Ik heb gisteren mijn laatste aankoop van 2025 gedaan. En bij deze mijn eerste echte vintage. Ik merk van mezelf dat mijn aandacht steeds meer naar die stukken gaat, ipv de nieuwere modellen.
Dat wordt dus mijn voornemen 2026 : meer bijleren over vintage timepieces, en hier en daar misschien zelfs ook iets kopen. Een collectie met een verscheidenheid aan vintage stukken lijkt mij heel leuk om te verzamelen.
Vandaar dit topic, een beleefde vraag aan de OG’s der vintage horloges : wat zijn zo de adviezen die je een groentje als ik zou geven? Valkuilen, goeie merken prijs/kwaliteit, welke merken je absoluut moet van wegblijven, mogelijks bijkomende kosten, intervallen tussen de servicebeurten, enz…
Hoe meer info, hoe beter ik mijn verzameling kan opbouwen, zonder achteraf stukken (met verlies) te moeten verkopen 
Alvast bedankt 
Prettige Feestdagen 
En hieronder enkele foto’s van mijn laatste NA van 2025 
Ik zal een poging doen. Het wordt wel een flinke lap leeswerk. En dat zonder plaatjes… Ga er dus maar even lekker voor zitten.
Allereerst: welkom in de wondere wereld van de vintage horloges.
Vintage is een rekbaar begrip. Het woord vintage is een verbastering van het Franse ‘Vingt Age’, dus 20 jaar. In de praktijk wordt vintage vaak wel als nog iets ouder gezien, bij voorkeur van vóór 1900 (op dit moment… het schuift jaar na jaar op). Recentere horloges van na die tijd noemen we dan meestal ‘young timers’. Maar deze beoordeling is persoonlijk en arbitrair, net zoals alles m.b.t. leeftijd, waardebepaling en zeldzaamheid voor iedereen die besmet is met het vintage horloge virus weer anders beoordeeld kan worden.
Je koopt wat je leuk, mooi, interessant en betaalbaar vind.
Vele!
Oude gebruikte horloges hebben meestal zo hun beperkingen en gebreken, behalve als je eens het geluk hebt om een wat men noemt ‘new old stock’ (NOS) ongedragen of 'zo goed als nieuw / mint of zelfs ‘gloednieuw’ exemplaar te vinden van meer dan 30 jaar oud. Lang niet alles is wat het lijkt. Andere valkuilen zitten in het verkoopcircuit. Met name op online veilingen en verzamel sites tref je helaas nogal eens niet zo aardige verkopers (om het maar heel mild te zeggen). Een veel gebruikte aanbeveling is hier: ‘Buy The Seller’. Stel vragen over details, herkomst, leeftijd, kalibernummers, etc. alles wat je wil weten aan details.
Gebruik alleen betrouwbare en traceerbare betaalsystemen. Vergelijk prijzen van overeenkomstige aanbiedingen. Absurd goedkope prijzen komen héél soms voor. Als het te mooi is om waar te zijn is dat meestal ook zo. Absurd hoge vraagprijzen zie je heel veel. Probeer de reputatie van een verkoper te achterhalen.
Reviews en referentie lijsten zijn daarvoor. Al of niet verborgen defecten en beschadigingen zijn belangrijk om te bepalen of je de vraagprijs wil betalen, of in geval van bieden, hoe hoog je je maximale bod wil stellen. Kijk op veilingsites naar reeds verkochte exemplaren en wat die gekost hebben. Bezoek beurzen, zoals de Rikketik beurs, 4 x per jaar in Houten, bij Utrecht. Daar heb je het materiaal wat je eventueel wil kopen, reëel in handen en communiceer je oog in oog met de verkopers.
Daar is geen zinnig woord over te zeggen. Puur persoonlijk. Een merk waar de een op spuugt, wordt door de ander soms fanatiek verzameld. Pas, zeker in het begin op met hele zeldzame en/of exotische merken met hele onbekende uurwerkjes er in .
Als er wat gerepareerd of vervangen moet worden aan zo’n horloge is er een flink risico dat er geen of heel moeilijk of alleen heel duur nog onderdelen van te vinden en/of te koop zijn.
