Bovendien: Een stel horlogemakers die in de stad waar ze zitten een zegeltje hebben voor die twee man en een paardekop die ook in die stad horloges maken… Tja, da’s net zo “top of the foodchain” als de World Series in honkbal, met maar één deelnemend land.
Strakker, minder quirky. De één zal 'm beter vinden, de ander kouder. Ik vond 'm comfortabeler.
Klopt helemaal, echter het ging hier om de kwaliteit van het horloge zelf. En dat wat je aan marketing spendeert kun je niet in de kwaliteit van de horloges steken.
@Bram3 Exact het laatste woord: “emotie”. Je moet “de” klik hebben met het horloge. Niet van belang wat veel gedragen wordt. Het merk horloge is bijzaak. Laat je niets wijsmaken of aanpraten.
Ik begrijp je weerspiegelingen. Ik had ook mijn twijfels over Tudor, maar ben sinds twee weken de blije eigenaar van een tweedehandse Black Bay 39 (7.5.'23, red.). De degelijkheid in combinatie met de fraaie afwerking én ja, toch ook de reputatie van dit merk trokken mij over de streep.
Ik denk dat dit horloge klassiek is, no-nonsense vooral. En wat betreft emotie; ik snap wat je bedoelt. Het gaat ook om waar je staat in je ‘watch collecting journey’. Ik vraag me vooral af in hoeverre het bedrag dat je betaalt voor een horloge invloed heeft op de beleving. Wat dat aangaat, doet Tudor het zeker niet verkeerd.