Klopt als een bus. Maar dus geen in house kaliber, wat veel mensen tegenwoordig wel een must vinden of teken van een ‘echt’ horloge merk. Ik haal het ook aan om te duiden dat ik het zelf ook niet super relevant vind. Sterker nog, die gedeelde geschiedenis van allerlei huizen is gaaf.
Er zijn niet veel hobby’s waar zo veel marketingbudget tegen de hobbyisten gesmeten wordt als die van horlogeliefhebbers. Uiteraard laat ik gemotoriseerde voertuigen gemakshalve even links liggen wanneer ik deze uitspraak doe, al ontkracht die zeker niet wat ik wil zeggen.
Termen zoals holy Trinity en bescherming van de Zwitserse herkomst zijn uiteraard zeer goede marketingstrategieën. Ze worden dus zeker in leven gehouden door de merken zelf.
Wat ik me afvraag is, wat zou de antichrist van horlogemerken dan zijn? Of unholy trinity als het te moeilijk is één aan te duiden
Modern Satanism, especially as seen in the Church of Satan, is more about individualism, secularism, and skepticism rather than the worship of Satan. A watch that is bold, individualistic, or against the grain might appeal.
SevenFriday: Their avant-garde designs and distinctive look set them apart from traditional watch designs, resonating with the idea of challenging the norm.
Invicta: Known for bold and often oversized watches, this brand’s audacity might align with the rebellious spirit of some forms of Satanism.
Helemaal waar. Destijds was het ook gebruikelijk om uurwerken van een andere fabrikant te monteren, zij het, in veel gevallen gemodificeerd. Zelfs de trinity merken deden dit (Vacheron doet het nog steeds).
Bij Rolex was het een noodgreep. Daytona was een niet populaire handwinder, en ze wilden deze dan ook zo snel mogen vervangen door een automaat, maar een inhouse caliber zou zo maar 10 jaar ontwikkeling kunnen vergen, en dus hebben ze Zenith benaderd, aangezien dat zij destijds de meest hoogwaardige en slanke automatische chronograaf hadden. Dit bleek de oplossing te zijn, en commercieel een schot in de roos
Hierdoor kon Rolex in alle rust hun eigen chrono caliber ontwikkelen, om, nadat deze gereed was, de Zenith calibers te laten vervangen.
Hajime Asaoka heeft drie lijnen. Een met z’n eigen naam die hij, als ik het mij goed herinner, zelf bouwt maar niet kan betalen. Dan is daar Kurono Tokyo die hij ontwerpt maar niet bouwt, en vervolgens is daar Takano, een oud Japans merk wat hij weer tot leven heeft gewekt.
Mijn lijstje had niet de intentie om compleet te zijn.
Dat heeft in mijn optiek dan weer niets te maken met de vraag of iets niche is of niet. Het woord niche heeft een heel erg specifieke betekenis. Het moet een product zijn wat op een heel erg specifieke doelgroep gericht is of een zeer specifieke use-case bedient.
Zo zie ik Pulsometer-chronografen als niche. Omdat ze binnen de medische wereld thuis horen, en slagen per minuut meten. Dat is een gedoodverfd niche voorbeeld, maar eigenlijk is die hele industrie van niche ontwerpen fascinerend.
Zo vind ik Brew als merk leuk omdat ze begonnen met horloges die een Barista helpen een goeie koffie te zetten. Helaas op espresso gericht, en dus qua koffie niet serieus te nemen, maar wel een leuke niche.
Wel grappig dat in het kader van de horologische doelen van de afgelopen 2000 jaar dat plastic quartz horloge het summum der technologie is.
Als John Harrison in 1730 naar aanleiding van “The Longitude Act” een plastic quartz klok op tafel had kunnen klappen was de chronometrie in één klap klaar geweest.
De definitie van wat “goede” technologie voor het meten van de tijd is is een beetje ondergesneeuwd geraakt in het vermarkten van vrij onbruikbare automata voor een heul erg hoge prijs.
Daar ligt inderdaad een grens.
Jammer dat het willen challengen van de norm juist weer totaal normatief gedrag is.
Gaaf! Heb zelf een Kurono, wist nog niet dat Takano ook van zijn hand was. Dank voor de tip!
Inderdaad: tijdsmeting met bijvoorbeeld een quartz solar die tijd kan pingen via radio zoals een Seiko Astron is qua technologie beter dan alles dat mechanisch is. Het blijft allemaal persoonlijke smaak en romantiek. Intentie was ook niet om kritiek te uiten op Quartz perse, meer dat er een hoop ongeinspireerde producten op de markt komen.
als we echter puur jou definitie van niche hanteren vallen wel heel veel merken in de reguliere categorie lijkt me, maar dat doet niet af aan een prima omlijsting van de categorie.
Volgens mij zal de niche vooral afhangen van de positie van waaruit wordt beredeneerd. Voor velen buiten de horlogewereld is een Holy Trinity voorbeeld wellicht nog redelijk niche. En bovendien hoeft niche ook volstrekt niet samen te hangen met dit behoorlijk dure segment. Voor een geïnformeerde enthousiasteling kan ik me niet voorstellen dat je hier een merk hebt genoemd dat als niche kan worden beschouwd. Immers, al deze merken hebben behoorlijke naamsbekendheid in geïnformeerde kringen. Exclusief of lastiger te verkrijgen, dat misschien wel. Volgens mij is dat niet hetzelfde. Men zou ook al snel kunnen zeggen dat het gros van de microbrands niche is. Die genieten waarschijnlijk stuk voor stuk minder naamsbekendheid dan gelauwerde exclusieve merken. Wat vind ik dan wel niche? Tja, dat kan je op diverse manieren benaderen. Bijvoorbeeld De Rijke & Co is behoorlijk niche. Weinig bekendheid, zeer beperkte productie, en een opmerkelijke functie in de draaibare kast. Of Havaan Tuvali, die zowel toegankelijk maar weinig gezien handwerk maakt en wellicht uit een onverwacht deel van de wereld. Of het eigenwijze Makina met onverwacht design dat totaal niet lijkt te proberen een echt brede groep aan te spreken, maar het wel behoorlijk serieus meent. Sarpaneva is ook een voorbeeld daarvan maar met meer exclusiviteit. Of neem allerhande horlogemakers die vrijwel als eenling opereren en alles met de hand doen op tergend traag tempo. Alleen voor de liefhebbers met diepe zakken die niets om naambekendheid geven, maar wel om de kunst van het maken en de persoonlijke connectie. Er zijn nog veel meer niches te bedenken.
Okay, * I dó get the picture here. Ik dacht héél naïef, dat ieder merk waar ze iets voor doen de niche zou kunnen vormen. Ik zie nu hoe rechtlijnig dit van mij is in denken.
Dat is nu inderdaad zo, volgens mij zelfs 70000 per jaar. Dat was 20 jaar geleden heel anders. Toen zaten ze op hetzelfde aantal als Lange nu zit.
Daar zijn verschillende verklaringen voor. Afscheid nemen van het lemania uurwerk wat heel veel onderdelen bevatte en maar een handjevol (letterlijk) horlogemakers aan konden werken.
Naast dat nieuwere uurwerken minder onderdelen bevatten is het makkelijker om eraan te werken en kunnen er ook meer mensen aan werken dus.
Er speelt nog meer, want alle scherpe hoeken van bruggen zijn gescrapt uit de ontwerpen. Dat zorgt voor een veel minder bewerkelijke manier van afwerking, terwijl het niveau van afwerking hetzelfde kan blijven.
Dit soort ontwikkelingen zie je bij meer fabrikanten terug natuurlijk die het volume willen vergroten.