Supergaaf deze, proficiat👍
Gefeliciteerd met de aanwinst.
Mocht je hem willen opfrissen; ebay in de gaten houden, er komt wel eens wat langs:
(wijzerplaat is overigens voor de versie zonder datum)
Goede eerste post 
Dankjewel voor de tip. Ga het in de gaten houden. Bezel
Is wel prijzig zeg. Heeft dit vergrijsde ook wel wat.
Klopt, die bezel is heel duur, maar die zie je ook niet vaak aangeboden. Op zich is de bezel van de jouwe nog niet eens heel slecht, je ziet ze veel slechter. 
Dank je wel, ook voor de info.
Bakeliet is een interessant materiaal. Vrijwel elk huishoudelijk apparaat of gebruiksvoorwerp wat we kennen is ooit wel eens in bakeliet, en dan vooral in de kleuren rood/bruin, zwart en ivoor(!) geproduceerd. Ze worden nu niet meer gemaakt maar bijna iedereen die wat ouder is kent nog wel de bakelieten stopcontacten en lichtschakelaars in huis. Ook voor de dikke loodzware zwarte telefoons en voor de luxepaardjes de ivoorwitte was lange tijd bakeliet het standaard materiaal.
En dan zij er natuurlijk (@domega !) de roodgemarmerde jaren '50 (Philips) radiootjes met bakelieten kast. Verzamelwaardig vanwege de iconische vormgeving en ook berucht! Voor de technisch / historisch gevormden onder ons ook wel bekend als ‘U-tjes’. Levensgevaarlijk om aan te werken / repareren omdat de 110- of 220 Volt netvoeding niet via een transformator naar de voor het toestel en de U-serie gecodeerde radiobuisjes benodigde spanning werd teruggebracht, maar rechtstreeks via een gelijkrichter en een stel weerstanden. De resterende ‘0-spanning’ werd doorverbonden met het metalen chassis. Vandaar de toepassing en noodzaak van volledig en perfect isolerende bakelieten kastjes en knoppen.
Maar als je er iets aan moest repareren en de metalen onderdelen kwamen vrij moest je oppassen dat de stekker op de juiste manier in het stopcontact zat, zodat de metalen onderdelen waren doorverbonden met de neutrale 0 leiding van het lichtnet. Zo niet, kreeg je een enorme - en gevaarlijke - elektrische optater!
In mijn persoonlijke belangstellingsgebied zijn er natuurlijk de bakelieten vulpennen. Meestal waren dat bepaald niet de duurste. Eenvoudig, meestal merkloos, met stalen pen en een grofstoffelijke vormgeving waren ze vooral populair in en vlak na de oorlogsjaren van WW II. Niet omdat de makers dat zo leuk vonden, maar omdat het vrijwel het enige beschikbare ‘kunsstof’ materiaal was, goedkoop en toegestaan voor gebruik. Ze waren zeer kwetsbaar, want breukgevoelig en ja, een vulpen plettert nogal eens op de harde vloer… weer een bakelieten vulpen minder op de wereld.
Bakeliet is overigens niet te verwarren met eboniet, ook een fenol gebaseerde vroege kunststof, met betere en ‘edeler’ eigenschappen, reeds uitgevonden in de tweede helft van de 19e eeuw en gemaakt op basis van natuur rubber. Eboniet wordt ook wel Hardrubber genoemd en heeft meestal een bruinzwarte tot soms diep zwarte kleur. Daar komt ook de naam vandaan. De gelijkenis qua kleur maar ook qua gevoel bij glad gepolijste voorwerpen met ebbenhout is treffend. Zeldzamer zijn ebonieten vulpennen en andere voorwerpen in koraalrood eboniet.
Ter onderscheid: Bakeliet is veel harder en bij normaal gebruik vrijwel reukloos. Als je het gaat zagen of boren geeft het een vieze lucht van verbrand haar. Eboniet heeft ook een typerende en heel andere geur, die moeilijk te beschrijven is maar meestal ook als behoorlijk vies wordt ervaren. Die geur komt vrij als je met je vingers of handen stevig over een stukje eboniet wrijft. En verder: Bakeliet verkleurt niet onder invloed van licht, zwart eboniet wordt koffiebruin en uiteindelijk vies okergeel (zwavel!), rood eboniet verliest zijn heldere kleur en wordt grijsrood.
Hieronder enkele van mijn bakelieten vulpennen, allemaal gemaakt zo tussen 1940 en 1950.
Sommige bakelieten vulpennen waren zo mooi gemaakt en goed afgewerkt dat ze voor een leek niet of nauwelijks te onderscheiden zijn van een -veel duurdere- ebonieten pen.
Weer terug on topic: in de horloge industrie is de enige toepassing van bakeliet die ik ken die voor bezel inlays. Ik meen dat o.a. het bekende R merk ze enige tijd heeft toegepast maar ik denk ook wel andere horloge fabrikanten met instelbare bezels zoals gebruikelijk bij duikhorloges. Een andere toepassing bij een horloge zou ik zelf overigens ook niet kunnen bedenken. Aangezien ik een dergelijk horloge niet bezit, kan ik daar ook geen voorbeeld bij laten zien 
Blijf dat een leuk ding vinden. Ik zoek ook nog zo’n versie maar veel die ik tegenkom zijn tamelijk afgeragd 
Is dat jouw handschrift?
Ja.
Beter dan het mijne; ik schrijf zo weinig dat het meer op gekrabbel lijkt 
Dank je voor het compliment.
Probeer eens een vulpen, dat helpt. Balpennen verpesten je handschrift, computers ook. 
Mooie bijdrage!
In de Volkskrant stond kortgeleden een verhaal over iemand die veel voor Wikipedia werkte.
Dat had jij kunnen zijn vermoed voor ik zo 
Maar deze bijdrage is dan even exclusief voor het forum der fora…
Jaren met vulpennen geschreven maar ik typ inmiddels sneller dan dat ik schrijf.
En balpennen, tsja het gemak he? 
Even een dubbelsprong:
Waarom zou ik nog op mijn horloge kijken?
Zo ook: Als ze iets leukers uitvinden dan sex, blijf ik het er toch bij doen.
Sowwwwwdie Aquastar 