Volgens mij ook een Belg,
13 likes
Ik had afgelopen zondag op de rikketik van @basvg een paar penanker horloges gekregen. Er waren 2 Kienzle horloges bij en 1 van die horloges heb ik vandaag onderhande genomen.
Het uurwerk is een Kienzle 051e/53 en die zag er nog heel redelijk uit. Er bleek echter een astapje gebroken te zijn.
Dus uitgesleuteld dacht ik. Maar er was nog een Kienzle, maar dat was een ander uurwerk namelijk een 051n/53. Op Ranfft even aan het vergelijken geweest en deze uurwerkjes horen bij dezelfde familie, maar met enige wijzigingen, met name aan de basisplatine.
Ik heb ze eens naast elkaar gelegd en dacht, misschien zijn de tandwielen wel hetzelfde, dus de 051n/53 gedemonteerd en het bewuste tandwiel vergeleken met die uit het andere uurwerk. Op het oog exact hetzelfde, met het verschil dat hier wel een goed astapje aan zit.
Dus het uurwerk weer opgebouwd en het kwam me allemaal zo bekend voor…
Het lijkt allemaal als 2 druppels water op een Ruhla UMF 24 uurwerk.
Ruhla
Kienzle
De werkwijze van beide uurwerkjes is precies hetzelfde. Ook bij de Kienzle kan de veerton er later in geschoven worden en ook de hoogtelucht van de balans kan afgesteld worden en de balans loopt met 2 conische uiteinden in stalen putjes.
Enfin, na alles netjes gemonteerd te hebben loopt het uurwerkje weer dapper door.
Nu nog een 20 mm bandje vinden en dan is ie helemaal weer klaar voor zijn 2e leven.
Bas, nogmaals bedankt en we hebben weer wat geleerd over Kienzle uurwerken.
31 likes
Vakwerk 
1 like
Na aankoop een week of 4 liep die niet meer…
Na reparatie door @basvg… 
Doet deze schone uit GB het weer very very good
Thanks Bas !! en @Lexaf voor het nieuwe plexietje 
En de juwelier voor het nieuwe bandje…
En ik bedank mezelf dat ik hem vaak en veel mag dragen en hiernaar mag kijken 
21 likes
Geweldig Peter!
Die Duitse dingen hebben geen geheimen meer voor jou!
Ik heb laatst een grote lot gekocht met allemaal Duits spul.
Nog een paar andere Kienzles ook.
Daar komt nog wel eens wat van voorbij!
5 likes
Ik heb vandaag weer een oudje ’ gered’
Zilveren kast, al wel een anker- uurwerk AS 554 .
Toen ik na de schoonmaak alles weer in elkaar had , bleek de opwindveer gebroken. Dus kon alles weer open.
Ook déze vroege AS heeft, net als de 984 een linkse schroefdraad op de veerton. Typisch!
23 likes
Je he, zeker als je het niet verwacht. Heb ooit een schroef stuk gedraaid. 
Dus nu extra alert bij dit soort uurwerkjes of als het niet lukt. 
7 likes
Nog eens vlijtig bezig geweest, maar nu onder het motto: Soms heb je pech en soms heb je geluk…
Dit Nedýs horloge heb ik ook van de Rikketik vandaan. Ik vond de wijzerplaat erg mooi en ik wilde gewoon nog eens een horloge met subseconde hebben. Het liep heel erg slecht, en toen ik het open maakte, was al meteen duidelijk waarom: Smerig! Maar er was ook nog iets anders loos. Dat bleek, toen ik het uurwerkje demonteerde om in de Elma te doen. Het secondenrad van het Cupillard 233 uurwerkje was krom, duidelijk te zien met het blote oog. Geen wonder, dat die het niet meer goed deed… Maar… Ik had nog een horloge gekocht met subseconde. Lang niet zo mooi, maar wel met eenzelfde uurwerkje erin. Toeval, dus daar het secondenrad uit gepeuterd en in dit uurwerkje gezet.
En nu loopt het weer! Ik zal er nog eens een nieuw glaasje op zetten, want dat is kapot, en ik moet op zoek naar een 17mm bandje in XL maat voor mijn polsen…
Over het merk Ned’ys kan ik maar weinig vinden. Wel een paar vermeldingen over wat horloges van het merk, maar niets over de historie. Het zal wel een van de vele plakmerken zijn geweest. Maar dat doet niets af aan de zeer leuke wijzerplaat, en dat het verder een erg leuk horloge is.
