Tja, ik moet er nu toch aan geloven. Om een horloge goed te bekijken heb ik een brilletje nodig. Kon ik voorheen het gelaserde kroontje op een Rolex goed zien en de serie nummers onderaan een wijzerplaat of in de chapter ring gewoon lezen, nu moet ik daarvoor een leesbril ter hand nemen.
De laatste keer op de Rikketik had ik mijn bril niet bij de hand, maar dat is me slecht bevallen, gewoon een kras op het glas niet gezien bij een horloge dat ik had gekocht. Gewoon in het dagelijkse leven lukt het me prima om zonder bril te leven. Lezen van de krant is ook geen probleem. Maar ik heb horloges, waarbij ik de datum of powerreserve nog maar met moeite kan zien. Ik heb ook een mooie Hamilton GMT, maar ik kan de namen van de steden in een andere tijdzone niet meer lezen.
Hoe gaan jullie daarmee om? Is het plezier in de hobby afgenomen of hebben jullie altijd een brilletje bij de hand? Moet ik nog even wennen aan deze nieuwe fase en komt het plezier daarmee gewoon weer terug?
Wellicht is het tijd geworden voor time-only horloges
een bandje verwisselen of band inkorten heb ik wel een leesbrilletje voor nodig. Gewoon de tijd aflezen gaat nog prima op 30cm afstand en verder. Eigenlijk is geweldig want je ziet je krassen niet meer.
Ik heb zelfs twee sterktes leesbrillen. Eentje heb ik sowieso nodig om de datum te lezen op een horloge. Daarvoor neem ik één van de vijf leesbrillen die op verschillende plekken in huis liggen (en toch altijd kwijtraken). Die zijn +1,5
Daarnaast heb ik één leesbril met sterkte +2, speciaal voor bandenwissels.
De enige andere manier om dit soort dingen te doen is mijn lenzen (-4,5 en -7) uitdoen, dan zie ik ook dichtbij scherp.
En om het verhaal af te maken: als ik een horloge in het blauw zet, heb ik een leesbril nodig (of moet ik mijn lenzen uitdoen) om te kijken of er krasjes op het glas zitten die ik zo niet zie. Ik kon dan ook naar waarheid tegen een potentiële koper, die naar de zichtbaarheid van de krasjes op een Dan Henry vroeg, zeggen: ik zie ze alleen met leesbril.
Het heeft mijn plezier niet minder gemaakt. De acceptatie komt met de acceptatie dat je nu echt ouder gaat worden.
De ellende als je ook bijziend bent, zoals ik, is dat je om de zoveel tijd weer eens op zo’n leesbril gaat staan die je ergens op de grond hebt laten vallen.
Wees gerust, dat komt vanzelf. Heb dit ook eerst gedaan. Leesbrilletje op. Leesbrilletje af. Waar is dat leesbrilletje nu? En… verdorie leesbrilletje vergeten. Ik was dat zo beu dat ik maar gelijk een multifocale bril genomen heb. ‘T is niet anders.
Ik heb het 40 jaar zonder bril kunnen doen, die tijd is voorbij. Inmiddels aan de multifocale bril. Brillen zijn rotdingen, maar ik kan helaas niet meer zonder. Hoort bij de leeftijd.
Heeft voor mij overigens geen invloed gehad op de horlogehobby, als ik aan horloges zit te sleutelen heb ik toch allerlei soorten van vergrootglazen en brillen bij de hand.
Koop er een (paar) van die 5 euri dingen, kun je uitproberen. Ik gebruik er ook een aantal. Standaard altijd 1 in de rugzak. (en vaak ook de loep, als ik weet dat ik horloges van echt dichtbij wil bekijken. (bv. het uurwerk )
Kon ik voorheen het gelaserde kroontje op een Rolex goed zien en de serie nummers onderaan een wijzerplaat of in de chapter ring gewoon lezen, nu moet ik daarvoor een leesbril ter hand nemen.
