Bij een grens die je stelt aan het aantal. Dus 50 of 60.
Van een bepaald merk alle mogelijk te verkrijgen modellen.
Het soort horloges, dus moonphase, duiker enz
Als je eindelijk na veel zoeken het juiste horloge hebt uit je geboorte jaar.
Horloges en de bijbehorende spullen, zoals doosje, eventueel reclame folder enz.
Het aantal merken.
Zo zijn er misschien nog wat te noemen. Voor alle duidelijkheid je hoeft geen keuze te maken.Ik zelf heb mijn verzameling nog niet compleet, want ik verzamel nog te kort om te weten wat er nog allemaal te krijgen is. In ieder geval heb ik als het mee zit binnenkort een Seiko Moonphase Quartz oud model. Want zo horloge wilde ik ook nog steeds in mijn verzameling. Net zo goed als
een horloge uit mijn geboorte jaar.
Ik zou het echt niet weten, maar wel denk ik dat het teveel wordt wanneer ze het water af komen sluiten…
Ik ben nu weer aardig aan het verzamelen en heb nog flink wat modellen op het oog. Ik zie wel wanneer het genoeg is, maar er is nog zoveel moois.
Ik ben dan waarschijnlijk geen verzamelaar, maar meer een “liefhebber”.
Mijn insteek is dan ook anders dan het door TS opgesomde rijtje.
Ik kocht horloges omdat ik ze mooi vond qua ontwerp, om hun toegepaste techniek of een combi van deze twee.
Tot voor kort zat ik er bovenop, maar sinds een paar jaar heb ik er geen moeite meer mee, als een horloge de collectie verlaat. Soms komt er wat anders voor terug en soms ook niet.
Ik probeer wel om de échte troetelkindjes weer bij een gepassioneerd liefhebber onder te brengen.
Voor mij is het het beste als ik er max. 2 of 3 heb. Één absolute topper en twee die ik ook als beater kan inzetten. Anders voelt het niet goed, vraag me niet wát
Maarja dan zie je toch regelmatig weer andere geweldige klokken hier voorbij komen en vraag ik mezelf af: m’n topper inruilen of niet?
Ik heb dat verzamelen helemaal niet , en begrijp het ook niet goed.
Wel altijd een horloge gedragen zolang als ik me kan heugen , verder mag het doen waarvoor het gemaakt is … de tijd aangeven om mijn pols , misschien na tijdje beetje wisselen van band, tot het horloge of het baasje stuk gaat, of dat ik het beu ben. Ik vind een horloge ook erg persoonlijk , en zal niet snel een tweede hands kopen.
Uiteraard ieder zijn hobby , en kijken en dromen doe ik wel vol uit.
In het begin kocht ik alles w`t los en vast zat, iets duurdere horloges en veel goedkopere modellen (Seiko, Orient, Citizen, Casio etc.)
Nu ik wat horloges uit de duurdere prijsklasse in mijn bezit heb (Breitling, Omega, Sinn, Oris) merk ik dat de “drang” wat af begint te nemen.
Rolex stond ook een tijdje hoog op de verlanglijst maar is steeds meer naar de achtergrond verdrongen om dat ik dit merk exorbitant duur vindt (wel mooi, maar ik vind het niet in verhouding staan)
Ik mag echter nog wel graag een Casio of Seiko aan doen als dagelijkse “beater” waar ik me niet zo druk hoef te maken over krasjes of andere beschadigingen.
Hoewel ik merk dat ik daar toch ook heel voorzichtig mee om ga.
Kortom ik heb wel wat meer “rust” gekregen nu ik me meer naar Omega aan het kijken ben. (moet wel oppassen dat ik geen Omega verzameling ga aanleggen nu mijn horlogekist leger begint te raken…)
In het begin veel gekocht wat ik mooi of leuk vond. Daarna op complicatie en nu steeds meer kijken naar geschiedenis en proberen uit te dunnen zodat ik de wat modellen kan kopen die ik echt al lang wil hebben, maar boven mijn budget zitten.
Als ik dit eerder had gedaan, had ik ze al gehad, maar ja…
Even terugdenken en overpeinzen over mijn verzamelinteresse…
Ik had c.q. heb een goedkope, moderne chronograaf (TCM), waar ik best tevreden mee was - en nog steeds ben trouwens. Door mijn interesse voor oldtimers en youngtimers kwam ik in aanraking met vintage horloges en na wat avonden het www afgestruind te hebben kocht ik via Uhrforum een Raketa van ca. 1980 evenals een Seiko 5 van midden jaren 80, een Rado Voyager en een Roma. Laatstgenoemde twee horloges waren respectievelijk niet in orde en niet naar wens en de verkoper heeft deze teruggenomen. De TCM, Raketa en Seiko 5 hebben een blauwe wijzerplaat, en vervolgens ging ik zoeken naar vintages in een model dat ik leuk vond en met zo’n wijzerplaat. Zodoende een Seiko uit 1973, een Voumard Vito en een ZA gekocht, en de ZA weer doorverkocht. Daarna kwam ik twee Ruhla’s tegen. Dus: ik verzamel horloges die mij qua vorm bevallen en richt mij daarbij op modellen die een blauwe wjzerplaat hebben, gewoon omdat ik dat een mooie kleur vind, overigens met name in combinatie met een bruine lederen band.
Omdat ik, sinds ik op HF en op Uhrforum actief ben, al zoveel moois ben tegengekomen, bied ik momenteel een paar horloges weer te koop aan op enkele advertentiesites (ik mag dat nog niet op HF doen omdat ik nog geen 6 maanden actief ben), zodat ik met de opbrengst daarvan en met wat extra geld enkele horloges kan aanschaffen die helemaal voldoen aan mijn inmiddels ontwikkelde voorkeuren c.q. horlogesmaak. Zie daartoe bijvoorbeeld mijn laatste topic in het Gezocht-forum.
Morgen gaat de Raketa op weg naar zijn nieuwe eigenaar. Nu is het eerst tijd om te gaan slapen, goede nacht!
Helemaal mee eens.
Heb ik gedaan. Vervolgens heb ik hem/haar verkocht wegens andere prioriteiten.
Inmiddels ben ik ook andere modellen gaan waarderen.
Als ik hem/haar weer eens kan kopen is de drang om iets te kopen waarschijnlijk verdwenen. Hooguit iets praktisch/leuks voor erbij.
Maar verzamelaar? Nee, nooit!
