Ja, lekker! Luister op de sportschool vaak naar ZZ Top of the reverend Willie G, solo. Erg prettig, tijdens het verplaatsen van wat ijzer.
Ha vrijdag, plaatjesdag
Vandaag dit groene horloge.
St.Patrick’s Day is weer voorbij, de Guinness is op, maar de muziek van deze Ierse held blijft altijd:













Zeker weten!
Don’t ask me, I don’t give a damn.
Ff te vroeg, maar ik heb nu mijn momentje…
Huis leeg…verlichting gedimt, volume op standje 11 op een schaal van 1-10…languit op de bank
Met het bijna apocalyptische 10.04m durende ‘Maggot Brain’ uit de speaker…
Alweer plaatjesdag.
Vandaag een klassieker van wat vroeger soms gekscherend Superramp genoemd werd .
Mooie muziek, meer dan prachtige zang, ik houd het dan toch maar op het respectvollere Supertramp.
Fijne plaatjesdag muziekvrienden.
Goedemorgen,
Eloise” van Barry Ryan uit 1968 is met 5:50 minuten lengte bijna een mini symphonie. In die tijd was de gemiddelde single rond de 3 minuten lang en uit angst dat “Eloise” vanwege de lengte niet gedraaid zou worden, stond die 5:50 niet op het label. In de jaren daarvoor vormde Barry Ryan samen met zijn broer Paul een duo, maar omdat Paul niet zo blij was met de optredens, ging hij zich toeleggen op componeren en zijn tweelingbroer Barry deed de uitvoering en de optredens. Bij de compositie van “Eloise” had Paul Ryan Richard Harris’ “MacArthur Park” (7:21 lang!) als voorbeeld voor ogen. Net als dat nummer is kenmerkend voor “Eloise” het melodramatische en zwaar orkestrale geluid, dat we ook terughoren in bv “Kitsch”, “My mama” en “Love is love”. Leuk te vermelden is nog dat op het label The Majority als begeleidingsgroep wordt vermeld en die kennen we weer van “Because I love” uit 1971 en dan noemen ze zich “Majority One”.
Fijne dag.