Wat eraan vooraf ging;
Zes jaar geleden is mijn schoonmoeder met 67 overleden. Daarna kreeg mijn vader kanker en overleed na 16 maanden met 67. Daarna kreeg mijn moeder kanker (heeft het gelukkig overwonnen) met 67 en kregen enkele familieleden enge ziektes en/of overleden.
We moeten dus NU leven en niet met alles wachten tot na ons pensioen. En het getal 67 wordt er niet beter op.
Genoeg ellende en leven
Het gaat nu eindelijk goed, we zien alles weer positief in en we genieten weer volop.
Daar hoort ook het genieten van horloges, hengelsport, lekker eten en duiken/snorkelen bij.
Tot grote verassing vond ik een tijdje terug een horloge van mijn vader terug (ander topic). Ik dacht dat hij een Seiko had maar het bleek een Grand Seiko te zijn.
Deze
Een prachtig horloge met champagne wijzerplaat, mooie afwerking en degelijke band. Alleen een lege batterij. Het horloge heb ik direct naar een horlogemaker gebracht voor een nieuwe batterij en check (zonder polijsten). Daarbij kreeg ik de complimenten van de horlogemaker over het mooie uurwerkje dat erin zit.
Omdat ik persoonlijk een iets te klein horloge vind, krijgt het geen draagtijd. Ondanks de nieuw aangeschafte beige suède band van Two Stitch Straps die er ook perfect bij past.
En mijn vriendin durft het niet te dragen uit angst voor het beschadigen van mijn vaders horloge.
Ik had een goede band met mij vader maar vind het ergens ook zonde om het horloge niet te dragen.
Nu zullen velen denken “gewoon dragen of bewaren omdat het van je vader is geweest en niet zeuren jij” of iets van “wees blij met zo’n aandenken”.
Ik ben er ook blij mee! Al zou mijn vader (als het kon) zeggen “verkoop maar en koop er lekker een handgemaakte hengel van. Die gaat ook de rest van je leven mee en die gebruik je tenminste.”
Nu zit ik niet te wachten op aanvallen over hoe dom ik ben als ik verkoop en dat ik daar spijt van krijg.
Wel vraag ik mij af hoe voor welke van onderstaande opties jullie zouden gaan;
Het horloge houden en ondanks dat deze nooit gedragen wordt in de kast laten liggen als aandenken.
Het horloge verkopen en het geld besteden aan een ander horloge (al dan niet met bijbetaling), andere duurzaam voorwerp, kunst of handgemaakte hengel. Wat dan het aandenken wordt en ook de rest van mijn leven een aandenken kan zijn.
Lastige keuze. Heb je meer voorwerpen die je geërfd hebt van je vader? Als dit het enige is zou ik het houden. Ik zou persoonlijk voor de tweede optie kiezen. Dan heb je iets wat je kan dragen en wat dus mede dankzij de GS van je vader mogelijk is gemaakt.
Heftig verhaal, maar inderdaad genieten van het hier en nu is het devies! Daarom zou ik zeggen draag het horloge eens een paar keer. Volgens mij is het een 9f quartz van 37mm. Ik heb 19,5cm polsen, ben 1,93 en aardig op gewicht en draag tot 35mm horloges. Dus dat kan zeker! En draagt als je eraan gewend bent nog comfortabeler ook! #justmy2cts
Optie 2 kan natuurlijk, maar vraag je wel af of je een flipperaar bent. Straks is het aandenken aan je vader tig keer geflipperd en heeft het geen emotionele waarde meer voor je.
Ik zou gaan voor optie 2.
Er zijn zoveel manieren om een dierbare te gedenken, daar heb je natuurlijk geen horloges of juwelen die je al dan niet moet dragen voor nodig. Doen waar jij je best mee voelt. Als dat een hengel is, is daar niks mis mee.
Op zich is het goed om niet te veel sentimentele waarde aan dingen toe te dichten.
Al dan niet als aandenken. Zo te lezen stond je vader er ook nuchter in.
Dat gezegd hebbende is 1 een prima optie.
Het horloge vreet immers geen brood als het bewaard wordt.
