Ongeveer een jaar of drie/vier geleden begon de relatie… Helemaal tot over mijn oren verliefd was ik…wat was(is) hij mooi… en relatie met deze Rolex Explorer 14270 swiss only uit 1999 zou echt voor altijd zijn…
Maar wat gebeurd er tot mijn verbazing… De sleur komt er in… natuurlijk ik heb er geen hekel aan… Maar het wauw effect is er niet meer… Het speciale gevoel als je er naar kijkt… Ik grijp ook steeds vaker naar mijn Tudor (waar ik nog vaak een wauw effect bij voel)…
Dus wat toen… Ga ik nog verder, wachten tot de kriebels weer terug komen? Of ga ik toch kijken of het gras ergens anders groener is (evt letterlijk want de groene omega 300m en de groen Aqua terra 38mm kunnen me erg bekoren)
Kennen jullie dit gevoel en wat zouden jullie doen? (Ik ben overigens geen groot flipperaar)
Jawel hoor en ik zou die explorer houden en eventueel iets erbij zoeken. Of gewoon lekker die Tudor een tijd dragen dan is die explorer ook weer leuk erna.
Ik merk zelf dat ik horloges eigenlijk het liefste veel draag en dan soms eens wissel naar iets anders waar ik dan weer verlekkerd naar kan kijken en kan denken, goh wat is die weer lekker.
Evolutie, rijper, ontwikkeling, … change is a constant dus ja het kan. Geen punt toch ? wegleggen en over een maand eens kijken of je er nog de kriebels van krijgt. Zo niet… Op jacht
Uiteindelijk is het maar een voorwerp, hè? Als ik naar mijn Omega / Breitling kijk, maakt dat ook niet heel veel meer in mij los. Hooguit iets in de trant van: ‘Ach, leuk… denk ik…’ Iets nieuws kopen is niet zozeer de oplossing. Misschien is het beter om het idee om te omarmen dat het allemaal niet zo veel voorstelt. Succes met de keuze!
Al veel wijze woorden gehoord. Voorlopig nog maar even niet verkopen, lost hoogstwaarschijnlijk toch niets op. Geeft geen rust. Ik snap de suggestie van Folkert wel, koop de Omega erbij. Wellicht geeft een three piece collectie voorlopig wel rust. De Tudor in elk geval lekker blijven dragen. Jouw Explorer blijft altijd gewild
Hahahaha… Vrees dat ik dat ook ga doen… Maar het punt is ook wel een beetje dat niet had gedacht dat ik de Rolex wat minder zou gaan vinden… (Maar goed als de spaar rekening het toe laat(en mijn vrouw) is het natuurlijk een optie om de omega er bij te kopen, kan ik de Explorer later altijd nog verkopen)
Ik vind de Rolex mooi omdat ie rustig is. Niet zo’n dikke klatser, rustige kleuren, mooie gladde bezel, geen lelijke cyclops, band aanzet breedte passend bij kast.
En als je 'm weg doet en weer terug wil later moet je er nog maar eens aan zien te komen…
Dat is mijn grootste angst… De Tudor kan evt nu verkopen mocht ik spijt hebben over een jaar weer ene terug kopen zonder dat daarvoor eerst een nier heb moeten verkopen
Hij/Zij hoeft toch niet weg? Gewoon die Tudor blijven dragen totdat je die weer een beetje zat bent en dan kan je alsnog terug vallen op je eerste liefde.
Daarentegen als de liefde echt voorbij is, is een scheiding wellicht het beste voor beide partijen.
Leder en fleurige nato’s brengen de spanning misschien wel weer terug in de relatie. Of rubber, if that’s more your thing. Ik heb wel echt bij sommige horloges dat de klik er pas is als ik het juiste bandje weet te vinden (meestal na trial and error).
Liefde gaat over in “houden van”. Al krijg je dan niet meteen de vlinders meer in je buik van de Rolex, het blijft toch “jouw” Rolex.
Denk nou niet dat als je een Omega erbij koopt dat die wel je hele leven dat gevoel blijft geven.
Nu heb ik makkelijk praten want ik heb een wow gevoel eigenlijk alleen bij mijn erfstukken die ik heb laten restaureren en de rest draag ik om praktische redenen afwisselend. Werk horloge, strand horloge, dresser enz.
Niet in mijn geval, had recentelijk weer een Rolex sub gekocht en al snel door dat de liefde over was, dus is binnen 1,5 maand alweer vertrokken. Gaat 'm ook nooit meer worden, de liefde is over en de relatie voorbij
daar sluit ik me volledig bij aan, Omega groen is echt lelijk
Jouw Explorer blijft altijd gewild 
en de relatie voorbij