Prachtige foto! Ook kunst!
Ik vind die oudere opnamen vaak best prima. Heb de 2e symfonie van Sergei door het LSO olv Previn, puike opname!
Mooie foto
Toch heeft deze best mooie “sonics”. Het is ook een prachtige uitvoering. Zowel Piano als orkest.
Mijn favoriete uitvoering is de gepassioneerde live uitvoering met Martha Argerich. Ondanks de bijgeluiden (minimaal 5 mensen in het publiek zijn verkouden). Echte kenners schijnen deze uitvoering niet te pruimen, omdat Argerich nogal wat andere keuzes maakt dan Rachmaninov
Ik zal hem nog eens aandachtig beluisteren…
De eerste indruk was niet heel positief moet ik zeggen…het klinkt als een bijna overgeproduceerd album, zeker het eerste nummer “Hello out there”.
Maar goed…hij staan nu aan voor de herkansing.
Dat zou me echt geen moer uitmaken wat echte kenners ervan vinden, als ik het maar mooi vind. Alleen,
daar wórd ik toch een partij niet goed van, en dan hoor ik ook niks anders meer (net als bij Haitink’s Mahler kerstmatinees, spannende uitvoeringen, maar dat gekuch…)
Dag plaatjesvrienden.
Vandaag de dag maar eens beginnen met het debuut van Roxy Music.
Meer dan 50 jaar oud, maar wat klinkt het nog lekker.
Goedemorgen,
Mijn deep soul collectie is nog niet aan bod gekomen. Hoog tijd dus!
Een jaar of 15 tot 20 terug vond je tussen de tweedehands singles heel veel zestiger jaren soul singles op hele vage onbekende platenlabels. Het leek wel alsof iemand de voorraad van een aantal oude discotheken had opgekocht en door heel Nederland op de rommelmarkten had gedumpt. Omdat het allemaal vrij onbekende namen waren, was het altijd wel een beetje een gok om het te kopen want er zal ook wel rotzooi tussen, maar na een tijdje lukte het wel om het kaf van het koren te scheiden. Pic & Bill waren Charles Pickens en Billy Mills. Het onderstaande singletje uit 1967 op het LeCam label is ook zo’n relatief onbekend nummer, maar een pareltje als het om deep soul gaat.
Fijne dag.
Toeval?
Vorige zaterdag een setje luidsprekers gekocht na een uitgebreide luistersessie (Acoustic Energy AE505). Gedurende die luistersesse kwam, op mijn verzoek, de acoustische versie van ‘Show me the way’ voorbij.
Toeval bestaat niet .
Veel plezier met je nieuwe speakers.
Ben ook weer eens door mijn singles collectie aan het gaan.
Draai ze eigenlijk haast nooit meer maar het is toch wel weer leuk die hits die ik bijna vergeten was.
Hij staat weliswaar in het blauwe gedeelte, maar zo lang nog niet verkocht kan het hier nog. En dan: King Crimson. Gisteren wat oude CD’s gekocht, maar wat een ongelofelijke hoeveelheid muziek heeft die Fripp toch op plaat en CD staan. Hij schijnt het nu wat rustiger aan te gaan doen. Zegt hij.
Fantastisch en om jouw bericht te ondersteunen heb ik mijn Tissot entrepreneur ingezet als model. Met the blessings van de heren.