Een maat vanaf 38mm tot maximaal 40mm is ook ideaal voor mij, vanwege mijn dunne polsen. Onder de 38 is het aan de iele kant, boven de 40mm gaat de band hangen.
Zwabberbandjes is voor mij ook een afknapper eerste klas. Als een horloge dat heeft, hoef ik em al niet meer. Hoe mooi het ding verder ook zou wezen. Dat is meer een gevoel van mijzelf.
Swiss Army heeft bijvoorbeeld ook mooie horloges in Military style, heb er ook al eens mijn oog op laten vallen. Bijna een diver gekocht van dat merk, maar werd op het laatste moment nog overboden. Achteraf goed, anders had ik mijn meest recente Eterna aankoop niet kunnen doen. Met 38mm lijkt deze Eterna Pininfarina diver klein, toch valt het mee. De band is in verhouding weer de juiste breedte, en doordat de andere verhoudingen van deze klok voor mijn pols perfect zijn gekozen oogt ze toch niet iel ondanks “slechts” 38mm.
Je blind staren puur op een omtrekmaat is niet slim, ik ben er al een keer het schip mee ingegaan.
Hoi Nico, ik heb eens even via google een afbeelding gezocht van die Eterna Pinifarina…als ik de goeie voor me heb dan vind ik het een hele mooie “cleane” duiker, met een knipoog naar de inspiratiebron voor veel duikers…de rolex sub.
ben benieuwd naar jouw foto’s van de Eterna…
groet
Gijs
Ik ben er inderdaad op gevallen vanwege eigenlijk de eenvoudige ingetogenheid van het geheel. Er zit niks op wat niet op een diver hoort. Met zijn 38mm is het voor hedendaagse begrippen bijna een Benjamin klok. Toch, juist omdat de rest van de afmetingen zo prachtig in balans zijn, oogt ie niet té klein. Bijkomend probleem voor mij zijn de relatief dunne polsen, en een horloge boven de 40mm gaat al snel afhangen in de band, het versterkte de keus voor deze bescheiden klok nog meer. Tussen haakjes, een Rolex sub vind ik ook mooi, alleen die datumloep is niet mijn ding. De prijsverhouding ook niet.
Deze Eterna voldeed ruim aan alle eisen, en zelfs nog eentje meer. Ze sluit perfect aan bij mijn autohobby, de door Pininfarina ontworpen en gebouwde 406 coupé waarin ik me dagelijks mag verplaatsen. Het horloge is een gelimiteerde uitgave, waarvan de eerste twee cijfers exact overeen komen met de cijfercombinatie van het kenteken van de auto. Nou ja zeg…
Als klap op de vuurpijl vond ik een new old stock exemplaar voor een normale prijs. Er staat namelijk een gebruikte zwarte op Chrono te koop zoals op jouw foto voor 1100 Euro. In geen 1100 jaar zou ik zeggen, ondanks dat ik er heus wel weg van ben.
Eén en eén is dan twee, de koop was snel gesloten.
Mijn smaak gaat meer richting chronografen. Ik bezit er zelf twee:
Een Girard Perregaux Richville uit 1996:
en een vintage Omega Seamaster uit 1972:
Nu die laatste gerestaureerd is, draag ik die het vaakst.
Ik merk een voorkeur voor vintage, omdat de oudere horloges vaak iets kleiner zijn, rond de 39mm. Ik heb ook kleine polsen dus die keukenklokken manie laat ik aan me voorbij gaan:) Wat ik ook een voordeel vindt is dat als ik een klok van dertig jaar oud nog steeds mooi vindt qua model, dan zal dat de komende twintig jaar wel zo blijven…
Ik heb normaal niet direct een Chrono voorkeur, omdat ze voor mij snel té druk lijken. Toch vind ik de Chrono’s uit je voorbeeld heel bijzonder. De Girard heeft een bijzondere vorm qua kast, en een fantastische kleur op de wijzerplaat.
De Omega is nog steeds mooi, en eigenlijk tijdloos zou ik willen zeggen. Stel je eens voor dat je toendertijd zo’n klok om je pols had. Wow.
Ook een rustige wijzerplaat trouwens. Zelf ben ik ook meer voor de wat bescheidener afmetingen, rond de 39mm is ook voor mij ideaal mede door de wat dunne pols die ik nu eenmaal heb. Mijn meest recente Eterna Pininfarina professional diver aankoop oogt niet klein met 38mm om mijn pols. Maar ik kan me ook voorstellen dat het horloge bij iemand met dikkere armen, ronduit verloren oogt. En dan is 42 mm ineens helemaal niet groot meer.