Als je gaat voor de ‘grote merken’; Rolex, Patek, JLC, IWC, Longines, Blancpain en zo zijn er nog een heleboel meer, bedenk dan dat er juist daar, omdat ze vaak kostbaar zijn, veel kaf onder het koren zit. Vervalsingen en samenraapsels (Frankenwatches) zijn met name bij de grote merken geen uitzondering, dus raadpleeg als het even kan een expert als je zo’n dure jongen zou willen aanschaffen.
Verzendkosten, met name uit landen buiten de EG kunnen aardig oplopen. Kijk maar eens op een veiling site als eBay, wat de verzendkosten uit de USA kunnen zijn.
Bij de wat hogere aanschafprijzen moet je ook rekening houden met douanekosten, inklaringskosten, invoerrechten, kosten voor verzekerde verzending en dergelijke. Zoek naar postjes hierover op dit Forum, er wordt regelmatig e.e.a. over geschreven.
Mocht het zo zijn dat je een horloge hebt gekocht wat problemen vertoont, dan kunnen, zeker bij de wat meer gecompliceerde kalibers, zoals chronografen, de service- en/of reparatiekosten aardig oplopen. Soms kun je via Forumleden advies of hulp krijgen, maar met name professionele horlogemakers werken bepaald niet voor niks.
Soms wordt bij een aangeboden horloge vermeld dat het 'recent geserviced’ is.
Als de verkoper, bij navraag, daar geen duidelijk bewijs van kan leveren, mag je er van uitgaan dat de service, als ie uberhaupt al heeft plaatsgevonden, mogelijk niet vakkundig is uitgevoerd of heel vaak gewoon helemaal niet. Een beetje schoonblazen, beetje poetsen, een druppie olie en een nieuw bandje en een glaasje dat geen krassen of barsten lijkt te hebben is over het algemeen geen geserviced horloge. Dat betekent niet perse dat je het dan niet zou moeten of kunnen kopen, maar houdt er rekening mee m.b.t. de prijs.
Hou er ook rekening mee, als een waarschijnlijk ongeserviced horloge van + 30 jaar nog wel netjes op tijd loopt, dat het waarschijnlijk vuil is en daarom wel een beurt nodig heeft. Ga je het dan toch regelmatig dragen, dan slijt het uurwerk razendsnel. Door het opgebouwde debris van oude ingedikte olie en metaalslijpsel van de onderdelen in het uurwerk kan dan binnen een paar maanden het horloge -soms onherstelbaar - beschadigen. Veel oude horloges die je koopt zullen daarom in principe wel een servicebeurt nodig hebben. Een goed vakkundig geserviced horloge daarentegen kan weer vele jaren mee. Of je de daarmee gepaarde kosten er voor over hebt, bepaal je zelf. Met de moderne oliën en smeermiddelen is een interval van 15 à 20 jaar mogelijk, zeker als het horloge, als een van de meerdere exemplaren in je op te bouwen collectie, niet heel vaak gedragen wordt.
Zeker te overwegen: Leer, als buitengewoon boeiend onderdeel van de hobby, je horloges zelf te onderhouden en te servicen. Op dit forum is er een mer à boire te lezen over de ins en outs hiervan, met name in het bruine gedeelte waarin je nu ook gepost hebt. Lees dus alles wat je kan in deze rubriek!
Precies! Daar is dit forum voor! Lees, reageer, stel vragen en communiceer met andere forum leden! Durf fouten te maken en houd rekening met missers. Er zitten wel eens katten in de zak, dat is niet altijd te voorkomen.
Ik vrees dat ik je teleur ga stellen: Bij vintage horloges is er bijna altijd verlies als je er weer eentje gaat verkopen. Af en toe zou je eens een gelukje kunnen hebben dat je een exemplaar aangeschaft hebt dat uiteindelijk veel meer waard blijkt te zijn. Maar maak je geen illusies, om er aan te verdienen zijn horloges een slechte investering. Het echte grote werk, de antieke Pateks, de iconische Rolexmodellen zoals de Daytona en zo nog wat meer, is vrijwel uitsluitend in handen van de grote handelaren en de veilingwereld en je zult veel moeten investeren en heel veel moeten leren en ervaring op moeten doen om daar in mee te kunnen spelen.
