Bij deze!
Ging niet vanzelf. Er kraakte eerst wel wat. Vooral met de volume knop. Netjes open gemaakt en met anticorrosie spray voor electronica behandeld.
Hoewel dit nummer eigenlijk alleen maar uit een aaneenschakeling van 6 coupletten met dezelfde melodie bestaat, die weliswaar afwisselend door Nancy en Lee worden gezongen, waarbij Nancy ook nog elke keer dezelfde tekst heeft, is het toch een boeiend en dynamisch nummer. Dat zal enerzijds komen door de zware orkestrale begeleiding die opbouwt naar een climax, maar ook door de wisselwerking tussen Nancy en Lee in deze clip uit de Ed Sullivan show: zij op en top verzorgd en opgemaakt en geblondeerd, in een strakke gele outfit, en hij met een verschrikkelijk slaperige onverzorgde kop en een zware stem die steeds een beetje achter de muziek aan lijkt te lopen.
De hoes bij de single is een soort uitklaphoes: voor- en achterkant vormen uitgevouwen één grote foto zodat we Nancy in volle glorie kunnen bewonderen. Voor Lee Hazelwood was duidelijk geen plaats meer op de hoes; zelfs zijn naam wordt niet vermeld.