Ik heb een brede smaak van wat ik mooi vind. Heb altijd iets gehad met sportieve klokjes. Waarschijnlijk door als kid er mee te zijn opgegroeid. Ben in de loop der tijd meer verschillende stylen gaan waarderen, maar m’n voorkeur blijft toch voor sportief of stoer. Heb ook wat meer dressy modellen, maar die draag ik voor de bijbehorende gelegenheden of kledingstijl.
Tja, motieven voor aanschaf… ik moet de klok mooi vinden, ik moet em op een zekere niveau nuttig vinden en ik de emotie erbij hebben. Die emotie kan komen door geschiedenis of marketing. Ik bedoel, de Omega seamaster 300 vind ik helemaal top. Ik denk dat daar ook een portie van 007 bij zit. En geschiedenis, ben ook weg van de Rolex Submariner (ook weer 007), maar ook omdat in onze familie een Rolex-erfstuk zit. Van kleins af aan was dat al iets heel bijzonders: “dat horloge van opa toen…”.
Om maar van achteren naar voren te werken: horloge moet nuttig zijn. Tja, je moet er natuurlijk de tijd op kunnen aflezen. Maar ik merk ook dat ik de datum teveel mis op sommige horloges. Het is een stukje luiheid misschien, maar ik vind de datum erg praktisch. De dagaanduiding ook wel. Daarom heb ik ook een een “minimal requirements list” voor m’n horloges. Hierop staan ondermeer mechanisch/automaat, waterresistant >50m, datum, lume, en metalen band op. Uitzonderingen mogen ook, maar dan moet daar iets voor tegenover staan, zoals m’n gps of telefoonhorloges die rubberen en leren bandjes hebben. Of m’n FC carree, die heeft geen lume, maar vind ik klassiek mooi en d’r hoort voor mij leren bandje om.
En mooi… tja, dat is erg subjectief. Maar omdat ik van sportieve en stoere klokjes hou, kom ik al snel uit op de iets forsere horloges. 15 jaar terug moest XL nog inkomen, maar ik vond toen de Submariner al geweldig. Vrienden vonden m’n Junghans Sub-hommage/look-a-like al oversized om m’n pols. 36mm is ok. Maar een sub… nee, daarvoor moest je armen als Swarzenegger voor hebben. Zolang de lugs maar niet over m’n polsen uitsteken of dat de band niet mooi om m’n pols valt. Heb voor de lol (en het uurwerkje) 1x een U-boat 1000fts hommage geprobeerd. 50mm, dat was dus totaal geen gezicht. Design vond ik wel erg stoer. Maar klein vind ik tegenwoordig niet mooi meer om m’n pols. Ik denk dat tussen de ik zeg maar iemand ben van 40t niets vind.
Laatste jaren vind ik ook de moderne military watch ook mooi. Die zijn ook wat forser dan de meeste vintage military. En bij de military vind ik een stoffen-achtige band (velcro, nylon, canvas, etc.) weer stoer staan. Zo blijft horloge-interesse zich steeds weer ontwikkelen.
Overigens, proficiat met je nieuwe Eterna diver. Inderdaad een zeer cleane uitstraling. Een limited zegt niet altijd alles, maar voor mij maakt dat em toch iets meer bijzonder. En idd vette knipoog naar R0l3ks… zonder die M3r5ed3s ster, maar wel de vorm:D
Ik heb ook iets met de Omega bond. Altijd gek geweest als kind van bondfilms, en natuurlijk ook de Astons en die prachtige Omega. En de vaak schitterende dames vooral niet te vergeten. De prijs van de Omega houd me echter nog een beetje tegen. Wellicht moet ik em eerst eens in het echt een keer om hebben om letterlijk het juiste gevoel erbij te (kunnen) krijgen. De aanschaf van horloges gaat namelijk vooral op gevoel bij mij. En het gevaar loert ook dat het bond horloge te groot is voor mijn pols. Ik weet dat tot 40mm over het algemeen goed gaat.
Mijn voorkeur gaat voornamelijk uit naar de licht sportieve dress horloges. Dat zie je ook terug in de “verzameling” dagelijkse horloges. Anderen kan ik wel waarderen. Vroeger vond ik een diver niks. Overdone. Nu heb ik er zelf eentje. Geen grote weliswaar, maar het is wél een échte onmiskenbare diver. En ik vind ze mooi. Zo zie je maar, wie weet loop ik over een jaat toch met een grotere klok. Je moet vaak ook wennen aan iets nieuws, en dat kost tijd. Een overzicht wat er nu naast het bed op de tafel staat:
Zonder zwabberband natuurlijk!, een must (
Een ML Milestone automaat
Een Eterna Eterna-matic Montery automaat.