‘Flipperen’ daarentegen, horloges kopen om ze een tijdje te dragen of te proberen op te (laten) knappen en daarna weer weg te doen, is wel een leuke methode om daar dan weer andere horloges voor te kunnen kopen. Daarmee bouw je dan zoetjes aan, als je het goed doet, een leuke en interessante collectie op. Maar je gaat er niet rijk van worden.
Belangrijkste advies (nogmaals): lees en informeer op dit forum, daarvan word je ook niet rijk, maar wel wijzer.
Ik hoop dat jij en andere -beginnende- horlogeverzamelaars wat hebben aan dit verhaal.
Ik wens jou en andere (nieuwe) forumleden veel succes en vooral plezier bij het verzamelen.
Lex
Heel interessant om te lezen, helemaal na de aanschaf van van mijn ebel uit de 2de wereld oorlogstijdperk. Jeukt het wel om meer vintage te halen, zo’n uniek horloge geworden door de jaren heen.
Denk dat je bedoelt vòòr 2000?
Misschien nog aan te passen?
Bedankt voor je feedback, Lex! Heel leerrijk 
Hier kan ik zeker mee verder
Misschien toch nog een vraagje, Lex. Voor mijn eerste vintage, Elix Incabloc… Wat denk je? Heb ik daar iets?
Ik heb redelijk mijn huiswerk gedaan alvorens de aankoop. Verkoper gecheckt, maar ook de horloge en de geschiedenis erachter. Heeft normaal recent een servicebeurt gehad, en werkt perfect. Mijn centen staan ook nog vast, tot ik bevestig dat alles is zoals vermeld in zijn zoekertje.
Dus op hoop van zegen, zeker? 
Wat heb je dat goed uiteengezet! Compliment!
Wat leuk dat je bij deze Elix uitkomt. Dat is niet het meest voor de hand liggende merk. Kende je het merk al? Ik ben benieuwd wat je hebt gevonden.
Als ik zo vrij mag zijn. Corrigeer me gerust als ik het mis heb. Deze Elix komt uit Besançon, maar de familie (geschreven als Piguard maar vaak als Picard vermeld) erachter zat eerst in Parijs, en later voornamelijk in de rest van de Frans-Zwitserse Jura. Ik ben benieuwd welk (Frans?) uurwerk er aan boord zit. “Ebauches Suisse” zie je wel op de Elix, maar deze lijkt Frans…
Er zijn Swiss Made Elix horloges en het latere Mougin-Piguard gebruikte ook nog Zwitserse quartz uurwerken in de jaren 80. Of het merk daarna is gestaakt is mij niet duidelijk. Het merk beleefde wel een revival 10 jaar terug. De mensen erachter hadden wel de oude archieven, maar of ze ook nog familie waren is mij niet bekend. Ze maakten, met de hand geassembleerde, horloges in Zwitserland.
Ik vind dat je een cool model hebt gevonden, met die rechthoekige lollipop (geen idee hoe dat heet) en de bijzondere kast in deze roségouden tint. Veel plezier alvast.
En vintage is geweldig. Lees veel, ga mee naar Lille, de Rikketik en GTG’s, dan zul je ontdekken dat de vintageliefhebbers er in alle soorten en maten zijn, maar dat de meesten heel nieuwsgierig zijn, hartelijk en ontvankelijk. Je komt er minder snel de hokjesgeest tegen. En dat is dus erg leuk!
Dit heb ik gevonden met over het merk, en ook wat die Incabloc moet voorstellen
Ik kende het merk niet, maar de look van het horloge sprak mij aan. Ziet er ook goed uit, voor zijn leeftijd. Genoeg slijtage voor de charme, maar niet teveel
Heel veel kijken, terughoudend zijn met kopen. Af en toe jezelf gunnen om even een uitglijder te maken en dan met frisse zin weer door. Uiteindelijk ontwikkel je een algemeen gevoel van klopt/klopt niet dat geldt voor 95% van vintage. Dat staat los van specialistisch geneuzel over ‘deze plaat hoort niet in deze referentie’, dat kan je wel opzoeken als je iets specifieks moet hebben.
Ook nog een vraag voor jou, Cav : wat zijn GTG’s en wat is er te doen in Lille? 
En zijn er al data gekend 2026 voor deze events?
