Lijkt me ook best wel functioneel daar… >X
aan de hand van hoe opzichtig je horloge draagt, krijg je natuurlijk meer aanspraak.
ik zie vaak mensen met een horloge nog net niet om de handpalm heen. Kortom, altijd in het zicht. Ik heb zelfs mensen gezien die een horloge over de mouw dragen. zo was er een kerel met een goudkleurig horloge waarvan de band 5 schakels te breed was. Continue gerinkel en gepruts met het horloge weer zo te draaien dat de wijzerplaat boven zat.
persoonlijk vind ik het totaal niet uitzien en vraagt het om gezien te worden (mbt je horloge).
zelf heb ik hem altijd iets hoger om mijn pols zie je het horloge pas als ik er zelf naar wil kijken door m’n mouw iets op te stropen.
Ik ben nog nooit voor patser uitgemaakt.
Men vraagt wel vaak wat voor merk het is en 9 van de 10 keer kennen ze het niet.
Wat ik erg plezierig vind.
Mocht men duidelijk interesse hebben, dan vertel ik ze achtergrond info over het merk(in mijn geval Sinn/Hamilton).
Als men vraagt wat het gekost heeft dan vertel ik het ook en dan valt hun bek wel open.
Het is vaak moeilijk aan mensen uit te leggen waarom ik zoveel geld uitgeef aan een horloge terwijl een 5 euro horloge van de Hema het net zo goed doet.
Ik vergelijk het meestal met goedkope en hele dure auto’s, ze rijden je allebei naar je bestemming maar de beleving is anders.
Het is toch een stukje emotie wat je om je pols hebt zitten(historie, techniek, design en in mijn geval swiss/german made;) )
rammeldarm Schreef:
Ik heb de van Dale geraadpleegd en de definitie
is:pat·ser de; m,v -s iem die al te duidelijk laat
blijken rijk te zijn.Hoe rijk is rijk??
Ik heb 1x een opmerking gehad en die was van mijn
broer: “God, daar komt die klok weer aan” doelend
op mijn Dornblueth, deze past bij mij namelijk
maar net om mijn pols.NicoB)-
Je hebt het toch wel als een compliment opgevat?
Dat kàn namelijk niet anders met zo’n fraaie klok:D
Nico den Haak Schreef:
…Het is vaak een
typisch Nederlandse gewoonte om meteen te willen
weten hoeveel iets kost.
Ik doe er niet moeilijk over. Op m’n laptop heb ik als bureaublad onderstaande foto van mijn Rolex 16800. (Ben ik nu een patser?:D:D)
Collega’s of klanten waar ik kom vragen wel eens: “Is die van jouw?” Nou dan zeg ik natuurlijk ‘ja’ en vertel hoe ik er aan kom (zie http://www.horlogeforum.nl/read.php?2,71870,71870#msg-71870 en http://www.horlogeforum.nl/read.php?2,72716,72716#msg-72716) en wat hij moet kosten als je hem zou willen kopen.
Er volgt dan vaak een klein gesprekje waar ik ook nog iets over de rest van de verzameling kan vertellen, met alleen maar leuke reacties.
Interessant topic.
Voor patser ben ik gelukkig nooit uitgemaakt.
Sinds ik ‘dure’ horloges draag ben ik maar twee keer uit het niets er op aangesproken. Een verkoper in een winkel herkende m’n (blauwe) Seamaster en een collega (ook horlogeliefhebber) vroeg "Heb jij saffierglas op je horloge?"
Zoals sommigen al zeggen, 99,99% van de mensen zit het niet of let er niet op. Voor de meeste mensen is een horloge… een horloge.
De reacties die ik krijg en kreeg op mijn aanschaffen wanneer ik het er zelf over heb, zijn varierend. Een ding ben ik wel achter gekomen en dat is dat ik aan de hand van de reactie kan merken welke vorm van ‘jaloezie’, desinteresse of afkeer iemand heeft betrekking hebbend op mijn horloge.