Een Eterna Pininfarina professional diver automaat.
Funklok: Officina del Tempo 1028BM quartz uit de Race collectie.
Nu ben ik nog even pas op de plaats aan het maken. Ik heb inmiddels een horloge verkocht, dus het begint alweer te jeuken.
Porsche design flat six met stalen band is ook helemaal té gek. Maar ik heb niks met Porsche… Die stomme klok is echter zó leuk, zit niets op wat er niet op hoort :+
Moet ik eerst nog een tijdje over nadenken, en laten inweken. Ze zijn ook best nog prijzig namelijk. Het is wel weer Eterna gerelateerd begreep ik, dus met de afwerking zal het wel goed zitten.
Wellicht moet ik em eerst eens in het echt
een keer om hebben om letterlijk het juiste gevoel
erbij te (kunnen) krijgen. De aanschaf van
horloges gaat namelijk vooral op gevoel bij mij.
En het gevaar loert ook dat het bond horloge te
groot is voor mijn pols. Ik weet dat tot 40mm over
het algemeen goed gaat.
Ik heb de laatste tijd ook steeds meer dat ik eerst het horloge uitgebreid om de pols wil hebben gehad voor een aankoop. Die Planet Ocean staat op m’n lijstje, maar ik weet nog niet goed hoe het bandje valt. De chronograph versie heb ik een keer vluchtig om de pols gehad. Maar ik vind de chrono-indeling en de schuine positie van de datum niet zo mooi (wel mooi sub-wijzers en poissours). Maar de normale 42mm en de 45,5mm nog niet geprobeerd. Dus eens binnenkort tijd voor uittrekken.
Ik gebruik nu hommages en replicas om een idee te krijgen of ik een klokje toch zoveel kan waarderen om ervoor te gaan. Natuurlijk is het belangrijk om een echte om de pols te hebben. Maar als je twijfelt of een model je echt iets doet, draag ik een hommage een poosje om er eens aan te wennen/uit te checken. Wellicht ook iets voor jou?
Ben dankzij hiermee uit dat ik de 3e gmt wijzer op de Seamster gmt te prominent vind, is een Hamilton geworden met de tijdzone op een schijfje; weet ik dat ik geen fan ben van 't loepje op de Submariner; weet ik dat een grote Radiomir toch wel staat; weet ik dat de beugel van Panerai me toch niet zoveel hindert als gedacht; ben eruit dat ik de min-fiddy/1950 kast zwaar prefereer boven de Luminor kast; en weet nu dat een u-boat 1000sft, ondanks 't stoere uiterlijk echt niet kan.
Je geeft aan dat je de maat te groot vind, nou is het inderdaad zo dat een flieger eigenlijk behoorlijk aan de maat is. De originele modellen waren volgens mij groter dan 50 mm. tegenwoordig is de meest gangbare maat iets van 44 mm. geloof ik. Daarnaast zijn er ook aardig wat 47 mm. modellen.
Ook ergens in dit topic lees ik dat 40 mm. je max is? Laat mijn Stowa dat nou net zijn ;). Er zijn namelijk wel degelijk flieger-modellen met een mooi maatje. Denk daarbij aan mijn Stowa, maar ook Archimede en Laco hebben deze volgens mij in hun collectie. En wat te denken van de IWC mark(nogwat) en de daarvan afgeleide speedbird?
Nou, da’s een stukkie text waarin ik me aardig kan vinden. Oké, het forse werk is voor mij minder geschikt, toch de rest sluit ik me wel bij aan. Ik moet ook wat met een horloge “hebben” op wat voor manier ook. Bij mij is de band en de behuizing minstens zo sterk bepalend als de wijzerplaat. Géén oerdegelijke band? Geen aankoop. Ik kan niet tegen versleten fietskettingbandenachtige zaken. Ook heb ik een zwak voor value for money. Het horloge moet bovendien échte kwaliteit uitstralen en ook zo voelen. De meest recente aankopen die ik heb gedaan hebben die zaken allemaal gemeen. Ook zegt een highend merk me niet zoveel. Kanttekening daarbij is wel dat zij vaak de zaken die ik persoonlijk zoek in een horloge, goed voor mekaar hebben.