Die Rikketitbeurzen zijn zo’n 2h rijden van mijn woonst. Daar maken we dan wel een weekendje van
Lille is een vintage horlogebeurs, op 13 september 2026.
GTG’s zijn meetings met gelijkgestemden
Typisch hardnekkige fout van mij. Ik ben geboren in 1949 en schijn nog steeds niet te kunnen wennen aan de 20 van de eeuw daarna. Misschien daarom mijn interesse in vintage…
Natuurlijk 2000, maar niet meer aan te passen. Hopeloos ouderwets…
@Cav Dank voor je uitgebreid aanvullende commentaar over de Elix, Inderdaad niet een merk waar je zo direct om de hoek tegenaanloopt.
Het idee: ‘lees en schrijf veel op het Forum, dan leren wij van elkaar’, werkt dus prima.
Zie het vervolgverhaal van @Cabron over Mougin & Picard.
Ik gooi er voor de aardigheid nog een Mikroliskje tegenaan:
en een linkje naar nog wat meer info over Elix en Mougin & Pichard.
Wow, dat artikel kende ik nog niet. Ze draaiden serieuze aantallen eind jaren '60! 
Bedenk mij net dat er gewoon actieve forumleden zijn, die de gouden eeuw van horloges (eind 60er jaren naar mijns inziens) hebben ervaren in de bloei van hun leven.
Je zag mijn c shape constellation en de 6139 Speedtimers gewoon in de vitrine liggen 
Als millennial toch lastig voor te stellen 
.
Hoe was dat @Lexaf ? Lijkt mij bizar om nu die begeerte te zien. De zoektocht naar de goed bewaarde exemplaren, terwijl je ze ooit nieuw kon kopen.
On topic; @Cabron
Kies een model of model reeks, waar je de focus op gaat leggen.
Leer alles rondom dit model, vergelijk en indien mogelijk, ervaar ze in het echt.
Hierna begint de zoektocht naar een goed exemplaar.
Vintage wordt vaak beschreven als een wespennest. Maar het is eigenlijk meer een bijennest. Met de juiste aanpak en geduld, is er zoete honing te vinden en gaat er een wereld voor je open. Maar als je ongeduldig en slordig erin duikt, wordt je gegarandeerd gestoken.
Zonder focus bestaat de kans dat je doorslaat. Vanalles koopt, zonder gedegen onderzoek en hiermee veel leergeld betaald.
Sommige populaire vintage referenties (van verschillende merken) hebben dusdanig goed gemaakte aftermarket onderdelen dat de afgelopen tijd 'buy the seller" geen garantie biedt op authenticiteit. Natuurlijk wel op een nette afhandeling als iets wel mis is. Dat wel.
Bedankt voor je feedback, Nash
En bij deze 2 nieuwe vintagemodellen leren kennen. Heerlijk 
Aanvullend: naast horlogebandjes en pushpins zijn glaasjes, kronen en dergelijke ook altijd vervangingssonderdelen geweest. Dus soms neem ik dat voor lief. Maar als je dan opeens wél een horloge met alle originele kenmerken vindt, dan voelt dat als een cadeautje, ook voor mij als niet-purist. En dat kan soms om een horloge gaan van een paar tientjes…
Juist ook die exemplaren moeten mijns inziens gekoesterd worden. Dat kan enerzijds door ze vanaf een verkoopsite te vissen en netjes in orde te (laten) maken, anderzijds door ze op beurzen e.d. te vinden tussen het massale aanbod. Niet om de monetaire waarde, want die is nihil, maar voor een toekomstige liefhebber die daar opnieuw óók plezier aan beleeft. Als je dát voelt, dan begrijp je denk ik goed waar de vintage horloge hobby om draait. Bij de één draait het meer om merk, bij de ander om het design en de staat, terwijl sommigen puur kicken op unieke kalibers. En ik ben zelf wat meer allround, want het tegelijk lastig maakt om mezelf te beperken.