21 likes
Mooi geworden, respect
Super leuk horloge @VmaxNL . Eigenwijze wijzerplaat met dat bloemetje. en nog mooi schoon ook (de wijzerplaat dan). Het 233 werkpaardje is inmiddels ook weer schoon, begrijp ik. Er zwerven er gelukkig nogal wat van rond, dus reserveonderdelen of donoren zijn meestal geen probleem. Aan de opbouw te zien en naar de geschatte leeftijd (ca 1950?) is dit nog een originele Cupillard. (een 233 ‘new’ als ik bij Ranfft kijk), de nog oudere van 1935 heeft een andere brug).
Cupillard 233 - 1935
Cupillard 233 ‘New’- ca. 1950
Cupillard / FE 60/70 familie van na 1960
De latere FE versies hebben vaak die lelijke gestanste bruggetjes met zo’n wafelpatroontje. Zijn de onderdelen van de oude Cupillards goed uitwisselbaar met die nieuwere FE 233-6x calibers?
Een 17 mm bandje kan ik wel voor je maken. Had je er al een glaasje voor? Dat heb ik ook nog wel liggen denk ik. Stuur bij interesse maar even een PBtje.
Het kastje lijkt mij (ooit) 20 mu verguld (te zijn geweest, maar misschien valt daar nog wel met succes wat aan op te poetsen. Vaak zit er nog meer (rest) goud plating op dan je denkt en dan ziet zo’n kastje er ineens spectaculair beter uit als alles weer glimt. Messing glimt ook mooi dus voor af en toe een dagje dragen even napoetsen en hij ziet er weer een poosje als een echt gouden horloge uit!
Aan het verguld merkje te zien is het een Frans horloge. Klopt ook met de Cupillad die er in zit.
Wat ‘NED YS’ betreft:
op NED vind ik dit:
op YS vind ik dit:
Maar dat is allemaal Zwitsers, niet Frans, en op NEDYS, NED-YS en NED YS vind ik:
NIKS! 
Frans plakmerkje denk ik.
En zo is het!
6 likes
Laat je de veer altijd zitten bij een service?
@VmaxNL, ik heb ook nog wel een Cupillard 233 voor onderdelen liggen, moet ik het seconderad er even uitpeuteren voor je?
1 like
Ja soms wel. Als het niet erg vuil is, laat ik ze soms in de open veerton erin zitten. Arbre er wel uit.
1 like
Doe ik ook regelmatig. Veerton open, arbor eruit en de ton en veer in de wasbenzine laten weken.
Daarmee wordt ie misschien niet zo schoon als wanneer je m eruit haalt, maar eruit halen en opnieuw winden is ook niet al te best voor de veer.
3 likes
Gisteren een nieuwe veer geplaatst. Het uurwerk is een Lorsa 238A die als twee druppels water op een FE 233 lijkt.
18 likes
Ik vervang lang niet altijd alle veren. Meestal niet zelfs.
Ik ben verzamelaar en sleutel zelf. Dan is het geen ramp als er eens een veer achteraf slecht blijkt of breekt .
Voor een professional is dat natuurlijk anders.
Voordeel voor mij is ook dat het origineel blijft. Een nieuwe veer kan altijd nog. En de oude blauwstalen veren hebben ook hun charme. Ze zijn niet zo krachtig (meer) maar hé, als ze een dagje lopen vind ik het best. Ik krijg steeds meer oudjes, jaren '20 '30 en '40.
Die gaan echt niet als daily beater door het leven .
Ook de amplitude hoeft voor mij echt niet boven de 220 te liggen. Het zijn bejaarden, die moet je niet opjagen!
9 likes
Ik moest wel, de mijne was gebroken
4 likes
Voor Europese uurwerkjes houd ik er een grens van 240° aan. Dat moeten ze ongeveer wel halen. Ze lopen bij mij niet dagelijks, en ik zie niet in, waarom ik er dan een nieuwe veer in moet gaan steken.
Voor de Japanse uurwerkjes ligt die grens lager, vooral voor Seiko is dat vrij normaal. Daar vind ik alles prima tot 200°, zelfs al ik deze vaker zou dragen.
2 likes
Zoals ik al ergens zei, ik had hetzelfde met een Cupillard 87. Die lijkt weer sprekend op een Parrenin 87, die weer op een Cupillard 233 lijkt en dat is hetzelfde als een FE233. Zover ik kan zien zijn de onderdelen gewoon uit te wisselen (heb ik ook al per ongeluk gedaan…).
Wellicht in een en dezelfde fabriek in Frankrijk gemaakt?
1 like
Er zijn nogal wat fusies geweest in de Franse horloge-industrie. Cupillard, Parrenin, Jeambrun, Yema, en Anguenot (Herma) maakten uiteindelijk in 1965 deel uit van het nieuwe bedrijf France Ebauches (FE). In hoeverre voor die tijd al werd samengewerkt, en onder welke merknamen de productie na 1965 in de markt werd gezet vergt nogal wat onderzoek.
1 like