Zo te zien heb jij er ook een nodig 
Edit: een lifecoach dus. Kom op jochies, rug recht
2 likes
Nodig is anders, maar als je er een in de aanbieding hebt komen we er vast wel uit 
1 like
de pontiac is zonder meer een mooi horloge. ik heb een heel mooi zakhorloge van mijn opa geerfd. gaat hopelijk naar een van de kleinkinderen. zo niet, dan bied ik hem aan bij het horlogemuseum, gratis uiteraard. er zit een behoorlijke hoeveelheid goud in maar ik vind het zonde om het horloge alleen vanwege het goud weg te doen. daarnaast heb ik de certina new art van mijn vader geerfd. hij heeft hem medio jaren '60 van mijn moeder gekregen. dat was vermoedelijk ook het laatste cadeau wat zij hem gegeven heeft. de relatie ging daarna terziele. de certina heeft mijn vader tientallen jaren gedragen onder warme (+40) en koude (-35) omstandigheden. mijn zus en ik hebben regelmatig aangeboden : moet je niet eens een nieuw horloge, een mooie R* of een O*. het antwoord was steeds : neuh… deze doet het nog steeds goed. mijn vader is inmiddels overleden. de certina draag ik af en toe nog wel eens. en ja, hij doet het nog steeds goed. het is ook een prettig horloge om te dragen. ik moet nog wel bedenken wat er tzt met dit horloge moet gaan gebeuren. naar de kringloop is geen optie. ik heb ook nog een aantal andere horloges die ik met plezier draag maar komt er een leuk bod dan mogen ze plaats maken voor wellicht iets anders.
2 likes
vrouwen zijn te vergelijken met een slecht zittend kostuum :
mauwen te lang en pijpen te kort …
7 likes
Eigenlijk hebben al mijn horloges voor mij een speciale waarde en een persoonlijk verhaal.
Om er dan maar eens even één uit te lichten:
Mijn Longines Master Collection moonphase, van mijn vrouw gekregen toen we vorig jaar oktober 12,5 jaar bij elkaar waren. 
12 likes
Het horloge dat bij mij sentimentele waarde heeft is het horloge dat mijn moeder heeft gedragen tot haar overlijden.
10 likes
1 like
Leuke vraag, leuk thema.
Bij mij zijn dat er 6. Daar kan ik moeilijk uit kiezen omdat ze alle 6 een hoge emotionele waarde hebben, die je niet met elkaar kunt vergelijken. Alle 6 hebben ze hun eigen verhaal.
De meesten heb ik om de een of andere reden wel al eens getoond hier op het forum, maar in het kader van dit thema mogen ze een keer allemaal tegelijk.
De eeste drie zijn de erfstukjes:
Links: de Lemania van mijn grootvader.
Midden: de Zodiac Tank van mijn vader.
Rechts: de Olympic van mijn schoonvader.
Deze drie heb ik in de loop der jaren van mijn lieve echtgenote gekregen:
Links: de Pulsar Quartz toen wij trouwden in 1985 (mijn eerste Quartz horloge!).
Midden: de Enzo Tempo Milano Quartz, een Sinterklaas cadeautje vele jaren geleden.
Rechts: de Tisell, gekregen voor mijn 65ste verjaardag.
Die blijven dus altijd. Ik draag de meeste ook nog wel eens, de Tissel regelmatig, de Lemania en de Zodiac bij speciale gelegenheden zoals huwelijken en, dat gebeurt ook natuurlijk, begrafenissen.
De beide Quartz horloges draag ik zelden, omdat ik niet zo van quartz horloges houd. De batterijen worden wel bijgehouden, ze lopen dus altijd.
Het Olympic horloge draag ik ook zelden omdat ik niet van fixoflex bandjes hou, maar zo was ie van mijn schoonvader, dus dat bandje blijft er op.
4 likes
Ik ben niet zo sentimenteel t.o.v. mijn horloges maar er zijn er drie die een permanente plek in de collectie hebben.
