Ik vind het wel merk gebonden.
Het ene horloge wordt meer waard en de andere is niet te verkopen.
Het is maar net wat populair is vandaag en kan morgen weer anders zijn.
Natuurlijk is Rolex de topper.
Ik had vroeger 10 subs en SD moeten kopen i.p.v. 1 voor Gulden Sub 2400,00 En in 1990 SD 4800,00
Of een Seiko Turtle voor Gulden 225,00
Maar andere merken worden minder waard en zijn moeilijk te verkopen.
Ach, dan had je nu vast niet zon mooie grote duiker-verzameling gehad.
Ben het daar nog steeds met je eens.
Maar dat is echt iets wat pas plaats vindt het afgelopen anderhalf jaar. Ik heb het over en al eerder benoemd over 3/4 jr geleden. Kropen we net uit de recessie, dus was men nog niet zo hongerig. Op horlogegebied werdt de occassionmarkt bestookt met veel aanbod en waren de prijzen even stabiel en daarna gingen de prijzen al gestaag omhoog. Ik denk dat toen al, net zoals jij eigenlijk zegt, de mensen die het geld al daarvoor (“over” in beide opzichten gebruikt) hadden de prijs daardoor onbewust opdreven. En dat heeft zich afgelopen tijd nog harder doorgezet. Waardoor de bekende duurdere merken als occassion veel geld kosten c.q. nauwelijks dalen t.o.v. de nw. prijs.
Overigens: Dit geldt voor een zeer smal segment van de markt. In mijn beleving zijn er hele hopen horloges die nog afschrijven als een malle. Vaak heb ik die horloges.
Is dat een nieuwe tijdzone? Of is dat de afkorting van “Ectetera”?