Ik koop vaak graag horloges die al een tijdje uit de collectie zijn, en daardoor nogal eens voordelig zijn geprijst. Mode interesseert me niet zoveel bij een horloge, ík moet het mooi vinden, niet de rest van de wereld. Voordeel bij een minder gewild horloge (omdat ie oud is qua model), is de vaak lage (uitverkoop)prijs. Koop je iets van een goed merk, heb je wél de hoge kwaliteit waar het betere merk voor staat, je betaald echter een relatieve low budgetprijs. Als je oplet tenminste. Eterna is in mijn ogen een prachtvoorbeeld. Mooi merk met een sterke historie vooral qua uurwerken. Ze hebben in het verleden prachtige modellen uitgebracht, die nu vaak voor een “habbekrats” als N.O.S. te verkrijgen zijn. Mijn Monterey automaat was bijna 800 Euro afgeprijst, kom daar normaal maar eens om. Ik vind het niet erg dat het klokje in 2007 werd gebouwd, integendeel.
Bovendien hou ik wel van merken die niet achter iedere trent aanhuppelen, maar duidelijk hun eigen ideeen hebben. Identiteit noemt men dat, of als je het negatief wilt zien, eigenwijsheid. Ik ben een positief mens…
Je hebt duidelijk al meer over dit soort zaken nagedacht als ik. Gek genoeg weet ik vaak na een paar ogenblikken al of een horloge me wat lijkt. Alleen, als het om even bij het Omega voorbeeld gaat, moet ik wel zeker zijn van mijn zaak. Dergelijke klokkies zijn namelijk nogal stevig aan de prijs. Daar komt bij dat ik de laatste tijd langzaam ook andere voorkeuren krijg dan enkel die stoere Omega van Bond. Chrono’s zijn normaal bijvoorbeeld niet mijn ding, ik heb echter oudere Kontiki modellen gezien die me best aanstaan, en die zijn ook mooi bescheiden qua maat. Kijk, en dat kan toch resulteren in de aankoop van een Chrono. Heb ik die ook in de collectie.
Ach, voorlopig even niks. Heb de afgelopen maand toch twee prijzige horloges aangekocht. En dan kan het wel weer even minder…
Mode interesseert me niet
zoveel bij een horloge, ík moet het mooi vinden,
niet de rest van de wereld. Voordeel bij een
minder gewild horloge (omdat ie oud is qua model),
is de vaak lage (uitverkoop)prijs. Koop je iets
van een goed merk, heb je wél de hoge kwaliteit
waar het betere merk voor staat, je betaald echter
een relatieve low budgetprijs. Als je oplet
tenminste. Eterna is in mijn ogen een
prachtvoorbeeld. Mooi merk met een sterke historie
vooral qua uurwerken. Ze hebben in het verleden
prachtige modellen uitgebracht, die nu vaak voor
een “habbekrats” als N.O.S. te verkrijgen zijn.
Mijn Monterey automaat was bijna 800 Euro
afgeprijst, kom daar normaal maar eens om. Ik vind
het niet erg dat het klokje in 2007 werd gebouwd,
integendeel.
Bovendien hou ik wel van merken die niet achter
iedere trent aanhuppelen, maar duidelijk hun eigen
ideeen hebben. Identiteit noemt men dat, of als je
het negatief wilt zien, eigenwijsheid. Ik ben een
positief mens…
Haha, daarom houden sommigen van ons ook ondermeer van vintage. Lekker boeiend dat ie niet nieuw is. Dat maakt em juist zo apart, met een geschiedenis erbij. Of juist een look die bij die tijd past.
En soms moet een model juist rijpen. Bij de lancering van de Planet Ocean, vergeleek ik em teveel met de Prof300. En daarbij mist ie een hoop dat ik mooi vind van een elegant sports watch. Maar na verloop van tijd begin ik steeds meer de robuuste uitstraling van de PO te waarderen. De band vond ik ook tamelijk eenvoudig een saai, maar bij nader inzien zijn de rondingen best mooi gemaakt. Nu een paar jaar verder heb ik de smaak te pakken. En yep, het is een “oud model”, maar ik vind em nu wel mooi. 't is net als met… tonic of spa rood. Vond dat vroeger als kind maar vies, maar nu is het heerlijk
(Bier en koffie zijn echter nog steeds “Bah!” :P:P)
Je hebt wel geduld en zelfbeheersing zeg… om 2 jaar op een horloge te wachten
Of kijk ga je op strooptocht naar oude NOS modellen?
