Bij de Olympic vind ik het nog wel een beetje passen bij die Romeinse cijfers, maar bij de Zaria slaat het echt als een tang op een varken
Rood, zwart, blauw en grijs-kleuren de VENUS SKINDIVER begint een bandensletje te worden ha, ha, ha
Nu nog opzoek naar een chunky steel ladder bracelet 19 mm.
Zo! Maandagmiddag, de kop is alweer van de week af.
Vandaag nog steeds aan het inventariseren en van deze Candino had ik nog geen polsfoto. Vandaag dus maar even gemaakt en tsja, nu zit ze al aan de pols, dus mag ze nog even blijven zitten. Zoals zo vaak bij mij is het weer een kleintje, nog net geen 29mm zonder de kroon, maar daar heb ik zoals altijd geen moeite mee. Ze zit lekker.
Vandaag bij de fotovertoning eerst maar eens de polsfoto en daarna de rest.
Schuin van voren, helemaal van voren, hieronder van achteren, van binnen en schuin van voor aan de kroonzijde.
Voor een oud beestje uit ca. medio jaren '50 ziet ze er nog best knap uit met haar bijna 70 jaar.
De bulls eye wijzerplaat met de mooie guilloche versiering, de opgelegde cijfers (alleen de even getallen!), de markertjes en de elegante gouden wijzers die nog mooi glanzen en met, naar ik denk, de nog originele lume, het rode pijltje aan de secondenwijzer… alles is een plezier om naar te kijken. Omdat ze, elke keer als ik dat doe, ook nog netjes de juiste tijd laat zien ben ik vandaag weer helemaal blij met deze oude dame. Vanwege de maat benoem ik haar als een dame, maar ze was ongetwijfeld in de tijd dat ze geboren werd wel degelijk bedoeld voor de herenpols.
Uit de erfenis van Dr. Ranfft, de database met de ‘pink pages’ komen de technische gegevens van het FHF67 uurwerkje dat haar aandrijft en vrolijk zachtje laat tikken, na door mij met de hand te zijn opgewonden. Dat kost niet eens zo veel moeite want alles draait mog mooi soepel.
Over het merk is nog het volgende terug te vinden, uiteraard eerst de merkregistratie uit die andere onmisbare database van die andere wijze Doctor: Herr Dr. Andreas Schröter. Ik wens hem nog een lang en werkzaam leven toe.
Heel veel meer is er niet terug te vinden over Candino. De doorgaans best goed van informatie voorziene website Watch-Wiki.net
Candino [Watch Wiki] (watch-wiki.net)
komt bij dit merk niet verder dan deze korte vermelding:
In elk geval aardig dat we dan weten dat het merk nog steeds bestaa en nu deel uitmaakt van de Festina group.
Candino heeft ook een eigen web stek (in het Nederlands!) en als we daar kijken onder het rubriekje ‘wie wij zijn’ krijgen we nog wat informatie (hieronder een screen printje van de web-pagina:
Een stukje verder staat er dan nog een enigszins bombastisch verhaaltje over de - ongetwijfeld naar de mening van de Festina marketeers- zeer belangrijke positie op de huidige horlogemarkt:
Maar qua historie van het merk Candino wordt ik daar ook niet echt wijzer van. Maar dan klik ik op het knopje ‘filosofie’ en dan komt er in de overigens grafisch fraai vormgegeven web pagina nog een bruikbaar stukje geschiedenis boven water. Voor wie het lezen wil:
Candino.com by Festina Lotus S.A.
In een heel klein stukje van de ook op deze pagina wel erg ronkende tekst over de kwaliteiten van het Candino produkt, staat ook nog wat over de oprichter van dit bedrijf, waarbij het aardigste gegeven is dat de huidige Candino fabriek zich nog steeds bevindt op de lokatie waar Adolf Flury-Hug ooit dit bedrijf begonnen is. Met het citeren van dat tekstfragmentje sluit ik mijn verslagje over mijn oude Candino dametje af.
Adolf Flury-Hug was zijn tijd ver vooruit. Hij was een visionair die in 1947 zijn zinnen zette op een droom en een horlogemakersatelier opende in het bijgebouw van zijn ouderlijk huis in Herbetswil in het Zwitserse kanton Solothurn. Vandaag staat die werkplaats nog steeds naast de ultramoderne fabriek van het bedrijf, die in 1989 werd geopend. Het is geen toeval dat het de tand des tijds en de modernisering heeft doorstaan, want het is een symbool van de toewijding van Candino aan de principes van zijn stichters.
Veel plezier weer met lezen en kijken. Tot een volgend verhaaltje.
Lex
Ik denk, dat ik er beter bij de ruil ben afgekomen. Ingeruild op de Prisma, die ik me laatst had opgeknapt. Maar ja, hij wilde per sé ruilen. En dan zeg je gewoon ja Hij blij en ik blij…
Een mooie black croco zou hem zeker niet mistaan.
Interessante constructie lijkt deze te hebben, en in bijzonder mooie staat ook nog!
Even toch eens mijn oude Alpina er bij gezocht, of dat misschien een zelfde Dennison case betreft…maar behalve de veel minder mooie staat lijkt dit kastje ook anders geopend te worden.
Waarschijnlijk werd Dennison als prominente fabrikant destijds veel geïmiteerd, ook al omdat dit ontwerp blijkbaar lange tijd is geproduceerd. Ik zag er online ook wat met draadlugs, ga ik die van mij ook nog eens opgraven…
Weer een prachtige keuze ! De inscriptie doet weer een doekje open van een beroeps leven in de chemie gedurende WO 1 tot vlak voor WO 2…
Mooi is tie! Zeker met dat bruine gestikte bandje.
Zo’n Velona 1900 staat bij mij ook nog op het verlanglijstje.
En: Hop! Hop! Even xpostje maken naar V&V!