Bekende is natuurlijk “Zie je dit horloge? Die was 20 euro bij de Hema en die geeft net zo goed de tijd aan als die van jou.”
Toen ik mijn recente Seamaster ging aanschaffen, ervoor en erna kreeg ik vooral zeer leuke reacties (en leuke vragen) en wat betreft de minder leuke… Tja, daar trek ik me dus NIETS van aan. Ik ben trots op mijn Seamaster en ik koester hem, wat anderen daar van vinden maakt me niks uit.
Horloges zijn wat dat betreft net als auto’s. De ene persoon kiest voor lekker basic, puur alleen voor A naar B en de andere kiest voor luxe.
Als iemand aan mijn vraagt waarom ik 2500 euro voor een horloge uitgeef terwijl ik volgens diegene net zo goed een van 100 euro kan kopen, zeg ik altijd: “Vraag dat maar eens aan iemand die een Mercedes rijdt.” 
Veel collega’s denken dat ik “verstand van horloges heb” omdat ik tijdens nachtdiensten op horlogeforum zit te kijken.
Als ik dan iemand een compliment geef over een horloge beginnen ze zich gelijk te verontschuldigen dat het een goedkoop ding is, want jij zult het wel niets vinden, en dat krijg ik er niet uit.
al ik met een mod van € 50,- aankom en ik zeg dat het 600 kost geloven ze dat ook nog denk ik.
Wel grappig dat er 4 collega’s een horloge dragen wat ik heb uitgezocht, en er na jaren nog steeds blij mee zijn.
Mijn eigen horloges zijn niet zo opvallend (meer) omdat titanium al wat bekender is dan 20 jaar geleden. ik investeer meer in spec’s, (lees gemak.)
ik kreeg wel es opmerkingen. Gaande van positief tot 'je bent gek er zoveel geld aan uit te geven.
paar vb , ik heb een louis bolle van chinese afkomst. Da’s zowat de goedkoopste klok uit de collectie maar hierop kreeg ik tot hiertoe verruit de meest positieve reacties. Het open hart valt op de ene of andere manier op. Ook in belgie wordt dan meteen gevraagd wat dat nauw kost zo’n uurwerk.
Op de rolex datejust krijg ik steevast de vraag of het een echte is. Ik antwoord dan meestal dat ik niet gek ben om zoveel geld uit te geven aan een “echte”. Toeval wil nu dat een collega em onlangs op het bureau zag staan in z’n doos en dat de papieren erbij waren want ik ging em wegbrengen voor een onderhoud die dag. Vroeg hij langs z’n neus weg of er ook papieren bij een neppert zitten.
Mijn antwoord daarop was heel gelaten. Denk je dat ze geen papieren kunnen namaken als ze in staat zijn een uurwerk te Kopieren?
Soms begint hij er nog over…en ondertussen kent hij de waarheid natuurlijk. Toen kwam de reactie of ik gek was zoveel geld uit te geven aan een uurwerk.
Zelf heb ik er een soort van sport van gemaakt te raden wat voor uurwerken mensen dragen. Het is soms zelfs genant dat ik me erop betrap polsen van uurwerken aan te gapen.
Zo viel me op dat er hier op het werk toch wel een paar leuke uurwerken passeren gaande van rolex tot lecoultre en een ulysse nardin. Afgaande op de status van de betreffende personen weet ik wel zeker dat het geen nepperts zijn al weet je wel nooit.
Ja hoor, maar meestal niet vanwege mijn horloge(s) 
schmeink Schreef:
zelden opmerkingen gehad, behalve 1 mindere
ik zat aan de bar in een kroeg toen mijn buurman
(fout type) mijn pols pakte en vroeg of het een
echte was.
ontkend en verteld dat deze uit turkije kwam,
echter weigerde deze persoon dat te geloven en
haalde zijn maatje er bij
toch wat ongelukkig met de situatie (2 foute types
) probeerde ik maar voorzichtig op te
schuiven.
voor de zekerheid toch maar met 2 vrienden later
op de avond naar huis gefietst (de types bleven
maar in de kroeg hangen)dan maak je dus ook een keer de omgekeerde wereld
mee, ik voelde me dus helemaal niet op mijn gemakkan je eigenlijk wel uitgaan met een redelijk duur
horloge ?