Verkopen en jezelf wat moois halen waar je meer plezier van hebt dan dit stukje sentiment. Herinneringen zitten niet in een stukkie staal dat je om je pols hebt, tenzij je ze zelf hebt gemaakt.
Het is een mooi horloge, met een speciale betekenis. Ik zou het bewaren en af en toe, op speciale gelegenheden, gewoon dragen. Ook al is het wat kleiner dan je gewend bent. Maar dat is natuurlijk mijn mening. Jij moet vooral doen waar jij je het beste bij voelt.
Zoals hierboven gezegd, wegdoen en van dat geld iets moois halen.
Haal er wat mee wat je nooit meer wegdoet zodat je kunt zeggen die heb ik nog van hem gehad.
Niet snel doe ik iets weg. In 1998 overleed mijn vader en bij de verdeling van z’n spulletjes mocht ik een horloge ontvangen. Dat verdween toen voor jaren onder in het sokkenlaatje. Soms zag ik het even, maar het was ook zo weer uit mijn gedachten verdwenen. In 2016 zat ik weleens op Catawiki te kijken. Zag ik daar een gouden Certina uit de zestiger jaren met een bieding van € 300,00 of zo. Ik diepte uit het sokkenlaatje het horloge van mijn vader op, keek, vergeleek en zag grote overeenkomsten. Na wat zoekwerk kwam ik op HF, presenteerde mijn Certina, er kwam een suggestie om het horloge te laten servicen, nieuw bandje en na de service (door een HF lid) draag ik de Certina vrijwel altijd op zondag. Als eerbetoon aan mijn vader, in het besef, dat ik goeddeels sta op de schouders van mijn ouders. En wat een ongelofelijk veel plezier heb ik aan de inmiddels opgebouwde horlogehobby!
Lang verhaal kort: nooit die Grand Seiko van je vader van de hand doen. Ooit komt de - hopelijk gezonde - dag, dat je dit prachtige horloge gaat koesteren.
Als je een liefhebber van horloges bent misschien wel ja. Maar niet als je er liever een hengel voor hebt. Anders kun je alles wel bewaren. Z’n schoenen, z’n shirts, na 30 jaar nog in z’n auto blijven rijden etc. etc.
Het is dat deze vraag op een horlogeforum gesteld wordt, dan is het advies om het horloge te houden wat vanzelfsprekender dan wanneer hetzelfde gevraagd zou worden op het werphengelforum. Daar zouden ze een molen van pa waarschijnlijk in geen miljoen jaar verschieten voor een horloge. Misschien zit je over 30 jaar wel trots aan de waterkant met z’n gereviseerde molentje wordt er dan waarschijnlijk gemijmerd.
Ik draag mijn vaders horloge zeer zelden. Toch zal het het laatste horloge zijn dat gaat. Ik ben zeer sentimenteel van aard. Bovendien draag ik het wel eens bij familiebijeenkomsten.
Je zou bij verkopen wel eens spijt kunnen krijgen.
Het horloge van mijn vader draag ik geregeld, wanneer het bij mij is en niet bij mijn broer. Maar dat heeft 38 jaar in een kast gelegen. Was het een aandenken? Toen niet. Pas toen ik erachter kwam dat het een Omega constellation was die ik heel mooi vond heb ik besloten het te laten opknappen. Niet omdat ik het als aandenken wilde, maar gewoon omdat ik het wilde dragen. En het feit dat het van mijn vader is geweest geeft het natuurlijk wat extra’s. Maar als het een lelijk horloge was geweest was het weer de kast in gegaan en was ik het vergeten. Dat het nu een herinnering is komt omdat mijn broer en ik het dragen.
Je hebt meer aandenkens aan je vader. Foto’s neem ik aan, misschien nog wat andere voorwerpen. Moet je dan het horloge bewaren omdat het toevallig van je vader is geweest en je van horloges houdt? Als je het draagt, ja. Maar je vindt het niet mooi staan. Koop dan van het geld iets anders. Dat zal ook een soort aandenken zijn want het is gekocht van het geld van je vaders horloge. Ik heb de indruk dat je je moreel een beetje verplicht voelt het te houden. Maar iets houden waar je verder niets mee doet is zonde, ook als het van je vader is geweest.
)