Ik denk dat ik van een micro-brand horloge van 500 Euro, zoals een Smith’s PRS-29 field watch, net zo veel lol kan hebben als van m’n Grand Seiko van 3500 Euro.
Of het zin heeft om een horloge duur of goedkoop te laten zijn hangt in mijn optiek van het gebruik af. Een duur tool-watch is van de zotte. 8000 ball’n uitgeven aan een duikhorloge terwijl je bomb-proof duikers kunt vinden van 200-850 Euro is gewoon raar. Het heeft qua technische specificaties geen enkele zin, het is alleen statusgeilerij.
Een dress watch mag van mij rustig duur worden en richting de haute horlogerie neigen.
Maar de notie dat je een Oris horloge van 1500 ballen als “entry level” wilt bestempelen zegt meer over jouw budget dan over de realiteit. Een kruidvat horloge van 14,95 is entry level. Alles wat daarboven zit is voor 99,99% van de planeet gewoon luxe.
Mijn eerste luxury brand was een Omega speedmaster reduced die ik wegflikkerde omdat ik 'm te breekbaar vond. Ik heb toen een Seiko gekocht. Dat was een quartzje van 2500 shekel (500 Euro), wat ik ook al een “Luxury brand” vond, omdat ik uit de sociaal economische klasse kom die blij was met een HEMA horloge wat ik als tien jarige van vader kreeg.
Mijn eerste “echt luxere” horloge wat ik zelf aanschafte was dus mijn eerste boven de 500 Euro. Die grens is arbitrair, maar het was een Squale 1521.
De geschiedenis achter die ontwikkeling kun je hier zien:
Dat hele topic staat vol met hoe forumleden hun smaak zien ontwikkelen.
Mijn eerste was denk ik de geweldige Pontos S Diver die ik na welgeteld één dag al moest afgeven aan mijn mentor @EricPP. Ik kreeg daar wel de geweldige Tudor Pelagos voor terug.
Ik ben begonnen met kijken naar TAG, want daar keek ik vroeger naar hier in de etalage. En inderdaad ook eerst 1500…2500 etc. Toch maar even ingehouden. Was ik naar vervolgens naar speedies aan het kijken, Rolex zou ik niet doen. Steeds meer aan het lezen op HF, youtube checken en de grens schuift steeds verder op. Genoeg verhalen gelezen van mensen die best wat geld hebben verloren door horloges in het “middensegment” te kopen en te verkopen omdat toch…en ja, waardevastheid heeft ook een invloed gehad op m’n keuze! Stel dat de liefde bekoelt, is het toch een lekker gevoel dat je niet (te) veel geld verliest toch?
Afijn, als eerste luxury watch een mooie Rolex DJ41 in stickers vorig jaar gekocht, nog wat onder (de oude) listprijs.
Rolex Datejust.
Moet rond 1993 zijn geweest, ik werkte toen bij SC Utrecht.
Een kroegbaas in de buurt bij mij die ik goed kende had z’n Rolex Datejust mee op vakantie naar Egypte genomen.
Na een duikje in zee bleek het horloge vol water te staan …
Hij is meteen naar de plaatselijke juwelier gegaan en deze heeft het horloge opengemaakt, het schoongespoeld met kraanwater en er olie ingespoten. ( tegen roest…? )
In een dichtgeknoopt boterhammen zakje kreeg hij het horloge open ( met de achterdeksel eraf ) weer mee.
Dat heeft zo 2 weken in zijn koffer gelegen totdat hij terug naar huis kwam.
Hele verhaal aan de verzekering opgegeven en dat werd vergoed.
Het zakje met het horloge mocht hij zelf houden, dat ging blijkbaar toen nog zo.
Toen hij mij vervolgens dit hele verhaal in de kroeg vertelde vroeg ik hem of ik het zakje met het horloge kon kopen.
Dat vond hij goed en we kwamen een prijs overeen van FL 250,- . ( zo’n 115,- euro )
Vervolgens het horloge bij SC Utrecht ( waar ik werkte ) op laten sturen naar SC Amsterdam, Kalverstraat 1 waar onder de winkel het Rolex atelier zat.
Uurwerk moest natuurlijk geserviced worden en de wijzerplaat en wijzers moesten worden vervangen.
Heeft me zo’n FL 400,- ( 180,- euro ) gekost. ( was spec prijs )
Op het einde van het verhaal had ik dus een compleet geserviced Rolex Datejust voor zo’n 300,- euro.
Gewoon een leertraject volgen, zoek wat jij leuk vindt.
Loop de winkels af, verzamel catalogi, lees veel op fora, struin het internet af.
Terwijl spaar je, eenmaal je er je gedacht op hebt gezet kan het plots snel gaan. Je valt op een prima deal en je koopt, je verkoopt, je koopt, je verkoopt…
Ik limiteer me tot 1 degelijke aankoop elke vijf jaar, sommige 5 per jaar, andere lijkt het me dat ze er per 5 kopen. Dat is iets dat ieder voor zichzelf uitmaakt.
Ik persoonlijk koop soms bij de dealer, soms occasie, maar nooit aan listprijzen. De zoektocht is ook leuk.
1st: Omega Deville
2de: Omega Seamaster 300m SMP
3de: Omega Seamaster een vintage baby Marine Chronometer
4de: Sinn UTC
Was destijds al lang bezig om een keer een Speedmaster aan te schaffen, tot ik in de etalage van een juwelier een blauwe Seamaster zag liggen, toen was ik verkocht:
Bij mij ook de Omega SMPC alhoewel ik daarvoor een Tag Heuer Aquaracer had. Maar de Omega voelde echt als een hele stap omhoog in kwaliteit (en in prijs )
Maar met het budget waar TS op doelt is het deze, na een paar jaar had ik een erg grote verzameling en vanaf vorig jaar ben ik gaan minderen naar 6 mooie die ik echt draag.
Rolex Explorer 1 was mijn eerste echte” horloge. Ik wilde als kind al een Rolex.
Waarom? Lastig uit te leggen. Het was(is!) een gevoel.
Er schijnt zo veel mooiers voor ‘t geld te koop te zijn. Lees ik hier vaak op HF. Ik zou niet weten wat.
Totaal irrationele kijk op horloges vanaf mijn kant. Maar ga je rationeel kijken. Kan je in feite alleen maar uitkomen op een smartwatch. Die kan meer dan de gecompliceerdste Patek.
)
