Horloge uit 1959, dus bijna 60 jaar oud. Maar na service door überkenner Ferrie Schweitzer (ultrasoon gereinigd en paar kleine vervangingsonderdelen, allemaal origineel Omega) weer als nieuw en loopt geweldig op tijd!
Heerlijke discussie dit.
Niets mooiers dan de voor en tegens die worden opgelepeld door experts & diegenen die bang zijn om dat ook te worden
Ik vind gelukkig vrijwel alles mooi behalve ´keukenklokken´ op mijn pols, en ik houd ook nog eens van de spanning bij een gebruikte ´treasure´ doet die het - of niet…
Oh ja en goudkleur kan wel eens mooi zijn maar draag ik niet graag!
Dat is zeker spannend, maar als hij het niet doet is er bij mij toch wel teleurstelling maar als hij het doet en ook netjes loopt is de vreugde dubbel
Ik ben ervan overtuigd dat voor vele vintage niet echt in de smaak valt, er zijn nog bijzonder veel oudere mensen die hun omega al sinds 65 rond hun pols hebben, zij zien dit gewoon als een “oud goed ding”. Ben er ook vrij zeker van dat wij die waarde aan het horloge geven puur omdat we het kunnen. Echter koop ik liever vintage door de charme uitstraling. Neem nu bijvoorbeeld een rolex 1016, als je daar mee gaat solliciteren gaan ze je in het beste geval vragen van welk jaar ie is omdat je potentiële werkgever een verzamelaar is. Je hoort zo bij een “groepje”, een groepje met een passie voor subtiele kwaliteitsvolle dingen. Als je daarentegen een hagelnieuwe rolex pepsi of daytona draagt naar een sollicitatie… tja dan ben je gewoon een fils de papa voor hun en straal je toch ook gewoon uit als een nonchalant persoon? Iemand die maar aanneemt dat ie n dure rolex krijgt die zegt hoelaat het is. Snap je wat ik bedoel?
Ík snap wat je bedoelt. Maar alleen vanuit het perspectief van een horlogekenner heb je een steekhoudend verhaal.
Voor de gemiddelde persoon die de sollicitatie afneemt zijn alle 3 jouw voorbeelden “een Rolex” en zien je alsnog als een 2nd generation rich kid.