Inmiddels heb ik een aantal mede horloge liefhebbers gesproken, gemaild enz.
Er zal vast eerder over gesproken zijn maar ik dacht dat het wel eens leuk zou zijn om de meningen te horen te bundelen en wellicht wat dieper er op in te gaan.
Het verbaast mij dat een aantal jongeren (ik ben over de 50) ook dat vintage gevoel hebben, niet alleen bij horloges maar ook bv bij auto’s.
Wat is dat nu precies en waar komt het vandaan? Is het een handicap, een last of is het een gift. Hoe kan het dat de een walgt van oude troep en de ander zijn neus ophaalt voor nieuwe horloges?
Dus geef je mening en onderbouw je mening met een leuke foto.
Ik zal zelf in een later stadium mijn mening geven. Wel een mooie foto.
grt
Peter
Het is niets nieuws onder de zon, oude Romeinen zijn al begonnen met koperen van Griekse belden ( vervalsen is toen al begonnen ), Ik heb het ook met motorfietsen en hen een retro motor W650 http://staff.science.uva.nl/~istricev/KAWADAG1.jpg voor geluid geur en uiterlijk.
Het is net als met alles dat van vroeger beter was en smaakte anders, puur nostalgie.
Ik vergeet het ook nooit dat ik met mijn oom in een stoomlocomotief mocht rijden, geweldig man en we zijn al 50 jaar verder… zo kan ik pagina’s me vullen :z;):~
Groeten
Iwan
Ik ken het gevoel, maar bij is het nog meer een soort van old-skool gevoel. Ook ik heb dat met motoren. Auto’s daar heb ik gelukkig niks mee… scheelt weer in de portemonnee.
Een zeer interessant topic!
Waarschijnlijk val ik onder de jongeren (20 jaar). Voor mij geld voor heel veel dingen dat oud vaak mooier is. Een soort klassieke tic! Mijn ouders hebben me het meegegeven, ze houden erg van geschiedenis, mijn moeder verzameld oude spullen variërend van meubels tot gebruiksvoorwerpen als telefoons, koffers, lampen etc. Mijn vader heeft hetzelfde, en daarbij heeft hij beroep restaurateur van klassieke auto`s. Ikzelf heb het met meubels tot gebruiksvoorwerpen tot kleding, en dus ook erg horloges.
Ik denk dat het gegeven dat deze spullen allemaal zo oud zijn, en zoveel hebben meegemaakt emotioneel erg meespeelt. Daarbij is het het gevoel voor stijl, en zeker ook voor cultuur!
En stiekem ook toch de kwaliteit die vaak gewoon ontzettend goed is.
Mijn nieuwste item is een koffer van zo`n 40 - 50 jaar oud die gewoon nog prima is, en een erg stijlvol (in mijn ogen) uiterlijk heeft.
Wat betreft horloges: Vaak zijn oude horloges relatief te betalen voor een verschrikkelijk goede kwaliteit. Het feit dat ik hier een rits 1e wereld horloges heb staan die nog functioneren geeft me gewoon zo`n kik!
Groeten,
Michiel
Zelf heb ik een website waar ik veel vintage horloges aanbied. Opvallend is inderdaad dat veel jongeren tussen de 20 en 35 jaar hier grote interesse voor hebben. De drive is meestal dat een opa of ander oud familielid zo’n horloge vroeger droeg. Ook krijgen we vaak dit soort horloges ter reparatie aangeboden die dan uit een nalatenschap verkregen zijn.
Ik moet zeggen dat ik dit wel een leuke ontwikkeling vind.
Ik herinner me ineens dat ik met verbazing heb gekeken tijdens laatste vijfling bij de eland, dat drie jochies van zo ± 17 a 18 jaar ( ben ouwe l… van 58 ) alle zak horloges opkochten en toen dacht ik" dat is een goed teken" de jeugd toont interesse voor:)-D
Mijn voorliefde voor vintage-horloges komt omdat het aantal mooi ontworpen exemplaren relatief groter is dan bij nieuwe horloges.
Ook het feit dat de oude beestjes (mits goed onderhouden) nog uitstekend presteren, dwingt mijn respect af.
Door de relatief lage aanschafprijs is het mogelijk om voor de tegenwaarde van een nieuw exemplaar, meerdere horloges te kunnen kopen. En ja ik weet het: sommige vintage-horloges zijn wel erg kostbaar.
Hallo,
ik ken het gevoel ook. Ik ben gek op rommel/curiosamarkten. Mijn interesse loopt van glas en aardewerk tot oude radio’s en dergelijke, natuurlijk mogen horloge’s ook niet ontbreken. Ook klassieke automobielen en motoren boeien mij enorm.
