En de Super Ocean Heritage 42 mm dan? Of vind je die nog steeds te groot. Ik heb deze nl. ook op mijn lijstje staan. Vind het een mooi klokje. Alleen jammer, zoals jij ook al aangeeft, de caseback niet open is om het uurwerk te kunnen bewonderen.
Ik wil binnenkort ook eens gaan kijken naar een Ulysse Nardin Marine Torpilleur met een soortgelijke band…
Anon gaat je geen antwoord meer geven. Permanent van HF.
YM met blauwe plaat is tof!
Sky viel beter mee qua maat dan ik vreesde
Rose gold YM blijft toch lekker!
Deze eens gepast.
Eerder al eens naar gekeken, maar de rode plaat sprak mij toen zeer aan, maar vond hem te druk als chrono.
Deze is daarentegen een stuk rustiger en best zomers zo op die band.
Vooralsnog is het bij passen gebleven…
Ja, wel leuk. Maar is wel een behoorlijk gevaarte, he? Hoe groot is ie en wat is jouw polsmaat?
Hij meet 45,5 mm volgens Tissot zelf
Laatstelijk voor eenzelfde vraag gemeten op 18,2 cm
Ik moet ook zeggen dat het op deze, even snel gemaakte, foto’s wel iets anders oogt dan in het echt. De foto’s bekijkend zou ik de vragen begrijpen.
Vond 'm op de foto nog wel gaan hoor, qua maat. Maar idd, op een wristshot lijkt een horloge altijd iets groter. Dus in het echt zat ie ongetwijfeld nog beter.
Wel een groot horloge, of lijkt dat zo?
Deze week een Explorer 16570 gepast….
Ja best wel! En vrij dik ook.
Maar leuk om te zien irl
Sorry maar mij iets te kermis 
Ja mij ook, maar de gelegenheid hem.even te passen pak ik altijd aan natuurlijk 
Gelijk heb je 
Al heb je de verkoper wat valse hoop gegeven
Ja 
vet gifje
Sowieso 
Er spoken de laatste tijd 2 horloges serieus door mijn hoofd, dus ben deze week eindelijk maar eens naar de juwelier geweest om enkele horloges te passen. Ergens hoopte ik dat ze zo zouden tegenvallen dat ik ze meteen kon en wou vergeten. Helaas…
Ik neig persoonlijk praktisch altijd naar (slightly overbuilt) duikhorloges. De stevigheid en waterdichtheid geven mij peace of mind. Met 190cm’s en een redelijk sportieve bouw (en onderarm met een 18 – 18,5cm pols) kan ik gelukkig al iets hebben qua formaat. Bedoeling is dat een volgend horloge echt een daily wordt die ik praktisch altijd draag. Mijn huidige Oris (Aquis variant, die al veel heeft afgezien de laatste 9 jaar) wordt dan de ‘beater’.
Om te beginnen: de Panerai Submersible 42mm met stalen bezel PAM973
PAM973 vs andere varianten Submersible:
Submersible: 44mm vs 42mm (PAM973): hoewel het verschil redelijk subtiel lijkt als ze naast elkaar liggen op tafel, vind ik rond de pols de 42mm toch veel minder ‘in your face’. Bandaanzet is ook 24 vs 22mm. Je loopt gewoon met een grotere massa rond die sneller de aandacht trekt.
Keramische bezel (PAM683) vs staal: persoonlijk vind ik staal hier beter bij passen. De Submersible is voor mij aantrekkelijk wegens de kastvorm en de meerde lagen en lijnen. De RVS bezel trekt dit nog verder door.
De Carbotech 42mm PAM960 heb ik ook even rond de pols gehad. Prachtig om te aanschouwen, heerlijk licht, fascinerend van dichtbij, speels met dat blauw. Maar, voor mij, te ‘gimmicky’ om als echte ‘main watch’ te dienen. Leuk om toe te voegen aan een iets grotere collectie, maar daarvoor voor mij iets te duur. Prijsverschil voor enkel de carbon kast is ook wel heel stevig in mijn ogen.
Pluspunten:
Draagcomfort. Hij (42mm) ligt zo lekker plat op de pols, samen met de rubber band blijft hij zeer goed op de pols liggen ‘achter de knokel’ en je voelt hem gewoon niet, ook niet met enthousiaste polsbewegingen (de lugs komen lager dan het platte achterdeksel). De substantiële kroonbescherming hindert dan ook niet.
Strap change system. Geen iele springbar maar een stevig buisje. Bandedwissel zonder krassen te trekken op binnenkant lugs. Op internet zijn er wel paar gevallen te vinden van het falen van dit systeem die bijgevolg nood hebben aan een complete kastwissel. Geen idee of dit probleem nu nog speelt.
Reliëf op de plaat: mooie matte textuur, de small seconds die wat dieper ligt, de indices die wat hoger zijn.
Minpunten:
Uurwerk is hetzelfde als een Baume en Mercier van 2k minus de amagnetische elementen van het uurwerk (want patent infringement ofzoiets) en met kortere powerreserve (72Hr die overblijft is nog acceptabel). Geen info te vinden over toleranties, al dan niet chronometer spec, adjusted in x positions etc.
Speling op de bezel, niet enkel roterend (rond de as) maar echt in alle richtingen. Ook genoeg over te vinden via google.
