Het spider-effect ontstaat als de lak gekrompen is ten opzichte van de ondergrond. De laklaag scheurt dan in feite uit elkaar in kleine eilandjes. Het begint met lange dunne lijnen en daarna opdelingen in kleinere stukjes. De stukjes worden kleiner als de lak op die plaats dunner is. Je ziet dat patroon ook bij opgedroogde moddergrond in felle zomerzon. Transparante lak is er gevoeliger voor dan opaque/dekkende laksoorten. Het kan ook voorkomen bij verf op hout en in glazuur op aardewerk. Dan heet het “cracquelé”. Met het effect werd ook wel gespeeld om het decoratief te maken. Dan wordt eerst een lak of glazuur met weinig krimp aangebracht en daaroverheen en lak of glazuur met veel krimp in een contrasterende kleur. De kleur van de onderste laag verschijnt dan in de gebarsten adertjes van de bovenste laag. De techniek wordt ook gebruikt in gelaagd glas en als decoratieve finish van metalen voorwerpen, waarmee oneffenheden in de metaalafwerking kunnen worden gemaskeerd of waarmee goedkoop gietwerk een duurder uiterlijk krijgt dan met gewone of met metallic lak.
