Jullie hebben een deel al kunnen zien in het “Voornemens” - draadje; maar na vandaag 9 uur (ik snap t ook niet, had drie uur max gepland 
) met die stellingkast geworsteld te hebben, een veel te brede Seiko glazenpers-plank bruut doorgezaagd te hebben, nog talloze “loose ends” opgelost te hebben, alles weer klinisch te hebben schoongemaakt… …besloten er toch maar een draadje aan te wijden.
Ik heb dit voorjaar mijn bodemloze put verkocht, ook deze is al meerdere malen voorbijgekomen; for old time’s sake dan nog maar een keertje:
13 jaar lang geld pompen in een Italiaanse oldtimer was op een goed moment gewoon te veel. De opbrengst is voor een aardig deel opgestookt in het atelier; ik had alleen een koffertje met handgereedschap, verder helemaal niks. In mijn professionele tijd had ik geen zin thuis ook nog 's aan de slag te gaan, en ik had ook de plek er niet voor - dacht ik…
Heb wel spijt nooit “voor”- foto’s genomen te hebben van de berging. Muren waren ooit wit geweest, raampje en binnenkant deur waren kotsgroen, gapende gaten in het plafond - vochtproblemen daar waren gelukkig een paar jaar terug al aangepakt. En er stond gewoon een paar kuub zooi; vooral verpakkingsmateriaal, outdoor-spullen, etc. Grotendeels naar het milieupark, deels netjes achterin de garage gestapeld. Polo’tje past er zowaar weer bij.
Na al het schilderwerk heb ik egaliseer-cement gestort; kreeg nog een compliment van de vinyl-leggers - terwijl ik er zelf maar matig tevreden over was. Inclusief de ondervloer is het uiteindelijk nog steeds niet 100% vlak, maar het was vooraf echt dramatisch. Gekozen voor een soort turquoise/aquamarijn; voordelen zijn dat je de wat claustrofobische ruimte een Mediterrane sfeer geeft, en dat je elk onderdeeltje dat er op valt, ziet liggen. Nadeel is natuurlijk dat je verder ook AL het andere er op ziet. 
Heb er bizar lang over gedaan, meerdere maanden, maar ja - in zo’n kleine ruimte moet je echt elke centimeter verantwoorden. Ik zie nu trouwens dat de wd-tester best dicht naast die stekkerdoos staat. Hmmm… 
Die metalen standaard voor de Elma was een MP-vondst. Perfecte hoogte, ik kan 'm nu zittend bedienen - hoef alleen maar even de stoel naar rechts te draaien.
En natuurlijk een antistatische stofjas. Kapstok is een van de verwarmingsbuizen die langs het plafond lopen. Dat gaf me tevens een perfecte “aarde” - link voor de elektra; die ik van het lichtpunt aftap. Dat lichtpunt bleek op mijn eigen groep te zitten, en ik betaal dus netjes zelf de stroom. Voor de kachel tikt dat best aan in de winter…
…niet op dit uur denk ik trouwens… 