Als je maar met de juiste vrienden op stap bent. 
Nee, waarom zou iemand dat doen? Uit jaloezie?
Hmm, geheimzinnigheid een typisch Nederlandse gewoonte. Zou je denken?
Het zou best kunnen hoor.
Zelf vind ik wel dat het snel opschepperig kan overkomen om zonder omhaal te vertellen wat het Zwitsertje aan je pols heeft gekost.
Ik persoonlijk hoef niet zo nodig geheimzinnig te doen over prijzen, maar het valt me wel op dat één van de eerste “standaard” vragen zo ontzettend vaak over de kostprijs van iets gaat. De prijs lijkt toch wel erg vaak een ijkpunt, of iets wel of niet mooi gevonden gaat worden. Ik had verwacht dat het om die reden een typisch Nederlandse gewoonte was.
In Belgie (waar ik regelmatig vertoef), merk ik dit gedrag dus niet zo, vandaar.
Het gekke is wanneer je dan toch over prijzen begint, mensen je vaak voor gek verklaren. En mij dan meteen weten te vertellen dat ze bij de Hema, Aldi e.d. heel mooie horloges verkopen voor bijna geen geld >X
Dommerik ikke :+
Zucht, dus houd ik mijn mond maar liever, en praat om de prijsvraag heen
Groet,
Nico.
Hi hi.
Jij vertoeft wellicht in betere kringen, dát is het gewoon 
Dan krijg je ook niet van de vervelende opmerkingen dat er ook mooie goedkope horloges zijn. Dat het verzamelen van horloges een hobby is, wordt door lang niet iedereen begrepen.
Zou de gemiddelde vrouw hetzelfde gevoel krijgen, wanneer ze net een paar nieuwe mooie exclusieve laarsjes heeft gescored, en deze vol trots wil laten zien?
Om dan vervolgens als antwoord te krijgen: ja maar bij de schoenenreus kosten dezelfde 20 Euro, en je hebt er toch al genoeg??
Met een Rolex om je pols hoef je beslist geen patser te zijn. Zeker niet met een wat meer ingetogen versie. Het hangt er ook maar net vanaf hoe je ermee omgaat
Groet,
Nico.
Dat zou een reden kunnen zijn.
Er is denk ik geen andere reden.
Gisteren voor het eerst toen ik iemand mijn collectie liet zien. Vraag me af waarom. Er zit niets tussen boven de €250,- :S
Was jaren geleden een keer boodschappen gaan doen met mijn pa. Komt hij een vage kennis tegen. Stelt m’n pa me voor, zo van “dit is mijn zoon.” Die man groet me, pakt m’n pols, tilt em op, kijkt ernaar en vraagt gelijk “Zooo, heeft je vader een Rolex voor je gekocht???”
Ik wist ff niet wat ik met die man moest :S
Heb maar gezegd, “Nee meneer, het is een Citizen.” Meteen was hij niet meer geinteresseerd en na een kort praatje met mijn vader was ie vertrokken.
Misschien dat ie dat ik een patser was. Of mijn vader, omdat ie zo iets duurs voor een jochie zou kopen. Ergens kan ik me wel een beetje z’n vergissing in klokje voorstellen, was een surfhorloge met een jubilee band in bi-color.
Maar zijn reactie…:o
whahahaha, dat is volgens mij echt zo’n WTF-moment!
LOL - ik wil best toegeven dat sommige horloges van afstand op een Rolex lijken, maar als je 'm zo goed als in je handen hebt dan zie je toch wel het verschil.