Indien jullie over willen gaan tot koop van een horloge van een mede-forumlid, vragen jullie dan altijd om een aankoopfactuur?
Zoja of nee, wat is jullie motivatie hierachter?
Ik stel deze vraag omdat ik afgelopen weekend benaderd ben over mijn te koop staand horloge. De vraag was: Zit er ook een aankoopfactuur bij?
Mijn antwoord was: Nee, geen aankoopfactuur maar wel het garantiekaartje welke volledig is afgestempeld met datum van aankoop en ondertekend door de verkopende juwelier.
Toen kreeg ik als antwoord: Jammer, anders had je een deal gehad.
Op mijn vraag waarom deze persoon zo graag een aankoopfactuur erbij wou en ik uitlegde dat het volledig correct afgestempelde garantiekaartje de internationale garantie geeft bleef het stil…
Dus… in hoeverre is het voor jullie belangrijk om er een aankoopfactuur bij te hebben?
De garantie geldt gewoon, met of zonder aankoopfactuur, mits de kaart volledig is ingevuld (misschien dat iemand anders over wel/niet ingevuld iets zinnigs kan zeggen). Niet van belang imo. Dus ik begrijp niet waarom de “koper” de deal afketst…
Daarbij zijn facturen vaak op naam (en adres). Je weet nooit waar die factuur terecht komt nadat het horloge weer wordt doorverkocht. Daarom hou ik de factuur altijd gewoon zelf.
Voor mij heeft een aankoopfactuur geen meerwaarde ik vindt de volledig ingevulde garantiekaart veel belangrijker.
Als die persoon wil kan hij er ook altijd nog een taxatierapport van laten maken.
Ik vind het wel belangrijk, het is toch een extra bewijs dat het horloge eerlijk is verkregen en dat de leeftijd is zoals gezegd. Ik heb ook zat lege garantiekaartjes die ik zelf alsnog in kan vullen. Het is niet zo dat ik er een deal sowieso voor laat schieten, ik koop een horloge er iig wel eerder door.
Aankoopfactuur kan toch wel handig zijn bij inbraak oid dan vraagt de verzekering er altijd naar. Als je echter het horloge goed gedocumenteerd hebt krijg je in veel gevallen alsnog uitgekeerd.
Echter bij 2e hands verkoop vind ik de originele aankoopfactuur geen harde eis, leuk als het erbij zit maar je naam staat er toch niet op. Dat iemand anders daar de deal wel op laat vallen is ook weer zijn recht, maar voel je niet bezwaard bij verkoop zonder de factuur.
Met de aankoopfactuur heb je minder risico dat het gestolen waar betreft, hoewel dit met b+p ook al redelijk terug te vinden is. Ik geef hem zelf niet mee ivbm de persoonsgegevens, maar ter inzage geen probleem.
Als garantiekaart is ingevuld met datum, stempel/sticker juwelier en ondertekening incl referentienummers horloge, dan mag je er toch vanuit gaan dat het horloge eerlijk is en dat de leeftijd is zoals ingevuld op het garantiekaartje?
Voor mij is het bij 2e hands aankoop zeker geen harde eis, maar wel van belang.
Complete set is complete set en als je eerste eigenaar bent, heb je gewoon de originele factuur toch ergens ?
Die gooi je toch niet weg ? Dat is raar. Net als mensen de doos of de omdoos weggooien. Dat kan en mag, maar dan is het geen complete set meer en dus minder waard. Ik koop ook gerust een horloge “zonder” maar hij is me dan wel minder waard.
Zelfs bij mijn 2e hansies die ik bij een juwelier heb gekocht, bewaar ik keurig de aankoopfactuur.
Kun je laten zien dat je hem zelf eerlijk hebt gekocht, van wie, wanneer en waarvoor.
Niets mis mee.
Complete set slaat alleen op hetgeen je gekocht hebt. Je koopt geen factuur, die krijg je van de verkoper . Ingevulde garantiekaart is voor mij voldoende.
Ik zou er zelf niet al te moeilijk over doen als er verder geen signalen zijn dat het horloge niet eerlijk verkregen is door de verkoper. In dat geval zou er wel een onderzoekplicht zijn van de koper en zou het aantonen van een factuur voldoende moeten zijn.
En stel het horloge is heel goedkoop gekocht, en nu verkoopt de bezitter het met winst. Ga je daar weer discussie over krijgen.
Facturen zijn uitgeschreven aan een persoon (en dus persoonlijk) en horen niet bij de complete set (niet bij de handel tussen particulieren) en daarnaast gaat het een koper sec gezien niets aan, wat jij zelf voor het horloge hebt betaald. Misschien heb je het wel cadeau gekregen? of aangekocht tegen een heel scherpe prijs in een pakketdeal? zou je het dan niet gewoon mogen verkopen voor de marktconforme waarde? Het is aan de potentiële koper om te beoordelen of hij het horloge de juiste prijs waard vindt. Hoeveel winst of verlies ik bijvoorbeeld op een horloge maak is mijn zaak. En als er papieren bij beloofd zijn, dan moeten ze uiteraard kloppen.
Een factuur is geen verplichting, al kun je er inderdaad deals mee mislopen, wanneer je echt weigert om hem mee te geven of te laten zien. Meestal gebeurt dat bij mensen die geen (niet veel) ervaring in de handel hebben.
Edit: overigens geeft een juwelier of handelaar ook nooit zijn eigen inkoopfactuur aan de klanten mee. Hij schrijft er een voor je uit, waar de prijs op staat die jij betaalt als koper.
Aangezien er op de aankoopfactuur nogal eens een persoonlijk adres, rekeningnummer, etc. staat geef ik het nooit af aan een koper. Wat dat betreft heeft het voor mij geen meer waarde.
Wat hierboven staat over het niet nodig zijn van de aankoopfactuur als er wel een garantiekaart onderschrijf ik. Maar bij vintage horloges heb je meestal geen garantiekaart en dan ook niet originele factuur (van de eerste koper). Als bij het vintage horloge dan wel een recente aankoopfactuur zit van een gerenommeerde vintage horlogewinkel dan geeft mij dat als koper wel meer zekerheid wat betreft originaliteit etc.
Dat is in dit geval absoluut een goed punt! Het zou de verkoop ten goede komen, wanneer er dan een factuur bij zou zijn. Soms is die factuur er echter gewoon ook niet, zeker bij vintage horloges die uit een inboedel komen of bij iemand vandaan die geen horlogeverzamelaar was/ is. Het blijft altijd een aandachtspuntje