Technisch superieur, wellicht. Maar makkelijker in te korten ben ik het echt niet mee eens. Inmiddels ben ik er wat bedrevener in geworden, maar dat heeft wel leergeld gekost. Collars die alle kanten op schoten on onvindbaar bleven.
De “gewone” pennen met verdikking die Seiko gebruikte waren mijn inziens goed, nooit gehad dat die losraakten en door iedere dummy te vervangen.
On topic; ik zou het voorleggen aan de veroorzaker, en vragen wat hij er zelf van vindt.
Dat dachten de juwelier en retailer blijkbaar ook en gingen meteen met een schroevendraaier aan de gang. Met dit als resultaat.
Moet zeggen dat ik nog nooit pushpins vermomd als schroeven heb gezien en ik waarschijnlijk dezelfde fout zou hebben gemaakt
Ai, wat een gepruts. Anderzijds, leuk dat de eerste krassen niet door jezelf zijn.
Grappig. Nooit gehad. Ik heb zo’n tooltje gekocht, en vanaf dat vertrekpunt is het, afkloppen, nooit fout gegaan.
En daarom doe ik het zelf.
Veel succes.
Alle leerlingen die met een diploma van een horlogemakers school komen, noemen zich horlogemaker die hebben een goede basis om mee te beginnen en kunnen een service beurtje geven en een simpel onderdeeltje vervangen, een storing vinden laat staan oplossen is een ander verhaal. Dan zijn er vele die zich uitgeven en werken als horlogemaker zonder die basis kennis, tja, daar zijn er bij die aardig kunnen werken, maar daar heb ik dan ook alles mee gezegd. Zeker met de vintage en antieke horloges zijn er maar heel weinig horlogemakers die dan overblijven, die het echte vak kunnen en ook willen doen. Maar het probleem is de kassa moet rinkelen, voor zo weinig mogelijk tijd en kwaliteit
Bedankt voor je reactie. Heel herkenbaar wat je zegt. Vooral het pretenderen te zijn… 
Dat is waarom ik heb besloten dat ik de komende tijd gewoon hobbyist blijf. Misschien veranderd het ooit nog, maar voor nu is het heerlijk. Onbezonnen uren uitzoeken wat nu het probleem is, testen en weer opnieuw. Net zolang, totdat het mechanisch kunstwerkje weer loopt zoals bedoeld…
Na afstuderen ben ik wat teruggekomen van mijn eerdere ambities. Pas als je hierna verschillende vintage uurwerken voor je hebt liggen, weet je pas hoe weinig je eigenlijk nog weet. Onderdelen wisselen, ja dat kan ik. Een logische smering beredeneren vanwege het ontbreken van schemas lukt ook goed…
Maar dat maakt je geen horlogemaker, enkel horloge onderdeel monteur oid.
Nee, ik moet er echt niet aan denken om met mijn huidige ervaring, mijn brood hiermee te moeten verdienen. Dan moet je meters gaan maken, waardoor vintage al snel afvalt vanwege geen onderdelen te vinden en niet ervaren genoeg om de orginele onderdelen te repareren (tandjes bijzetten bijv). Je zult ook bij nieuwe uurwerken sneller gaan kiezen om een balans bijvoorbeeld in zijn geheel te vervangen, ipv aan te lopen klooien met balans assen, haarveer correcties, balanceren etc. Vooral als je de optie hebt om deze onderdelen te bestellen.
Dan zou voor mij het plezier er snel vanaf zijn. Respect voor degene die deze stap wel gemaakt hebben/maken en al helemaal respect voor degene die dan toch nog onderdelen herstellen ipv kiezen voor ‘de snellere weg’.
Ik zou die financiële druk op dit moment echt niet willen/kunnen opbrengen. Dit is dan ook waarschijnlijk de voornaamste reden dat je amper met vintage nog ergens terecht kan. Begrijpelijk, maar toch ook een beetje zuur. Maar het is gewoon financieel niet rendabel genoeg.
Ook denk ik omdat deze voor een paar honderd euro zijn verkregen en de eigenaar niet van plan is om dat bedrag (of meer) nog eens uit te geven voor een service
Jij kunt in je eigen bedrijf bepalen hoeveel tijd je kwijt wilt zijn. Klant zal het een rotzorg zijn als je 25 uur kwijt bent ipv 20 minuten zolang de prijs blijft wat is afgesproken.
Denk dat je je moet afvragen of je een business case kunt verzinnen die past bij je kunnen en waarvan je kunt rondkomen.
Klopt… vind ik echt een dom argument maar ok. Omdat jij als klant een tientjesklok wilt laten servicen hoeft de horlogemaker imho niet voor een hongerloon aan de gang.
Flikker die troep dan maar weg of ga zelf aan de gang.
Helemaal juist, na het behalen van je diploma zou je nog een jaar of 5 bij een top horlogemaker in de leer moeten gaan om kennis en ervaring op doen qua repareren, het fijne werk. Om in de leer te mogen komen bij een topper krijg je geen frank betaald, vroeger was het zo dat de ouders van zo n afgestudeerde moesten betalen aan die topper. Als je dat echt zou gaan doen leer je mevr Nash pas echt kennen denk ik . En je bed verhuisde gelijk naar het atelier achter in je tuin.
Daar zijn er hier wel bij die dik hun kost verdienen hoor, b.v. horloge24 en zijn zoon dacht ik die hebben in Zwitserland hun opleidingen gehad, die al een kapitaal kosten. Maar dat zijn niet dezelfde opleidingen als die je hier krijgt. daar moet je wel alles ook kunnen berekenen en tekenen, En de topmerken staan daar aan de poort om de beste daar weg te halen, tegen dik geld
Hoewel de naam (nog) niet is genoemd betreft dit een ervaring met een juwelier en niet met een ander lid van HF. Daarmee tegen de regels. Daarnaast geeft TS aan inmiddels een nette reactie te hebben ontvangen. Topic gaat op slot, ook omdat er meldingen binnenkomen over de toon van sommige reacties.
