18 likes
Ik hoorde van een collega dat er binnekort een biopic uitkomt over de legendarische Roemeense dirigent Sergiu Celibidache (met o.a. John Malkovich en Sean Bean), die vooral beroemd en controversieel was vanwege zijn vaak extreem lage tempi, met name in de symphoniën van Anton Bruckner, toch al geen componist die van opschieten wist. Je houdt van Celi of je haat hem, er is geen tussenweg. Maar, luister eens naar de magistrale wijze waarop hij de 4e laat eindigen…hoe hij de spanning vanaf 1:47 op bijna ondraaglijk langzame wijze opbouwt en vasthoudt, het uiterste van de musici vergend…
16 likes
Zonder plaatje van de plaat geen like… 
Schitterend!
Ik ga die van mij weer eens beluisteren om te horen wat het verschil is. Ik heb hem van de Berliner Philharmoniker met Herbert von Karajan.
2 likes
Ja, kippevel!
Heb je die Karajan op EMI (1971) of DGG (1975)? Ik vind de EMI net wat warmer opgenomen.
2 likes
Op EMI, opname uit 1971.
1 like
wat een pareltje
2 likes
Eindelijk ie plaatjesdag dan écht begonnen, ook voor diegenen die niet konden wachten.
Vandaag een blind take die qua kleur wonderwel matcht met het horloge.
Fijne plaatjesdag gewenst allemaal.
18 likes
Goedemorgen,
Hoewel hun eerste drie albums schitterend waren, zijn The Tubes bij het grote publiek nooit echt doorgebroken. Dat kwam waarschijnlijk door hun weliswaar zeer energieke, maar voor sommigen toch shockerende en provocerende liveshows, hun maatschappij-kritische teksten, en doordat ze niet echt hitsingles hadden. Door dat gebrek aan succes gooiden ze het op een gegeven moment over een andere boeg en werden wat meer mainstream en dat leverde een paar bescheiden hitjes, maar dat ging helaas ten koste van de originaliteit.
Van het onderstaande “White punks on dope” van hun eerste album heeft Nina Hagen een Duitse versie gemaakt: “TV Glotzer”.
Fijne dag.
19 likes
Weer een mooie bijdrage Perer 
En mooi drama einde
1 like
