Dan ben je een gelukkige opa, prachtig man
Dat deed mijn moeder altijd. We hadden ook een koffiemaler in de keuken. Inmiddels heeft ze een Nespresso-apparaat. Alleen als haar kinderen er zijn wordt nog op de ouderwetse manier koffie gezet, maar zónder Buisman.
Buisman, watermöpkes. Wat een nostalgie hier.
Nou, dat kan er ook nog wel bij
Sorry Hans, ik plaag maar, hè?
Aan die houten koffiemolen heb ik slechte, 70 jaar oude, herinneringen. Ik moest op een houten stoel zitten met de koffiemolen tussen mijn knieën en van tijd tot tijd kneep het kistje onder het malen gemeen een stukje vel tegen de houten stoelzitting.
Dat is wel hoe een taaie Willem tot stand komt
Mijn oma noemde ze; gewohn dreug kuukskes mooie herinneringen
ik koester ze.
On topic; genieten. Mooie openbaringen hier en dus een mooi topic, waarvoor dank. Onlangs met mijn beste maatje ook zo’n momentje beleefd, en mooi openhartig gesprek terwijl we onze beide gezinnen aanschouwden, kinderen zichzelf vermaken, vrouwen diep in gesprek, wij genietend van een drankje. Even naar elkaar uitspreken dat ‘gewoon’ misschien helemaal niet zo gewoon is, dat we eigenlijk gewoon boffen met allebei een topvrouw, beide 2 gezonde kinderen en een stabiel leven met dito inkomen waar we zo nu en dan eens wat leuks van kunnen doen. We hebben niet veel nodig om ons soms rijk te voelen…
Mooie momenten
Dat heb ik mijn moeder ook wel eens horen zeggen. Druëg kuukske. Ik hoor het nu nooit meer omdat mijn moeder ze niet meer koopt. Ze heeft altijd “ègengemakte” macrons, of cakejes. Of gewoon kruumelvlaai.
Zo oud ben ik nog net niet. Mijn ouders hadden in de keuken een elektrische koffiemaler hangen. Wat een kabaal maakte dat ding. Nooit gesnapt waarom ze toen niet, zoals mijn moeder nu, gewoon gemalen koffie kochten. Maar ja, mijn moeder had ook een frietsnijder. Die zette je op het aanrecht en dan moest je die geschilde aardappels erdoorheen duwen. En die moesten ook nog worden voorgebakken voordat ze rijp waren om als friet te bakken.
Ons opoe, zoals wij ze noemde, had later van die ‘grooootuh pakkuh spekkuulaasjus’ of ‘unne vettuh koek’ oftewel; voordeelverpakking speculaasjes of een gevulde koek
Ons dialect lijkt op elkaar, maar dat kan de schrijfwijze zijn. En wij gebruikten nooit het woord opoe. In welke regio moet ik jou situeren Silvester?
Bovenkant Noord-Brabant, nog net onder de rivieren
Nog specifieker; omgeving Den Bosch. Dat woord opoe wordt nog steeds veel gebruikt op woonwagenkampen, maar is gewoon heel ouderwets Nederlands ach ja, als we elkaar maar begrijpen.
Hier worden die biscuits meelkoekjes genoemd.
Ah, er zijn wel raakpunten. Noord-Limburg hier. In mijn studententijd merkte ik dat ik hetzelfde dialect had als een ganggenoot uit Cuijk.
Iemand uut kuuk? Das wel weer een heel ander soort Brabants.
Maar ze vragen boven die rivieren regelmatig of ik uit Limburg kom
Mijn avond begint 6 uur later dan die van jullie. Maar het uitzicht is wel de moeite waard. Hier zit ik al een week lang elke avond met een boek en wijn/bier. En ben van plan dat nog een week te gaan volhouden. Straks nog even skinny dipping met of zonder mevrouw Schoen.
Goede combi alleen een kleine whisky ipv koffie bij een sigaar:fire:
Goed zo!
Goed zo
Mooi man! Waar zitten jullie? Indonesië?