Wat een prachtige verhalen allemaal met een emotionele band met een horloge…
Bruut apparaat! Wel af en toe in het licht leggen
Hij krijgt voldoende licht, ik synchroniseer hierop mijn automaten en draag hem niet meer zo vaak omdat hij ook groot is helaas.
Ja ook vaak naar die types lopen kijken…is deze 43-44mm zeker?
Grappig, precies dezelfde van mijn pa gekregen. Een jaar of 12 geleden samen in Boedapest uitgezocht.
Heerlijke beater, lekker licht maar oersterk.
Klopt, ik meen nog in de 42mm maar omdat de lugs kort zijn heb ik geen overhang op de pols maar hij is wel groot.
Verrassend licht ja en oersterk al heb ik wel al een nieuw uurwerk erin moeten laten zetten omdat ik iets te ruig ben geweest. Maar het titanium is top en krassen merk je niks van.
Oh …Die zijn er ook in titanium…dat wist ik dan weer niet
Zover ik weet alleen in titanium in deze klasse. Was toen best een duur horloge.
Deze gaat echt nooooit weg. De Hamilton X Wind
Maar zou ik ook niet willen missen …
Hamilton Khaki Chrono Worldtimer
Casio G Shock Rangeman (1st Gen)
Waarom ik mijn geliefde ORIS Aquis niet noem ?
Omdat de Oris Regulateur ‘Der Meistertaucher’ mijn grail is. En daarvoor zou ik eventueel de Aquis wel willen wegdoen
(Maar aangezien de prijs van de Regulateur, is de kans klein dat dit ooit gaat gebeuren)
Zeer bijzonder inderdaad Harry Mooie herinnering aan je schoonvader.
Mooie verhalen sowieso van iedereen…dank voor het delen.
Ik zeg nooit meer nooit, zeker niet bij horloges…
5+ jaar verder in de horloge-hobby/verslaving en 70+ horloges hebben de revue gepasseerd (van Casio F-91W tot Rolex 116600). Daarbij is meermaals gezegd: “deze gaat nooit weg!”. Maar dan toch…
Er is nu aantal horloges in de collectie waarvan ik denk dat ze (voorlopig) blijven; de flipperitis is momenteel aardig onder controle.
Maar er is er 1 die sowieso blijft, het horloge waar het allemaal mee begon en gekregen van mijn vriendin ter ere van mijn promoveren (dus sentimentele waarde + ik krijg -terecht- klappen als ik m zou flipperen):
De Seiko SKX007
Heel mooi verhaal en mooi horloge… mis alleen welk model dit is?
De SARX omdat ik deze tijdens een onvergetelijke trip met mijn broer naar Japan heb gekocht.
Daarnaast de Tissot omdat daarmee de hele hobby echt van start is gegaan.
Tot slot de Helgray. Deze droeg ik tijdens de geboorte van mijn zoon.
Enne, de beater van ene Nils zal waarschijnlijk ook nooit meer vertrekken
De volgende 3 gaan nooit weg.
De Citizen 100-GN-4WS uit 1998 is mijn allereerste horloge en heb ik gekregen van mijn inmiddels overleden oma.
Ze heeft voor haar kinderen en kleinkinderen allen een horloge uitgezocht en gegeven als een herinnering aan haar.
Omdat mijn vader nooit horloges draagt heb ik ook zijn horloge (Seiko 5 7009 3040) van oma gekregen dus die gaat ook nooit weg.
En als laatste het horloge die van mijn inmiddels overleden opa is geweest, de Seiko 7T32 F010 uit 1993.
In 1984 behaalde ik mijn eerste Hbo-diploma. Toen ik in 2014 in Sittard hoorde dat ik m’n tweede gehaald had stapte ik in Maastricht uit de trein en liep linea recta naar Vossen waar ik deze Rado True Slimline kocht en omdeed richting werk!
Gaat nooit weg met deze herinnering, loopt zeer mooi (nadat Rado er in 2018 een nieuw uurwerk, 2892, indeed. Beetje coulance…)!
Zit btw heerlijk, ook met dit warme weer; keramiek en titanium caseback!
Tof van de Helgray. Maakt het voor mij ook een klein beetje speciaal