Eigen onderzoek en vooral zelf passen is dé manier om een horloge te kopen, en vooral ontzettend leuk.
Hij heeft zelf wel gevoel bij wat hij mooi vind, bijvoorbeeld een IWC Aquatimer Coustea diver of de Yachtmeister van Jeroen, maar dat is nu even buiten budget.
Hij wil zelf ook op zoek, maar zoekt richting omdat er naast de geijkte merken en ook een helemaal leuke alternatieven zijn, zoals inderdaad Squale of deze Certina:
Maar die geven nog niet die tijdeloze/ ‘premium’ beleving (no offense) voor een horloge uit het geboortejaar van zijn zoon schat ik zo in.
Persoonlijk zie ik dat wel bijvoorbeeld bij de Seamaster.
Als we het over algemene richting hebben zou ik niet in eerste instantie een Omega voor 2K aanschaffen. In de 500-1200 Euro range is genoeg te doen waar je geen buil aan valt bij wederverkoop.
Maar ik blijf ook een lans breken voor de Captain Cook. Eigenlijk wil ik er zelf eentje.
Die Captain Cook is ook gaaf, zou ik wel ook overwegen. Maar snap wel dat dit niet je ‘eerste echte’ horloge zou zijn. Maar dat is slechts mijn mening.
Voor iemand die in een bepaald kennisveld geheel onbekend is is het aandragen van tips door mensen met overzicht in de materie juist absoluut nuttig, meer nog als ze vertellen hoe de voorgestelde horloges zich tot elkaar verhouden. Als noob/beginner met hulp een longlist aanmaken, en daar (en dan dus wel zelf) een shortlist van maken geeft meer kans op een passende keuze.
En halverwege dat proces heb met wat inzet misschien al genoeg geleerd om de longlist zelf wat aan te vullen. Bij aanvang zonder enige kennis is dat nog lastig.
Velen met aardig wat kennis hier, poneren juist de vraag in de laatste fase van een selectie. (Zal ik A of B kopen).
Da’s een raar argument. “Zegt hem als beginnend liefhebber iets te weinig” geeft mij milde tics in het gezicht. Als hij hem te groot, klein, dik of gewoon lelijk vindt, prima, maar “zegt hem niks” is een hele rare. ETA duikers zijn ETA duikers.
Die vriend van je lijkt gewoon een herkenbaar merkhorloge te willen kopen zonder zich op enigerlei wijze in de markt te willen verdiepen, als ik alles goed lees. Stuur 'm naar een juwelier en laat 'm in z’n sop gaar koken, zou ik zeggen.
Ik heb doorgaans geen geduld voor mensen die eerst om advies vragen en vervolgens blijken zich niet te willen verdiepen in het advies wat je geeft. Die vragen namelijk niet om advies, maar om bevestiging van wat ze al denken te weten.
Als dit kort door de bocht lijkt: Er zit ook wat beroepsmatige frustratie bij.