Hoe dan? Kun je dat verduidelijken met een foto en een korte uitleg?
Ik loer zelf al jaren naar CW. Heb er nooit eentje gekocht omdat het het altijd net niet voor me is, maar wat dat loeren me wel heeft geleerd is dat CW juist een merk is met een eigen vormtaal, eigen kast-ontwerpen en totaal eigen smoel.
Van het logo op negen tot de sate-prikkers als secondenwijzer tot de uurwerk-modificaties, de bracelets en nu bijvoorbeeld ook de saffieren dials, ik vind het bij uitstek een merk wat z’n eigen ding doet.
LaCo heeft na twee faillissementen en een tijd onder Kienzle nog net zoveel met de oorspronkelijke Lacher & Co te maken als IWC nog met Florentine Ariosto Jones of de Rauschenbach-familie. Niet dus.
Want ja, IWC is tegenwoordig ook maar een corporate merk in een Zuid-Afrikaans luxe conglomeraat. Tel daarbij op dat Lange ook maar gewoon van datzelfde Richemont is, en drie van de vijf producenten zijn corporate shells.
Maar wacht, er is meer, want StoWa is ook niet meer van Walter Storch of z’n nazaten, da’s een Jörg Schauer-feestje geworden, waarbij dat tenminste nog dicht bij de roots van het bedrijf ligt. IWC, StoWa, LaCo en Lange zijn dus grosso modo even “historisch” als Smiths, wat door Eddie van TimeFactors wordt gerund. Niet dus.
Kortom, het zou wel eens zo kunnen zijn dat Wempe daadwerkelijk de enige producent van moderne Fliegers is die nog iets van heritage kunnen claimen.
Wil je een Flieger met heritage, dan heb je één optie:
De rest is gewoon een commerciële re-hash van een Reichsluftfahrtsministerium-ontwerp.
Chapeau.