Gekregen van mijn echtgenote
Gekregen van mijn schoonmoeder
Mijn eerste echte Zwitser
12 likes
Ohhhh die Lemania is knap zeg! Lijkt me in zeer goede staat te zijn.
Is dit een bumperautomaatje?
dat zijn zeker goede redenen om ze nooit weg te doen 
Nee, het is een hand opwinder en het is een horloge met een mooi verhaal.
Deze Lemania (mijn enige Lemania) is, naast het feit dat ie van mijn Opa is geweest, een van de mooiere stukjes in mijn collectie.
Het verhaal dat er bij hoort gaat als volgt:
Mijn vader is als jonge jongen van 24 jaar direct na de Bevrijding in 1945 vanuit zijn woonplaats in Den Haag naar Engeland gegaan om daar zijn droom om militair vlieger te worden te verwezenlijken en tevens de officiers opleiding te doen. Vlieger is ie nooit geworden maar wel ‘waarnemer’ (navigator). In die functie heeft hij, eerst bij de RAF en later bij de Koninklijke luchtmacht in Nederland nog een tijdje op o.a. de grote Avro Lancaster bommenwerpers heeft gevlogen. Alles bij elkaar heeft hij zo’n 2 jaar in dienst gezeten bij het Nederlandse contingent van de Royal Air Force. Terug in Nederland in 1947 is hij bij de net opgerichte Koninklijke luchtmacht ingedeeld en is zijn hele werkende leven tot aan zijn pensioen luchtmacht officier gebleven.
In 1945, in het uitgemergelde Den Haag,was niets meer te krijgen, Nauwelijks eten, laat staan een fatsoenlijk horloge. In dat jaar heeft mijn vader voor zijn vader in Engeland deze mooie militairy style Lemania gekocht. Een echt familie relikwie dus. Wat er ooit gebeurd is met zijn eigen militaire horloge dat hij uit Engeland had is in het zwarte gat van de geschiedenis verdwenen.
Het uurwerk in Opa’s horloge is een in house Lemania 3000. Een latere doorontwikkeling daarvan is overgenomen door Omega en als zodanig was deze 3000 de voorloper van het uurwerk wat later ook voor de beroemde Omega Moonwatch is ontwikkeld. Dat is een veel gecompliceerder uurwerk, maar de basis opbouw is afkomstig van het ontwerp van deze Lemaia 3000.
Toen ik hem in mijn bezit kreeg (nadat Opa en jaren later ook mijn vader waren overleden) heeft het eerst nog jaren in een laatje gelegen, want ik deed niks met horloges. Toen die belangstelling, zo’n 20 jaar geleden ‘wakker’ werd en ik het a.h.w. weer ‘ontdekte’ in de la, was het horloge uiterlijk nog fraai, met zijn vrijwel onbeschadigde stalen kastje en gave wijzerplaat. Een nieuw glaasje kon hij wel gebruiken en dat kwam er dan ook op. Maar opwinden ging niet echt goed. Het was van:
‘prrt,prt,prrt, tsjak. prrt,prt,prrt, tsjak’. Dan liep het een uurtje en dan stond het weer stil. Conclusie: veer kapot. Uiteindelijk is ie door André de @Vouwfietser onderhanden genomen. Het was niet verbazingwekkend dat een passende veer die ik er na enig zoeken voor vond (bij Cousins in Engeland) een Omega veer was!
André heeft de Lemania vakkundig gerepareerd en een volledige service gegeven en sindsdien loopt het al enige jaren weer als een zonnetje. Af en toe draag ik het, een paar keer per jaar.
Geen verhaal zonder foto’s, dus kijk hier onder.
Aan de pols
Zo kwam het horloge, in vrijwel nieuwstaat terug na het groot onderhoud. (Dit is al een oude foto, er zit inmiddels wel een fatsoenlijker bandje op).
Het prachtige caliber 3000 uurwerk.
17 likes
Tof ding, zo’n Military dial staat op mijn lijstje 
wanneer heb je deze aangekocht?
In November!
1 like
een heel mooi cadeau !
1 like
Man wat blijft dit toch een geweldig horloge!
1 like