Natuurlijk is vintage een hype op dit moment, remakes van auto’s denk aan: Mini, New Beetle en Cinquecento. Gebruiksvoorwerpen met een vintage saus zijn ook in overvloed te vinden, ik vind het :~.
Tabee
ticothijs82 Schreef:
Ik ben gek op
rommel/curiosamarkten.
Anders ik wel…
Gave motor, lijkt op Norton of Triumph. Wat is de W650?
Zelf heb ik een oude Virago.
Zo 'n oude fiets ziet er voor mij ‘oorspronkelijk’ ‘oer’ uit.
Mooie en oprechte reacties tot nu toe.
Let wel; ik oordeel niet over het vintage - gevoel. Goed of slecht
Ik oordeel overigens zelden ergens over. Het is bij mij pure interesse.
Op het moment dat ik ergens over oordeel, ben ik er niet echt in geinteresseerd, stel ik geen vragen meer.
Ik heb dan ook absoluut geen moeite met mensen die dit gevoel niet hebben en
liever nieuwe dingen hebben of namaak.
Het is een Kawasaki W650 uit 1999 met echt gevoel uit jaren 60’ http://www.youtube.com/watch?v=rc3HSU22lHY en zal nooit weggaan!!!
Tja het vintage gevoel…
Voor mij speelt het mee dat de oude ontwerpen vaak puur en daarom origineel zijn. Hoewel ik ook van moderne horloges hou, vind ik hommage horloges van relatief nieuwe merken aan de gevestigde orde binnen horlogeland een ware crime.
Ook het feit dat een horloge met jarenlange ervaring vrolijk doortikt en goed de tijd houdt vind ik mooi. De vormgeving van de horloges die je per decennium ziet veranderen en kunt herkennen. Later, afhankelijk van je eigen geboortejaar, brengt die vorm(geving) herinneringen terug varieerend van een familielid die een soortgelijk horloge droeg tot puur de sfeer van een bepaalde periode.
Momenteel heb ik één vintage:
Deze wordt gekoesterd. En hoewel ik niet zeg dat deze nooit de collectie zal verlaten geniet ik er nu zeer zeker van. Niet iedere dag, daarvoor is de kleurstelling mij iets te opvallend. Maar dit is in mijn ogen een icoon!
Tsja verklaren kan ik het niet , ik heb mijn voorliefde voor oude uurwerkjes gekregen van mijn vader die behalve mechanische horloges eigenlijk van alles heeft gespaard.
oude aanstekers,vulpennen,keramiek,zilverwerk noem het maar op.Ikzelf zit er een btje tussenin,om te dragen heb ik liever een leuke recente chronograaf maar qua verzamelen is oud spul veel leuker,alleen al omdat je voor weinig investering toch een leuke collectie kan opbouwen maar moet eerlijk bekennen dat ik regelmatig oude horloges verkoop om verder te sparen voor een iwc gst om te dragen.
keuzes keuzes keuzes
onverklaarbaar, maar heb het met racefietsen, mountainbikes, auto’s, horloges, muziek: vroeger vind ik beter!
ik zou er een blog over kunnen beginnen. Oh wacht, dat heb ik al 
kan er wel een themaserie over maken en dan elke keer een gastblogger zijn verhaal? Rubriek: Het vintage gevoel van [naam]
Idee?
Jazzper Schreef:
kan er wel een themaserie over maken en dan elke
keer een gastblogger zijn verhaal? Rubriek: Het
vintage gevoel vanIdee?
Een erg leuk idee zelfs! Al moet ik zeggen dat ik wel bewondering heb voor mensen die uit een klein gegeven, in dit geval het vintage-gevoel van…, een mooi en leuk leesbaar verhaal kunnen schrijven, ook dat is een kunst!
Tot voor een aantal jaren terug moest ik niets van vintage hebben. Oud betekende kapot en patina vond ik slechts een term om ouwe meuk aan de man te brengen :+
Redenen waardoor de liefde voor vintage is ontstaan en gegroeid:
Praktisch:
Ik heb een smalle pols en de modellen waar mijn voorkeur naar uitgaat zijn tegenwoordig enkel in grote maat verkrijgbaar. De trend is groot-groter-grootst en het formaat van de gemiddelde vintageklok draagt comfortabeler.
