Even los van of het allemaal even accuraat is (iedereen heeft zijn eigen mening en kan vinden dat een merk niet goed is ingedeeld).
Maar wat ik mij afvroeg: wat maakt nu een luxury horloges ook daadwerkelijk luxury, behalve de prijs. Waarschijnlijk dat de meesten zullen zeggen: “afwerking, inhouse uurwerk, gebruik van materialen.”
Maar is dit eigenlijk wel echt zo? Ik krijg namelijk soms het gevoel dat dit alleen berust op een soort kastenstelsel die in stand word gehouden door merk/fabrikant en door de consument. Wanneer ik een horloge van tegen de 4000 naast een horloge leg die de helft of minder leg. Dan kan het zo zijn dat die goedkopere net zo goed is (dit is mijn mening).
Maar is dit eigenlijk altijd al zo is geweest, of zien wij een zelfde trend wanneer wij vintage horloges met elkaar vergelijken?
Btw. Als je dit een waardeloze topic vraag vindt. Dan heb ik liever niet dat je hier gal aan het spugen bent. Maar heb ik liever dat je dit dan maar gewoon niet volgt.
Voor mij is een luxery watch uitgevoerd in edelmetaal, met een hoge mate van decoratie op het uurwerk/plaat.
Het idee “entry level” luxery is dan ook een soort paradox. Net als merk classificatie. Een aanzienlijk deel van de merken heeft horloges die wel of niet aan die criteria voldoen.
Wellicht dat een merk als VC, AP, PP, ALS luxe merken zijn. Rolex is voor mij toch vooral de toolwatches… En heeft toch een lager niveau van afwerking (movement) dan voorgenoemden ongeacht het materiaal. Zo als wel meer in de lijst.
Oris? SINN? TAG? Tudor?? Dat zijn toch geen luxe merken? Tuurlijk kwaliteit, maar wel vooral tools.
Wat ik mij ook eigenlijk afvraag: wanneer een Casio, Citizen of 1 van die in het lagere segment plotseling om een reden (bijvoorbeeld jubileum) besluiten een horloge te fabriceren met inhouse kaliber, super afgewerkt in edelmetaal. Behoort dit horloge dan tot de hogere segmenten of ???
Overigens over Citizen gesproken, hadden zij zoiets niet al eens gedaan?
Dat deed ik in de eerste zin van mijn post, voor mezelf.
Geloof niet dat er een algemeen geaccepteerde definitie is, wat dit soort discussies sowieso zinloos maakt.
En alles boven de 25 luxe vind ik ook wel erg simpel. Dan is een MVMT ineens een luxe product :p.
Ik hou wél van het principe “keep it simple, stupid” en níét van hokjesdenken. Dat laatste kom ik bij de aankoop van een nieuw horloge niet helemaal onderuit, dus maak ik meestal een (denkbeeldige) matrix: Spreekt me aan/Spreekt me niet aan vs. betaalbaar/onbetaalbaar.