Hoi Forumleden,
Van onderstaande komt nog een filmpje maar velen prefereren mijn schrijft over mijn kop op hun telefoon of beeldscherm Welke van deze 5 kunnen jullie waarderen en welke liever niet. Ook hoor ik graag jullie lijstje.
Cheers, Jasper Lijfering
Ondanks dat we al een hoop van onze bucketlist hebben mogen afstrepen, blijft er altijd wat te dromen over. Welke horloges moet ik nog eens hebben gehad voordat ik tevreden kan sterven. Het beperken tot een top vijf is moeilijk, zo vielen een hoop bijzondere Cartiers net buiten de boot (Tank Asymetrique, Tank a Guichet, Crash etc.) en een Longines 13ZN met Mushroom pushers heeft het ook net niet gehaald. Een ander horloge wat een âHonourable mentionâ verdient voor mij is de gecompliceerde James Schulz. Een horloge wat me sinds ontdekking fascineert, maar gezien het een unique piece is ga ik hem nooit kunnen bemachtigen. In 2006 werd die door Christies ver boven een miljoen geveild, maar mocht âie ooit weer onder de hamer gaan dan verwacht ik een tienvoud. Een kleine uitleg hiervoor is vereist; behalve dat het een ongelofelijk schitterend horloge is met geweldige platina kast (29 x 40mm) en bizarre Stern Freres plaat met perfecte lay-out, is voornamelijk het uurwerk ongeĂ«venaard. Een âmonopulsanteâ (Single pusher chronograaf), met perpetual calendar, moonphase en minuten repetitie. Toen James aan dit project begon werd hij voor gek verklaard door oa Patek Philippe, Vacheron etc. Zoân gecompliceerd horloge zou nooit passen in een polshorloge van deze bescheiden maat. They were wrong.
- Patek Philippe Aquanaut 5066A âJapan Blueâ
Voor weinig modellen is mijn waardering zo snel gegroeid als voor de Aquanaut, voornamelijk door het draagcomfort. Mijn voorkeur gaat uit naar de vroegere modellen waarbij de rubberband straight ends hebben en de granaat achtige grid geheel over de plaat doorloopt ipv bij de numerals stopt (zoals bij de latere modellen). De mooiste maatvoering voor mij blijft de 36mm; dan kom je uit op de 5066. In 1998, vlak na introductie van de Aquanuat, zijn er ca. 500 stuks gemaakt voor de Japanse markt. Deze kenmerkt zich door een blauwe plaat. Mooi ook in contrast met de tritium markers. Het is niet eens de prijs wat het horloge zo ongrijpbaar maakt, huidige marktwaarde is rond 40K, maar in heel 2019 is er nog geen voor verkoop beschikbaar gekomen.
- Audemars Piguet Quantieme Perpetuelle vintage
Als je nu denkt aan AP, dan zie je gelijk een Royal Oak voor je, maar wat echt de waarde van dit historische merk weerspiegelt is de calendar horloges. Al meer dan een eeuw innoveert AP op dit gebied en in combinatie met de meest stijlvolle kasten en sierlijke dial designs zorgt het voor een plek in mijn top 4. Omdat dergelijke horloges vaak hele kleine oplages waren, of zelfs unique pieces, heb ik geen specifieke die ik wil, maar met de volgende afbeeldingen kan je vast uit de voeten. De eerste afbeelding is een 5516 die onlangs voor een half miljoen werd geveild.
- Rolex Moonphase
Weinig dingen zijn zo romantisch als een moonphase op je horloge. Compleet overbodig welliswaar, en daarom zie je het bijna nooit op een Rolex terug. Het horlogemerk wat zich zelden leent voor complicaties, daarom zijn de uitzonderingen zo begeerlijk een kostbaar. Een JCK heb ik reeds bemachtigd en een split-seconds is eigenlijk niet meer in fatsoenlijke staat te vinden (slechts 5/6 gemaakt), maar een Padelonne of Stelline moet er nog wel kunnen komen! De Padelonne 8171 is de non-oyster oversized case en zie ik het liefst in staal. De Stelline 6062 is 36mm in een Oyster case en enkel in goud gemaakt, vernoemd naar de ster-markers. Als het kan met zwarte plaat, maar ik doe het ook voor de gebruikelijkere witte wijzerplaat. Met beiden modellen is al wel snel een miljoentje mee gemoeid.
- Patek Philippe 2499
Koning van de hogere horlogerie, Patek Philippe, is groot geworden met complicaties en verfijnde afwerking. De meest prestigieuze die ze ooit in serie gelanceerd hebben is de baanbrekende 1518. Deze referentie in het staal is tevens ook het duurste Patek Philippe polshorloge en destijds zelfs het duurste polshorloge ooit geveild: 11M USD. Toch gaat mijn voorkeur uit naar een andere referentie; de opvolger vind ik nog net iets gaver en esthetische perfectie. Gelukkig voor mij kan je een 2499 al vinden met een paar ton, maar mijn liefde voor dit stuk laaide pas echt op toen ik een mint Asprey-signed dial in handen had. Helaas had ik net niet de 3M USD mee die dit uitzonderlijke stuk opleverde.
- Rolex Milgauss 6541/ 6543
Een referentie die in mysterie is ondergedompeld, toch kent elke vintage Rolex verzamelaar deze illustere referentie. Al in een interview die ik 7 jaar geleden gaf, op 19 jarige leeftijd, beloofde ik hem ooit in bezit te hebben. Helaas, door de prijsstijging lijkt een goed exemplaar steeds verder buiten bereik. Hoewel 400K nog wel schappelijk is als je kijkt naar de zeldzaamheid, historische relevantie en bovenal de schoonheid. Dit horloge belichaamt Rolex voor mij. Een echte Toolwatch, maar gemaakt met oog voor detail. Zo hebben de mooie features ook nog functionele waarde, neem de âhoneycomb dialâ die gevlochten is en samen met de anti-magnetische binnendeksel het uurwerk tegen 1000 gauss kunnen beschermen. (een eenheid van magnetisme). Het speelse en kenmerkende bliksemschichtje op de secondewijzer is natuurlijk ook heerlijk. Er zijn er slechts enkele honderden geproduceerd in 1958, waar voor de Amerikaanse markt gebruik werd gemaakt van een gladde bezel. Ik prefereer de bi-directional turning bezel met aluminium inlay. Voor onduidelijke redenen is er naast de 6541 ook een 6543 gemaakt, meestla zonder lightningbolt hand en met iets afwijkende afmeting.