Je bent voor het gemak even vergeten dat ik zo’n 100 SKX’en heb gemod. Tuurlijk Seiko’s. Ik ben wel van een PADI Turtle naar een Datejust gegaan en alles ertussen overgeslagen.
6 likes
Ah erg serieus dus!
1 like
Een vintage Breitling Chronomat 876 toen ik afstudeerde aan de middelbare school op mijn 18 jaar.
Mijn eerste AANKOOP was een nieuwe Omega DeVille, enkele jaren later. Een lokale Omega dealer ging met pensioen en dat was de goedkoopste Omega. Indien er nog een Seamaster Bond had gelegen, had ik geld geleend, maar die kans had ik niet.
1 like
Dat hoor ik vaker. Ik vind deze ook veel mooier dus de keuze was snel gemaakt.
Ik wou een mooie duiker met goede specs onder de 1000 Euro. Vanaf het eerste plaatje dat me hier getoond werd was ik verkocht en dat ben ik nu na 1,5 jaar nog steeds.
Die blauwe sunburst dial blijft gewoon prachtig, de geborstelde chapterring is prachtig en de brush op de slanke lugs ziet er superstrak uit. Daar konden de andere modellen voor mij niet tegenop.
1 like
Ik vergat het niet, ik wist het gewoon niet 
ik bedacht me overigens wel dat het best zou kunnen als jij bijv die sprankelende Day-Date als optie aandraagt. Als die écht de eerste keer een gevoel teweeg brengt van WAUW, dan zou ik die kandidaat verantwoord vinden. Zonder daarmee de eerdere, wellicht goedkopere horloges, teniet te doen. Vaak echter, is het zo, zoals iemand al eerder zei, dat het wauw-gevoel wat je op je 17e had met die eerste … op latere leeftijd maar moeilijk evenaart, al gooi je er nog zoveel geld tegenaan. En dat vind ik ook eigenlijk wel leuk, die jeugdige onbevangenheid. Dat toont toch aan dat niet alles te koop is 
1 like
Mijn 1e serieuze horloge heb ik overgenomen van forumlid vamonos. Het is een Hamilton Jazzmaster Chrono en nog steeds met volle tevredenheid in bezit.
2 likes
Als we de HEMA duiker die ik van vader kreeg rond m’n twaalfde even terzijde schuiven en het eerste “echte” horloge definiëren als zijnde een wat duurder luxe object, dan was mijn eerste echte horloge een Speedmaster heruitgave van de Pre-moon tijd met acrylglas, handopwinder, stalen band en gegraveerd deksel.
Het horloge werd mij gegeven door mijn werkgever, omdat ik voor zo’n 3 ton aan spul had verkocht in de tijd dat er een watch promo aan die verkoop hing. M’n naam was op het achterdeksel gezet.
Ik heb het een paar jaar gedragen, maar omdat het niet tegen de manier kon waarop ik het behandelde heb ik tijdens een telefonisch gesprek met een Zwitser van Omega, die me aan het uitleggen was wat de twee- a driejaarlijse service kosten van zo’n ding waren, het horloge afgedaan en zo de naast mij staande vuilnisbak in geflikkerd.
Hier is dat horloge:
En hier is dat horloge beter zichtbaar:
We hebben het over het jaar onzes heren 2006. Het jaar waarin mijn onsterfelijke liefde voor Seiko is ontstaan.
De Speedy ligt ergens op een vuilstort in Israël.
6 likes
Je maakt een grapje toch…??? Waarom gooi je dat weg? Wel tof zeg zo’n werkgever. Ik had het horloge dan eerder verkocht oid. Maarja je naam stond erin… wat zei je baas dan, toen je die niet meer om had? 
Avontuurlijke foto’s wel!
2 likes
Nee, da’s geen grap. De eerste keer dat ie stuk ging sloeg iemand met een racket tegen het glas. Dat heb ik nog voor 4000 SEK laten repareren, en de horlogemaker in Stockholm vertelde me dat ik het echt niet om moest doen tijdens het Squashen. Soit. Daar kon ik mee leven.
Maar toen hij er na twee jaar weer mee kapte (viel stil, waarschijnlijk vuil of stof) en me uitgelegd werd hoe voorzichtig ik er mee moest zijn werd het me te gortig. Het was wel in de tijd dat ik dacht dat 50m WR ook daadwerkelijk 50m WR betekende.
Ik was op dat moment totaal niet met horloges bezig. Toen kocht ik als vervanger een titanium Seiko quartz chronograaf voor een bedrag van 2400 Shekel (450 Euro of zo) die het inmiddels al zo’n 14 jaar volhoudt.
Degene die me het horloge gaf in Stockholm was mijn baas al lang niet meer. Ik was binnen de corporatie naar Israël verhuisd. De goede man heb ik nooit meer gezien.
1 like
Kort maar krachtig!
Ben je hiermee begonnen? Wauw, hoe ga je dan verder?
Een Hamilton Khaki Field Day Date was mijn eerste echte zelf gekochte eind 2016. Daarvoor had ik een DJ, ooit gehad van een goeide zakenrelatie maar die vond ik echt oer lelijk. Gladde bezel, roman numerals, oyster band, brrrrr
De Hamilton was 900 euro oid en jee wat een boel geld voor een horloge. Maar ja, hard gewerkt, vind je 'm echt mooi? Nou doen dan… Wat was ik trots. Nou en toen vond ik dus HF en tja, wat kan er een boel veranderen in 3 jaar 
De DJ kon ik uiteindelijk met gesloten knip omruilen bij Crownguard voor een Black Bay black
3 likes
Die hamilton is best gaaf! Zal wel fucking groot zijn?
Waw, pas bij de 6de reactie komt het grote woord voorbij. Bijna een nieuw record.
2 likes
De oude jaren 60 Omega Genève die ik op mijn 15de van mijn grootvader kreeg.
Heeft mijn ex, samen met nog enkele andere oudjes, jaren later achter mijn rug om weggegooid als zijnde oude rommel 
1 like
Voor mij was het de fortis cosmonauts met het lemania uurwerk die ik met 39 mm mega groot en zwaar vond. Nog steeds vind ik het een prachtig horloge maar is helaas gestolen. Wellicht dat ik 'm weer aanschaf als ik 'm voor een leuk prijsje langs zie komen. Helaas geen foto.
1 like