Ja, soms ga ik speciaal op jacht naar interessante N.O.S. modellen. Ook omdat je dan veel value for money kan vinden. Zo ben ik ook aan de beide Eterna horloge’s gekomen. Beide stonden op mijn wishlist, de Pininfarina vanwege mijn auto (hobby), en de Monterey heb ik in 2005 al eens bij een juwelier omgehad. Prachtige klok vond ik dat toen, de prijs hield me echter tegen. Ach, wat is vijf jaar wachten in een menseleven. Zelfbeheersing, hmm klopt wel. Dat is me niet vreemd.
Maar goed. Per toeval kwam ik die Monterey laatst tegen in een pracht aanbieding, en heb meteen toegehapt.
Ik heb altijd gedacht dat één van mijn holy grails de seamaster pro was vanwege ook mijn voorliefde voor veel zaken die wat met bond te maken hebben. Echter, ik vind de Planet Ocean ook steeds mooier worden. Lijkt wat saai op het eerste gezicht, vooral de bandschakeling is niet heel spannend, het afronden van de schakels echter, vind ik weer helemaal te gek.
Dus ik ga qua Omega toch de zaken eens wat verder bekijken. Daarom niet enkel de standaard keuze, de seamaster pro.
Echter, ik vind de Planet Ocean ook steeds mooier
worden. Lijkt wat saai op het eerste gezicht,
vooral de bandschakeling is niet heel spannend,
het afronden van de schakels echter, vind ik weer
helemaal te gek.
Maar na verloop van tijd begin ik steeds meer de
robuuste uitstraling van de PO te waarderen. De
band vond ik ook tamelijk eenvoudig een saai, maar
bij nader inzien zijn de rondingen best mooi
gemaakt. Nu een paar jaar verder heb ik de smaak
te pakken.
Euh, had ik niet al zoiets gescheven? (
:)-D
Mijn smaak gaat vooral uit naar de klassieke look. Dus stalen kast, lichte wijzerplaat en zwarte lederen band. Voor sommige misschien erg saai en oubollig, maar ik vind het mooi en tijdloos. Ik hoop volgende week wat foto’s te kunnen plaatsen van wat ik zoal heb in deze combinatie.
Daarnaast heb ik 1 “duiker” (100mtr) maar die heb ik meer voor de praktische mogelijkheden. (waterdicht en robuust)
Meistersinger ga ik hier niet zitten “verdedigen”.Lijkt mij duidelijk…
Heb er gewoon wat mee, al moeten “ze” niet TE ver van de oorspronkelijke “filosofie” af gaan drijven… En de prijzen normaal houden!:X
Verder vind ik veel modellen uit de Heritagelijn van Tissot mooi.
Met name de Tissot Heritage Sovereign , al dan niet chronometer…
Niks “bijzonders”, maar fantastisch horloge.
Roept mischien het idee op van een “grote Swatch”, maar tja…
verder Stowa Marine of Antea, Nomos…
(Ruime)stap hoger de Sinn Finanzplatz…
Op zich “bereikbare” modellen/merken, als gewone “doorsnee” in de zin van getrouwd/kinderen/ +“lousy job”…
Een droomhorloge zou dan een Glashutte Original Senator Meissen of Sixties zijn…
Mwah staal en lichte plaat saai? ik weet het niet hoor. Tijdloze dingen zijn inderdaad zelden extreem spannend, oké. Wel is vaak het totaalplaatje mooi in balans. Met andere woorden: het geheel klopt gewoon omdat er geen extreem opvallende en wellicht storende elementen zijn. Een sterk afwijkende vorm of kleur kan ook zo gemakkelijk tegen gaan staan wanneer het nieuwtje eraf is vind ik.
Zelf geef ik de voorkeur een wat donkerdere plaat. Het liefst donkerblauw of eventueel zwart. Is ook “saai” als je het op de keeper beschouwd.
Zelf heb ik slechts één horloge met bruin leren band, staal bevalt me het beste.
Lijkt me niet dat je jouw keus of merk uberhaubt zou moeten verdedigen. Een Meistersinger is apart met zijn enkele wijzer, verder is de vorm mooi puur zonder overbodige toestanden. Ik vind het ook leuk dat je em zowel met spierwitte als ivoorkleurige plaat kan krijgen. Lijkt me geen horloge wat snel verveeld. Je houd ervan of niet lijkt me. Ik vind ze zeker mooie modellen hebben, zeker met die zwarte plaat en zilveren ring erin, zag die laatst op Chrono voorbij komen.
Ik kan me voorstellen dat iemand zoiets kiest. De prijs lijkt me een mogelijk struikelblok, zeker met een matig betaalde baan…