Estetisch:
De algemene vormgeving van de vintage modellen is divers en origineel. Veel klokken van nu rusten op het ontwerp van toen. Met name de jaren '70 spreekt mij aan, maar dat is uiteraard persoonlijk
Kwaliteit:
De kwaliteit van een vintage klok die goed onderhouden is, blijkt vaak net zo goed als een nieuwe klok van nu. De kwaliteit van “toen” was zeker niet minder dan dat deze nu is, wellicht zelfs beter. Neem bijvoorbeeld de Seiko 6309 in vergelijking tot de huidige 7S26, beide zijn goed voor jaren plezier, toch is de 6309 nauwkeuriger en heeft een langere gangreserve.
Met name sinds ik wat handiger ben geworden met het opknappen van een horloge, is de drempel om een vintage te kopen verlaagd. De kwaliteit van het uurwerk is belangrijker geworden, aangezien ik hier zelf niets meer kan. Maar optisch valt er vaak simpel een hoop te verbeteren, wat uiteraard ook weer een leuk onderdeel in de hobby is. Niets is zo leuk van een lelijke eend een zwaan te maken 
Het ware vintage gevoel… voor mij zijn dat horloges vanaf eind '60, begin jaren '70. De horloges uit die tijd spreken mij meestal aan door de kastvorm en de soms kleurige accenten. Ook de maat speelt hierin mee, de huidige trend van groot, groter, grootst spreekt mij niet aan.
Ik heb een Omega Seamaster uit 1972 en da’s mijn favoriet. Verder een Aquastar, ook zo’n typisch jaren '70 product.
Ook de duurzaamheid en bewezen betrouwbaarheid geeft mij een goed gevoel erbij:)
Een van de mooiste merken vind ik toch wel Enicar, helaas niet in bezit, wel op de wensenlijst;) Vooral de Sherpa divers en Jet modellen.
Maar ja, vind die maar eens, vandaag de dag.
Een erg leuk topic, wat ik met veel plezier lees.
Ik ben zelf student (20) en opgegroeid met oud:D
Mijn vader heeft een bedrijf waar hij alleen engelse klassiekers restaureert (Jaguar en Aston Martin) Van hem heb ik de tik des oudheids ontvangen.
Wat erg leuk is, is dat veel mensen denken dat een oude auto voor problemen zorgt en altijd stil staat met als gevold dat ze er daarom dus niet aanbeginnen. Dit is iets waar ik het helemaal niet mee eens ben, gezien het feit dat een auto, net als een klok of wat dan ook onderhoud nodig heeft. Nog een ander bijkomend voordeel: in oude auto`s zit weinig electronica en wat er niet in zit kan ook niet kapot. Hoe vaak hoor je tegenwoordig wel niet dat ze het probleem niet kunnen uitlezen met de computer…
Zelf heb ik een aantal oude motorfietsen en een italiaanse sportbrommer. Als je hier op rijdt geeft het het gevoel dat je de wereld aan kan, iets wat de meeste vintage liefhebbers wel kennen denk ik.
Wat betreft de horloges, want daar doen we het hier allemaal voor. Mijn dagelijkse klok is een SKX007 zeer mooie en betrouwbare klok maar geen vintage. En zoals ook al eerder aangegeven, de mode van groot, groter, grootst is iets waar ik de rillingen van krijg, een horloge is een sieraad, geen last.
Laatse heb ik een Ancré gekocht. Een horloge uit de jaren 70. Als ik dat horloge zie wordt ik helemaal blij. Als het horloge straks is opgeknapt ( service beurtje en nieuw glas), zal ik hem met erg veel trots en passie dragen
Wat precies het vintagegevoel is,geen idee.
Ik weet wel dat ik een verzamelaar ben.
Ik heb al van jongs af aan dingen verzameld,postzegels,sigarebandjes,suikerzakjes,lucifermerken(weet je nog de etiketjes van de houten doosjes afpeuteren).
Later werd het het bewaren van allerlei rommel( je weet nooit of het nog van pas komt )
Momenteel verzamel ik nog modelauto’s en horloges maar bewaar ook nog veel andere spullen.
Heb nog vele jaargangen tijdschriften over modelauto’s en over klassieke auto’s.
De stereo welke ik in de jaren 70 voor gekocht heb is er nog en ik kan geen afstand doen van mijn oude versleten Levis 501 broeken.
Als ik te horen krijg"Wanneer ga je nu eens eindelijk die ouwe rotzooi weggooien"
Ja dan krijg ik een wat raar gevoel, zo van het is geen rotzooi en het is allemaal nog hardstikke goed.
Als ik lekker in versleten spijkerbroek, een ouwe trui met een goedlopende vintage Seiko chronograaf om de pols wat zit te klooien in mijn hobbykamer tussen de modellen en lectuur,ja dan heb ik het naar mijn zin.
Ik geloof dat ik toch mijn vintage gevoel beschreven heb:)