Van de herenboer naar de Airman Purist.
Het zal in de eerste helft van de jaren zestig zijn geweest.
Een zakenrelatie van mijn opa was een boer die anders was dan de andere in de polder.
Deze boer droeg lederen rijlaarzen, had een geruite pet en reed niet zelf op zijn trekkers.
Daar had hij een knecht voor die in een blauwe overall de Fordson Dexta bestuurde, hijzelf reed er in zijn Landrover achteraan.
Hij was ook de enige in de omgeving die karwijzaad verbouwde. Anders dan anderen.
En hij had een raar horloge: daarvan liep de “grote wijzer” per etmaal maar één keer rond.
Dat laatste boeide me.
Vele, vele jaren later vond ik zo’n horloge en ik kocht het.
Vast niet hetzelfde als wat die boer had, maar ik hĂ d er eentje.
En daarna ontdekte ik het bestaan van de Airmannen van Glycine.
Zo’n Airman eentje wilde ik dus ook.
Een echte oorspronkelijke en eerlijke Airman bleek niet eenvoudig te vinden.
Er zat (en zit) veel kaf onder het koren: fakes en Franken te over.
En anders waren ze me toch ècht te duur.
Ik vond wel bij toeval een kwartsversie uit de beginjaren ’80, de Airman 3.
In een kringloopwinkeltje in Montana. Kocht hem direkt.
Wel klein: 34 mm zonder kroon. Je ziet ze zelden, van deze zijn er 1000 gemaakt, speciaal voor de noordamerikaanse markt.
Later liep ik tegen een aparte GMT-versie aan: de Airman MLV. In Italë.
Deze heeft een normale maat van 42mm.
Dateert van 2004, gelimiteerd op 500 stuks en heeft een lumen-wijzerplaat.
Maar de “purist” bleef door het hoofd spoken.
Het zoeken naar een echte, originele ouwe, met zo’n bijzonder hackingmechanisme en een houten griffeldoosje heb ik opgegeven.
Die zijn 36 mm en dat wordt voor mijn ouwe ogen ook wel wat klein.
(foto van Internet geplukt)
Maar Glycine maakt sinds enige tijd nu “heruitgaves” en “geinspireerd door”.
Zoals de GL0163 die hier op het blauwe gedeelte opdook.
40 mm en een modern uurwerk erin, maar wel de looks van wat het ooit was.
Plexi glaasje, uittrekkroon, dichte deksel.
Deal gemaakt en gisteren stond de pakjesman op de stoep.
Blij mee, hieronder wat foto’s.
Forse doos met veel plakband.
Omdoos en box plus een extra Barton-band.
En daar is 'ie dan, met een extra band die er gelijk op is gegaan i.p.v. de gemonteerde nato.
Hier dan nog mijn Airmannen-trio.
En tot slot een polsschot.