Datumschijf ligt wel diep onder de plaat, onder een hoek moeilijk of slechts deels zichtbaar. Wijzerplaat lijkt absurd dik zo (had het horloge nog dunner gekund?).
Kwaliteit van Panerai, hun marketingpraktijken (generieke uurwerken als in house calibers tellen, downgrades in modellen zonder aankondigingen etc.) en hun service (garantie toekennen) zijn niet de beste in de horlogewereld (ik probeer het nog subtiel te verwoorden). Hoe zwaar deze aspecten doorwegen zal sterk afhangen van het individu en waar deze waarde aan hecht bij een horloge.
Prijs. Als je dit vergelijkt met de Blancpain Bathyscaphe, die op een heel ander niveau is afgewerkt en geen generiek uurwerkje heeft, is dit gewoon overpriced.
Vervolgens, de Blancpain Bathyscaphe. Hier ben ik, subtiel, al enkele jaren naar aan het kijken.
Eerst enkele algemene zaken. Wat spreekt mij aan in dit horloge? Sportief en vlot maar zou toch niet misstaan op een fancy gelegenheid. Van ver zal het niemand opvallen, van dichtbij zullen enkel echte horlogeliefhebbers het herkennen. Het niveau van afwerking is ettelijke niveaus hoger dan de Panerai. Uurwerk dat erin zit is een plezier om te aanschouwen en technisch indrukwekkend. Van wat ik lees op forums ook zeer accuraat en door de 3 barrels consistent doorheen de volledige (en royale) powerreserve. De buckles zijn kunstwerkjes op zich (de bandjes zouden van mij nog iets substantiëler mogen zijn). De centrale secondenwijzer die de bezel lijkt aan te scheren en de duidelijke wijzerset in het algemeen. Je kan veel sneller en accurater de tijd aflezen in vergelijking met de Submersible.
De lugs konden iets korter en vooral iets lager. Nu is de caseback een stuk lager dan de lugs, waardoor hij niet zo mooi plat op de pols ligt. Comfort rond de pols komt absoluut niet in de buurt van de 42mm Submersible, maar ik denk dat dit vanzelf betert als de bandjes wat soepeler zijn na veelvuldig dragen.
De verschillende versies. Gewichtsverschillen tussen staal, titanium en keramiek vond ik persoonlijk verwaarloosbaar.
Titanium: iets meer subdued omdat de bezel eveneens brushed is. Echter ben ik geen fan van de verticale wijzerplaat. Als deze ook een radiale sunburst zou hebben zou het heel anders ogen.
Staal: eigenlijk had ik deze heel graag op stalen X70 band gezien, maar ik vrees dat deze zelfs niet meer geleverd kan worden. De wijzerset en indices zijn iets lichter van kleur (witgoud) bij deze tov de andere uitvoeringen (black polished), waardoor deze indices het meest van al de ‘diamantschitteringen’ geven bij bewegingen in het licht. De wijzerplaat is licht van kleur en speelt zeer sterk met het licht. Voordeel aan klassiek staal is dat het veel kan hebben (tov ‘broosheid’ van keramiek) en eventuele krassen er uitgeborsteld kunnen worden indien gewenst.
Blue – plazma grey ceramic: zeer mooie tint blauw, net zoals de unieke grijze kleur van de case. Prachtige combinatie.
Black: Deze heeft mij mijn beeld over volledig zwarte horloges eventjes doen herzien Het geheel is mooi uniform zwart maar toch spelen de verschillende onderdelen anders met het licht. Geen zwarte eenheidsworst dus. Echt eentje die je eens in persoon om je pols gezien moet hebben, geen enkele foto of fimpje op het internet doet hem eer aan. De wijzerplaat is een subtiele sunburst waardoor er toch nog leven in zit. Het datumvenster is het minst storend op deze van alle Bathy’s. Ook nergens gecoat zwart (PVD, DLC etc.) dat er doorheen de jaren toch vanaf gaat. Dit blijft echt volledig zwart.
Goh, een kleine conclusie? Zowel de Submersible als de Bathy hebben elk hun sterktes en mindere punten. Value proposition? Dat moet ieder voor zich uitmaken, aangezien iedereen andere waardes echt aan de verschillende elementen (materiaal, uurwerk, merk, geschiedenis etc.).
De Submersible ligt zo goed om de pols en qua comfort onovertroffen. Hij heeft ook echt een eigen karakter dat je niet bij andere merken ziet. Grootste minpunt? De horrorverhalen die je over Panerai leest op het internet en het goedkope inwendige uurwerk voor een horloge met deze prijs. Voor mij enkel te overwegen als deze voor een wel zeer goede prijs te verkrijgen is.
Bathyscaphe: wat een afwerking, echte mechanische high end horlogerie die tevens voelbaar is in je hand. Dressy en toch toolwatch. Vliegt onder de radar voor onbekenden, maar absoluut een plezier om te aanschouwen. Speelt zodanig met het licht dat je ernaar kan blijven kijken. Welke variant ik nu zou willen? De stalen of zwart keramische springen er voor mij momenteel uit, maar een jaar geleden trok de blauwe mij het meest aan. Het evolueert dus.
Soit, ik ga deze keuze nog niet meteen maken, tenzij er een van de 2 voorbij komt aan een prijs waarvoor ik ze naar mijn gevoel niet zou kunnen laten liggen.
Sorry voor het langdradige verhaal 
Too long, did read: Bathyscaphe ftw!
Edit: in blauw
