Probleem is dat dit niet te objectiveren is, tenzij je kijkt naar waarde(stijging) of, daaraan gerelateerd, zeldzaamheid.
Klopt. Door het gigantische aanbod kan een reguliere productiemodel misschien zelfs lagere oplages hebben dan een LE. Dus is een LE persé een meerwaarde dan?
Mijn SBGJ219 heeft bv geen enkele ster, maar ik vermoed dat er niet heel veel van gemaakt zijn. En zo zijn er al een aantal geweest die 0 sterren hebben of misschien 1 ster halen door het double logo.
Maar ik snap wel het punt om de vergeten modellen weer naar boven te kunnen halen op de een of andere manier. Want ik kom nog steeds prachtige modellen tegen die ik nog nooit gezien heb ondanks een aantal jaar inlezen
Plaatje voor de sfeer!
Dat “handelaar” is een onzinnig argument. Excusez le mot.
Ik blijf bij mijn stelling dat de prijs informatie over het horloge bevat. Ik zou niets bijzonder aan het horloge van Pelican zien, tot de prijs me vertelt, dat er wel iets bijzonders aan is. Geen sterrensysteem, wat er toch niet komt, voor nodig
De logo wijziging is, naast het esthetische aspect, een grote verandering voor (Grand) Seiko geweest. Verzameltechnisch is dit nu eenmaal interessant. Ongeacht de waarde in euronen.
Wijzerplaten waar wat extra werk voor gedaan is, kan ik waarderen. Vooral tijdens de “double logo” periode zijn er veel LE’s uitgebracht in zeer kleine oplagen (5-25 stuks) en met een bijzondere plaat. Dus ja, een bijzondere plaat in een double logo LE krijgt van mij een extra ster.
Edelmetaal geef ik niet zoveel om. Ik heb er liever 3 in staal, dus geef die ster maar aan Joling.
De kastvorm vind ik dan wel weer erg belangrijk. Moderne interpretaties van de 44GS(45KS), 62GS en de SBGH kast, maken voor mij GS tot wat het is. Zo’n saaie SBGX26x doet mij echt helemaal niets.
Bovenstaand visueel gemaakt:
Ja
Ja
Ja
Ja
Ja, toch wel
Ja
Ja
Nee
Nee (Ja, echt waar. Dit is een andere serie dan die hierboven)
Nee
Oh oeps…dat is idd geheel over mij heen gegaan. Nevermind me…
Lezers die denken dat ik me bemoei met wat zij mooi moeten vinden:

Die is persoonlijk en staat vaak los van de criteria die jij hanteert.

Verder vind ik ratings zoals deze onzin. Jij gaat mij nu dwingen om mijn horloges langs jouw maatstaf te waarderen.

Ergens vind ik zo’n systeem vreemd en al helemaal omdat er zoveel meer punten zijn waarop ik mijn Grand Seiko beoordeel…
Terwijl precies dit is wat ik bedoel:

Ik denk dat het @amusicar niet gaat om een horloge te beoordelen op zijn uiterlijke kenmerken, want dat is sowieso persoonlijk.
Eerder om bijzonder verzamelwaardige GS’en te beoordelen, omdat deze zelfs voor GS uitzonderlijk of zeldzaam zijn. Een beetje zoals Rolex of Speedmaster verzamelaars op zoek gaan naar de uitzonderingen in de line up. Ze hoeven zelfs geeneens mooi te zijn
En daarom heb ik objectieve afvinkbare criteria genoemd, geen smaakcriteria. Het gaat mij dan ook niet om welk horloge mooi is of niet, maar om te proberen een verzamelwaardigheid te ontdekken.
Ik vind mijn SBGA231 hartstikke mooi. 0 sterren, zero points op deze criteria. Dat doet voor mij niets af aan het horloge. Iedereen vindt mooi wat hij mooi vindt. Ik probeer alleen iets te vinden wat de (denk ik) meer verzamelwaardige versies aanduidt. Maar als iemand alleen verzamelt wat hij mooi vindt, ga vooral je gang. Alleen is dat niet te objectiveren, want smaken verschillen.
En over speciale uurwerken. Inderdaad die van de Micro Artist Studio. Maar ook de quartz uurwerken met een ster (hogere nauwkeurigheid), de 9R15 ipv de 9R65 etc. (vaak met een gouden medaillion op de rotor). Grand Seiko stopt inderdaad gewoon haar standaard handopwinder in erg dure modellen. Dat pleit voor de kwaliteit van het standaard uurwerk. Maar maakt het horloge minder bijzonder.

verzamelwaardigheid
Je kunt wel criteria objectief vaststellen, maar niet objectiveren dat die criteria ‘optellen’ tot verzamelwaardigheid.

verzamelwaardigheid
We leven in een tijd waarin de DJ verzamelwaardig wordt gevonden.

Alleen is dat niet te objectiveren, want smaken verschillen.
In een speculatieve bubbel valt er nooit wat te objectiveren, Henk. Da witte gij ook.

maar niet objectiveren dat die criteria ‘optellen’ tot verzamelwaardigheid.
Bingo.
Inderdaad. Vandaar deze vingeroefening in criteria. Ik ben benieuwd welke andere criteria iemand voor de verzamelwaardigheid zou willen gebruiken. Afgezien van of iemand daarmee een horloge mooier vindt of niet.

