Ik had vandaag een podcast aflevering van “ Mannen van de Tijd” op repeat staan waarbij er bij de PC een interessant onderwerp ter sprake kwam: Is een goedkoop horloge voor jou net zo belangrijk qua waarde , emotionele waarde en geschiedenis als een duur horloge van de grote merken topmerken?
Als ik voor mezelf spreek vind ik de horloges van de kleinere horlogefabrikanten net zo waarde vast. Het is en blijft handwerk , het merk heeft een lange geschiedenis en mij inziens is dat net zo veel waard als bij de topmerken. Wat jullie ?
Gezien de prijzen, denkt ‘de markt’ daar in ieder geval heel anders over.
Maar ik voel wel wat voor jouw mening. Heb wat vintage Seiko’s en bijvoorbeeld Certina. Alles voor prijzen waar je een Rolex nog niet voor koopt al heeft ie twintig jaar in zee gelegen nadat die is platgereden door een vrachtwagen (ok, ietwat aangezet). Ik vind dat evenwel hartstikke leuke horloges, mede vanwege een stukje geschiedenis.
De ‘grote’ merken hebben die geschiedenis echter ook allemaal, dus is de status altijd een pré denk ik.
Als ik hier op het forum kijk maar ook zeker op andere horloge gerelateerde artikelen op internet , is een horloge pas een horloge als het een Rolex is. Dat terwijl de kleine merken misschien een mooiere geschiedenis hebben. De plakmerken daargelaten hebben de kleine merken een hun charme binnen deze wereld
Nee hoor. Die Uemura/ Captain Willard is helemaal top, maar als ik die koop dan koop ik hem gewoon nieuw. Scheelt nauwelijks qua prijs.
Maar heb eigenlijk mijn zinnen op een Doxa Sub300T Caribbean gezet. Dat is mijn volgende doel ergens later dit jaar. Wat een waanzinnig ding is dat.
Ontzettend rijke geschiedenis met Jacques Cousteau en überhaupt in de geschiedenis van het duikhorloges.
Fraai ding Ralph! Ben erg benieuwd hoe 'ie bevalt, als je hem hebt. Het is niet helemaal in lijn met je andere zwarte duikerts. Leuk dus, beetje afwisseling.
Nee is ook zo. Mijn opmerking was ook niet 100% serieus. In elke prijscategorie zijn parels te vinden met een rijke geschiedenis en een prachtig mooi verhaal.
Hier en klein rijtje van stuk voor stuk topstukken:
Casio F91w, Seiko SKX, Seiko Turtle, Citizen Promaster, Hamilton Khaki Field Mechanical, Seiko Alpinist, Seiko Uemura / Captain Willard, Longines Legend Diver, etc.
Er komen bij mij vooral een boel vragen op als ik dit lees. Je hebt het eerst over goedkope horloges, daarna over kleine merken, daarna over handwerk, en waarde vast? Dat zijn toch allemaal andere dingen? Mij ontgaat wat het allemaal met elkaar te maken heeft maar soit. Dus wat je nou precies wil zeggen?
Ik snap het allemaal niet.
Als je horloges die weinig kosten even cool vindt als horloges die veel kosten zou ik kiezen voor tien coole goedkopere horloges dan één duurder cool horloge. Coole horloges zat.
Ik geloof niet dat onze irrationele verslaving zo simpel in elkaar zit.
Zoals hier al eindeloos is herhaald: Niemand, maar dan ook niemand in de echte wereld kan het een moer schelen wat je draagt. Dus het nut van een horloge dragen om je imago een boost te geven ontgaat me. Ik koop gewoon wat ik echt tof en confortabel vind om te dragen. Dan pas kan je er van genieten. En als er dan een mooie geschiedenis aan het model hangt is dat mooi meegenomen, maar zeker geen vereiste.
had eerst 20 “goedkope’” horloges zoals seiko, hamilton, certina.
nu 5 duurdere, speedmaster, grand seiko, breitlings, en heb hier toch meer plezier aan
meer trots en meer speciaal.
Geen auto ervaring? Of helemaal geen verstand van zaken? Als je een BMW vergelijkt met een Opel, Toyota of Huundai, dan heb je, zoals hier in Achterhoek op een prachtige manier wordt omschreven, ‘de goedwies kapot’. Van de massamerken is BMW eigenlijk de enige fatsoenlijke auto, de rest is echt kneuterige prullaria, bagger of ‘shizzle’ zo u wilt.
Dat zijn toch allemaal andere dingen? Mij ontgaat wat het allemaal met elkaar te maken heeft maar soit. Dus wat je nou precies wil zeggen?