Verschilt een beetje per horloge. Kan zijn dat er een deelbare stift in zit, dan trek je de kroon eraf en blaas je door het kroongat met perslucht of een pompje het glas eraf.
Vaak zit er dan nog een springring achter het glaasje die je moet verwijderen, vervolgens houd je de kast ondersteboven en draai je het uurwerk een klein stukje zodat de kastschroeven door de sleuven heen kunnen en kun je het uurwerk eruit laten vallen. Is altijd even proberen omdat je vaak niet kunt zien waar die sleuven zitten
Mocht er geen deelbare stift in zitten moet je het glas met een glasklem verwijderen, springring eruit, dan de wijzers en wijzerplaat eraf halen en het keyless work demonteren. Daarna weer het uurwerk draaien en eruit laten vallen.
Tissot zelf servicet geen vintage horloges meer. Hiervoor moet je naar een onafhankelijke horlogemaker. Denk dat je voor zo’n eenvoudige handwinder op iets van 150 Euro moet rekenen. Kun je een hobbymatige horlogemaker vinden die het voor je wil doen dan kan het waarschijnlijk nog wel voor wat minder.
Dat valt reuze mee hoor, een beetje horlogemaker heeft dat vaak genoeg bij de hand gehad. Als je het zo opschrijft lijkt het heel wat, maar het is echt maar een paar minuutjes werk
@wbcoupe ,
Kan natuurlijk zijn dat er een verschil zit tussen ‘monobloc’ dressers en ‘monobloc’ duikers maar ….
Mijn horlogemaker had er bij m’n Citizen BN0000-04H duikert (WR 300m) toch echt veel moeite mee om het gekraste mineraal glaasje te vervangen met een gaaf exemplaar van saffier.
En hij is toch een echte vakman, dus uiteindelijk is het hem wel gelukt.
Bij sommige kasten haal je het glas eruit met een speciale tool of een glasklem en is vervolgens de kroon oftewel met een druksysteem, oftewel met een splitsysteem te verwijderen.
Het uurwerk met plaat en wijzers is daarna los en langs de voorzijde te verwijderen.
Beetje knullig inderdaad. Maar ik weet ook niet helemaal zeker of dat origineel zo geleverd is of dat iemand dat dan achteraf gedaan heeft omdat hij even geen deelbare stift op voorraad had. Je kunt het namelijk wel voor elkaar krijgen omdat bij deze uurwerken de wijzerplaat in kunstof busjes zit geklemd en niet via de zijkant geschroefd.
Ik heb er 2 waarvan 1 zeker nooit open was geweest (hij was van de eerste eigenaar namelijk).
Beide hebben geen deelbare as…
Maargoed dit waren destijds natuurlijk massa jubileum horloges.
Die willen ook nog wel eens een keer vergeten zijn dat het ding 30 jaar geleden een keer naar de horlogemaker is geweest
Maar ik sluit niet uit dat het origineel is, je komt het inderdaad wel iets te vaak tegen.
Goh…weer iets nieuws geleerd. Dus dan echt zonder mogelijkheid om de tirette/setting leaver in te drukken vanaf de wijzerplaat zeide om de kroon helemaal te verwijderen? Een duw knopje aan wijzerplaat zeide ken ik wel van enkele vintage Seikos.
Keylessworks demonteren om de stift eruit te krijgen… Wat een gedoe🙃.
Aan de andere kant waren de service intervallen in de 60er jaren vaak rond de 2 jaar. Dus dan moet die keylessworks toch uit elkaar .
Ps; @Harco wist hier meteen raad mee. Zonder demontage van de keyless works en zonder splitkroon. Hooguit drie minuten.
Grapje he . Kon het niet laten.
Klopt, je moet echt met een schroevendraaiertje langs de rand de wijzerplaat eraf wippen, datumschijf eraf, en dan de tirette een stukje omhoog zien te krijgen.
Enige voordeeltje wat je hebt is dat je bij het er weer in zetten van het uurwerk niet het risico loopt dat je het keyless work overhoop gooit bij het terugplaatsen van de stift. Iets wat nog wel eens een dingetje is met druktirettes
Ik lees dit allemaal met heel veel interesse, geweldig deze “discussie” wanneer ik hem aan mijn niet horloge minnende vrienden zou laten lezen, ze denken… Waar gaat dit over?
Maar dit citaat wil ik even op inhaken… Er was toch niemand in de jaren 60 die zijn of haar horloge om de twee jaar naar de horlogemaker bracht voor een service?
Heel herkenbaar. Vooral de eerste x keer, als je de “Fingerspitzengefühl” nog niet helemaal hebt. Net klaar en vervolgens met inkasten krijg je meteen een extra oefening in het opnieuw servicen van je net vers onderhouden uurwerk . Het curriculum vult zichzelf in deze hobby.
Tja. Er waren toen heel wat meer horlogemakers. Quartz was er nog niet en je wilde toch optijd komen. Je had immers geen smartphone die je vertelde hoelaat het was. Dit stemde je af met de radio, heb ik me eens laten vertellen.
Mijn vader zat in de jaren 60 nog op de basisschool, dus geen idee of en hoe gebruikelijk dit was. Maar het zou me niets verbazen.
@Leono87 er is trouwens een kaartje waar je horlogemakers op kunt vinden. Geen idee wat je regio is, maar er is vast iemand van HF die je wil helpen.
.
. Kon het niet laten.