Inderdaad. Vandaar deze vingeroefening in criteria. Ik ben benieuwd welke andere criteria voor de verzamelwaardigheid zou willen gebruiken. Afgezien van of iemand daarmee een horloge mooier vindt of niet.
Ik denk dat er twee dominante, vrij platte criteria zijn voor verzamelwaardigheid. En een derde totaal subjectieve.
-Verwachte toename waarde
-Schaarste
-Of je het mooi vindt
Die kunnen overigens ook nog geheel los van elkaar bestaan voor verzamelaars.
Ik zou die drie redenen tot twee betere neer kunnen koken.
- Verwachte toename van de waarde
- Speelt er FOMO onder degenen die dat verwachten?
Als het antwoord op die twee vragen ja is staat er vanzelf een leger mensen op die gaan roepen dat iets mooi is. Want ja, zo werkt hype.
Maar daarom is met de huidige reputatie van GS geen verzamelwaardigheid vast te stellen voor de horloges, hoe mooi ze ook zijn en hoe weinig je er ook maar tegen moge komen in het wild.

-Verwachte toename waarde

- Verwachte toename van de waarde
Ik zie geen relatie met verzamelwaardigheid. Wel met hebberigheid, maar dat is iets anders.
Verzamelwaardigheid leidt volgens mij eerder tot een waardetoename. Andersom dus. Anders krijg je van die Rolex denkwijzen.

double logo versies bij verzamelaars populairder zullen worden omdat je zeker weet dat ze uit een bepaalde periode komen en nooit meer bijgemaakt kunnen worden.
Daar zou ik nog niet zo zeker over zijn …

En als je GS 0 sterren verzamelt, zoals mijn SBGA231 titanium duiker dan geen probleem, het blijft een fantastisch horloge.
Gaaf horloge inderdaad, alleen een beetje jammer dat de bracelet teveel gelijkenis vertoont met een Speedy style bracelet.
Verzamelwaardigheid draait tenslotte om waarde. Hoe wil je het anders uitdrukken?
Er zijn maar heel, heel erg weinig tekeningen door mij gemaakt die het 30 jaar overleefd hebben op moeder’s kamer. Eigenlijk maar 1. Maar dat ding is niet verzamelwaardig. “Zeldzaamheid” is dus geen indicatie van waarde. Picasso, bijvoorbeeld, maakte veel meer tekeningen dan ik, en toch zijn ze hoger gewaardeerd. Ik snap ook nog wel waarom.
Edelmetaal spreekt ook niet voor verzamelwaardigheid. De duurste horloges op de markt zijn zo duur omdat ze toevallig een modekleurtje van Tiffany op de wijzerplaat hebben. Of van één of andere pikkestein zijn geweest die matige films maakte. En dan zijn er legio stalen sporthorloges die duurder zijn dan een gouden GS, zeg maar.
Double logo… Tja. Die kan ik nog ergens zien, maar echt alleen als er ooit een hype ontstaat. Voor hetzelfde geld doekt Seiko-Epson Grand Seiko binnenkort op en zijn de moderne logo’s plotseling verzamelwaardig. Weet ik veel. Evengoed heeft de gemiddelde Paul Newman Daytona of Daytona die er op lijkt ook geen dubbel logo. We gaan het zien.
Historische link… Tja. Ik ken dan weer geen enkele historische gebeurtenis waarbij een Grand Seiko betrokken is. Wel een Uemura duiker, maar die schrijven wel af als een malle. Evengoed zijn er ook niet veel echt historische Rolexen. Als het al zo is dan ontstaat er eerst hype, en dan gaan ze verhalen bij het horloge zoeken om dat aan te wakkeren.
Het bijzondere uurwerk krijg je van me. Die staat.

Ik zie geen relatie met verzamelwaardigheid. Wel met hebberigheid, maar dat is iets anders.
Voor jou misschien niet. En ik prijs je ervoor. Maar voor heel veel anderen toch echt wel vrees ik.

Verzamelwaardigheid draait tenslotte om waarde. Hoe wil je het anders uitdrukken?
Die waarde hoeft niet in valuta uitgedrukt te worden. Daarom is verwachte toename van economische waarde m.i. geen onlosmakelijk onderdeel van verzamelwaardigheid.
Voor mij is verzamelen vooral iets bezitten wat ik mooi vind en waarvan ik het gevoel heb dat die schoonheid schaars is. Dat geeft een horloge voor mij persoonlijk waarde die de marktprijs overstijgt. Een ander kan mijn verzameling als ‘‘gewone Seiko’s’’ zien en er om die reden alleen de marktwaarde aan toekennen.
Waarde is subjectief.

Voor mij is verzamelen vooral iets bezitten wat ik mooi vind en waarvan ik het gevoel heb dat die schoonheid schaars is
Dat is dan weer schoonheid en schaarste dus.
En nogmaals, de aspecten waarde, schoonheod en schaarste kunnen voor de individuele verzamelaar los van elkaar gelden.
Mooi, deze aandacht voor het grote merk uit Japan. De toprestaurants krijgen van Michelin drie sterren; echt een kwestie van de perfecte smaak. Niet van de prijs, niet van de locatie. maar van de totale beleving. En probeer dat maar eens in een systeem te persen. Ik begin er niet aan. Grand Seiko is voor mij hét topmerk bij uitstek, want ook voor mij nog net bereikbaar.
Het Michelin criterium in een notendop:
1 ster - uitstekende keuken
2 sterren - het omrijden waard
3 sterren - een reis waard