Als je de rem laat vieren, zoals Nash terecht voor waarschuwt, dan vind je overal wel interessante merken, verhalen en horloges. Mijn neefje omschrijft dat als een soort schatzoeken. Afgelopen jaar heb ik bewust de rem eraf gehaald om te zien waar dat toe zou leiden. Zo ontdekte ik onderbelichte merken, maar ook jeugdsentiment dat ik allang vergeten leek te zijn. Nu ben ik al een tijdje op het punt gekomen dat ik de curator ben van mijn eigen collectie. Ik maak graag setjes van dingen die (schijnbaar) bij elkaar horen. Mijn eigen mini museumpje. En er blijven altijd meer vraagtekens open dan antwoorden en dat is leuk om met anderen uit te vogelen.
Eén van de leukste momenten voor mij was toen iemand spontaan verliefd werd op mijn Eska. Hij wilde daar eigenlijk meteen een belachelijk bod op doen, maar ik liet hem weten dat hij mij niet voor dat blok moest zetten: deze is niet te koop en dat meende ik. Hij respecteerde dat. Later kwam ik hem elders tegen en stelde hij mij aan vrienden en zijn vrouw voor als “dit is de man die een heel bijzonder horloge heeft, namelijk eentje die ik níet kon kopen!”. Weer die fonkeling in zijn ogen. Net zo verliefd op mijn horloge als ikzelf. Hij heeft zelf een indrukwekkende collectie, kan vrijwel alles kopen waar ík van kan dromen, dus dat vond men wel hilarisch en cool. Het draait niet om geld, maar die gezamenlijke liefde voor horloges. En ik kom in de vintage hoek eigenlijk alleen maar gelijkgestemden tegen, die er ook zo in staan. Er is soms meer aandacht voor een zeldzame Timex collectie, dan een onbetaalbare Gouden Rolex die ernaast ligt. Dat zegt veel over ieders enthousiasme en nieuwsgierigheid. En het respect onderling. Ieder doet het op zijn eigen manier.
Geen idee
Toen ik 18 jaar (in 1967) werd, kreeg ik een Velona automaat van mijn ouders. Voor die tijd best een luxe ding. Probleem: het apparaat heeft geen dag goed gelopen. Tig keren ermee terug geweest naar Vroom en Dreesmann. Daar zat, midden in de benedenverdieping van het warenhuis een vent in een soort glazen hokje aan horloges te sleutelen. Altijd was het commentaar: dan zal je 'm zelf wel kapot gemaakt hebben! Hij wilde er dan nog wel eens naar kijken. Dan kreeg ik 'm, soms pas na weken, weer terug en liep ie net zo slecht. Garantie ho maar en van inruilen voor een goed werkend exemplaar was al helemaal geen sprake. Nee meneer, daar kunnen we niet aan beginnen. Na de derde of vierde keer met klachten: sorry, maar dit model is niet meer leverbaar. Geld terug? Hahaha, hoe kwam ik erbij, ik had het toch zelf kapot gemaakt? Na de zoveelste keer weer van die smoezen ben ik heel boos geworden, lieten ze de bedrijfsrecherches of beveiliging er bij halen en werd ik de zaak uit geflikkerd.
Alles bij elkaar geen ervaring om het horlogevirus (dat daar ter plekke dus ook niet aanwezig was) op te pikken. Jaren later het ding voor een prikkie op MP verpatst, samen met een (bleek later) knetter zeldzame Enicar, die ik eens van een collega had overgenomen en het oude militaire polshorloge van mijn vader (dat later een Dirty Dozen exemplaar bleek te zijn). Wist ik veel!
Ik verzamelde toen wel al vulpennen en had geld nodig voor die verzameling. Pas weer veel later ben ik toch verslingerd geraakt aan de horloges, maar de reis er naar toe was lang.
Been there, done that.
Dat dus. Toch maar blijven doen, daarom. Het soort vrijwel perfecte verre oosten kopieën van iconische top merken doen mij sowieso niets omdat ik me dat soort horloges niet kan veroorloven. Ik beperk mij tot junk van een paar tientjes en daar zit veel meuk tussen, maar zelden vervalsingen. Maar ook pareltjes. Van de forse hoeveelheid horloges in die categorie die ik in de afgelopen bij elkaar gestruind heb zijn er misschien slechts een stuk of dertig die echt qua zeldzaamheid, kwaliteit en een beetje waarde de top van mijn collectie vormen. De rest is er voornamelijk omdat ik niks weg kan gooien. Weggeven af en toe is dan wel zo plezierig.
