Leuk artikel in Fratello Watches door ons aller @GerardNijenbrinks mooie conversatiestarter ook.
Op de analyse valt niks af te dingen, maar die laatste conclusie?
Ik vind het jammer dat onze hobby dankzij crypto-patsers en instagram-flashers wel door heel grote groepen is omarmd met alle gevolgen voor de prijs van horloges. (En slag volk wat ineens mechanische horloges draagt)
Tja, helaas werkt het zo. Zodra bedrijven merken dat men toch wel de prijs betaald, dan zullen prijzen omhoog blijven gaan. Deels zal het ook zeker te maken hebben dat aandeelhouders ieder jaar meer geld willen zien en nog meer winsten willen behalen wat wellicht ook zal resulteren tot hogere prijzen. Lang leve de graaiflatie.
Maar zolang de consument het blijft betalen en horlogefabrikanten niet met volle opslagplaatsen blijven zitten, zal het keerpunt nog steeds niet bereikt worden dat horloges goedkoper worden.
Is het leuk? Neuh niet echt… kopen we er minder door? Nee, dat ook weer niet.
Denk dat het deels ook te maken heeft met je concurrenten, wil je bij de grote merken blijven horen moet je ook meegaan met prijsstijgingen van de grote merken.
Ik vond het een boeiend artikel, het is toch vaak een onderbuik discussie en nu kun je objectief gezien ook zeggen dat (de meeste) horloges veel duurder zijn geworden, ook ten op zichte van inflatie.
Zijn wel allemaal de topmerken. Hoe zou het eruit zien als je bij de instapmerken kijkt? Hoeveel is een Tissot, Certina of Seiko duurder geworden? Daar werkt het volgens minder dat ze begeerlijker worden als ze duurder worden.
Ik probeerde op Fratello wat commentaren achter te laten, maar die worden steeds met gezwinde spoed weg gemodereerd. Daan begint weer een discussie over “low-end” versus “kwaliteit” in een ander artikel:
Ze willen bij Fratello blijkbaar geen bespiegelingen hebben om de politieke keuzes van de-regulatie gekoppeld aan privatisering gekoppeld aan lakse belastingen op vermogen en winst uit vermogen te hebben, maar ik ervaar de prijsstijgingen in het luxe segment als het gevolg van die politieke keuzes.
Er komen steeds meer miljonairs en miljardairs bij. Niet alleen omwille van politieke keuzes in het westen, maar bijvoorbeeld ook omdat China is doorgeslagen naar een soort totalitaire versie van hyper-capitalisme.
Er zijn dus op dit moment 47 miljoen miljonairs in de wereld, en dat is niet langzamer aan het gaan omdat de vermogensongelijkheid (niet de beloningsongelijkheid) toeneemt.
Dat dus.
Maar doen horlogemerken iets fouts als ze gebruik maken van de markt waar ze in opereren, bijvoorbeeld zoals Richemont door 35% prijsstijging door te voeren terwijl er 17% inflatie is?
Nee zeker niet. Voor mezelf vind ik het minder vermakelijk, maar toch ga je net even wat harder sparen, want mijn Speedy moest en zou komen nu die binnen handbereik was.
Bekijk ik het vanuit het perspectief vanuit de horlogemakers… tja, ik kan ook niet ontkennen dat ik er op tegen zou zijn. Zolang mijn klanten blijven kopen na verhoging op verhoging, is het plafond in ieder geval niet bereikt. Dus ik geef ze zeker geen ongelijk hierin.
Ik vrees ook dat er inherent niks verkeerd is aan dat soort manoeuvres, maar ik vind wel dat het de sympathieke merken van het kaf scheidt.
Richemont is een bedrijf waar ik eigenlijk een beetje op spuug, terwijl GS redelijk blijft, Sinn is minder sympathiek dan Hanhart, Nomos vaart z’n eigen koers, maar geen van drie zijn dat corporate greedy cunts a la Rolex en Richemont. Omega / Swatch hangt in limbo tot ik een oordeel over het bedrijf vel, al vind ik het milieu-delict wat een Swatch vertegenwoordigt wel aanstootgevend.
Even heel platjes. Baltic prima, Citizen ook prima, Casio maakt geen rare bewegingen… Het zijn alleen de Zwitsers die onoirbare verhogingen doorvoeren.
Deze kan ik alleen niet echt plaatsen. Denk dat het iets genuanceerder ligt.
Laten we ervan uit gaan dat de vraag naar horloges inderdaad enorm is gestegen en daar heeft Instagram zeker positief aan bijgedragen.
We missen natuurlijk met zijn allen de begin-dagen van vintagerolexforum 🥲
Sinds de tijd dat we open source hebben om te zoeken naar mooie horloges en de kennis wijd wordt verspreid is het natuurlijk voor veel mensen veel eenvoudiger om deze kennis te vinden en daardoor ook sneller te beslissen om een of meerdere mooie horloges te kopen.
De interesse is dus toegenomen. De vraag hierdoor ook. Grote vraag leidt tot prijsstijging.
Ik heb vooral het idee dat de prijsstijging en de grote populariteit voornamelijk iets is van de laatste 5 jaar.
De tijd van inderdaad het snelle en het vele geld verdienen. Immers geld was gratis, creditrente stond onder druk en hiermee was ook bodem gelegd voor het ‘investeren’ in andere zaken dan je geld laten renderen op je bankrekening.
Je ziet dit ook in andere productgroepen zoals klassieke/bijzondere auto’s en vastgoed e.m.
Heel veel mensen zochten naar ‘iets’ waar ze maar hun geld in konden stoppen. Wederom een versnelling voor de vraag naar horloges.
Helaas maar waar, ik denk dat de conclusie juist is. Wij -horloges kopende mensen- kopen en daardoor stijgt de prijs.
Voor ‘ons’ liefhebbers die heel specifiek een passie hebben voor horloges is dat natuurlijk minder leuk en moeten we inderdaad dieper in de buidel tasten om de mooiste horloges te kopen.
Is dat iets slechts? Nee. Jammer wel.
Ik zie het zo, uiteindelijk is er globaal meer interesse in horloges en wordt het ook een steeds volwassener markt voor liefhebber, gebruiker en verzamelaar.
Zo nog even een passend plaatje van een jaren ‘90 beursbengel en hedgefundmanagers horloge!
Dus als ik het goed begrijp worden horloges duurder omdat er meer miljonairs zijn die dus horloges kopen én tegelijkertijd beleggen in zeer winstgevende horlogeconcerns, zodat ze nog meer horloges en aandelen kunnen kopen?
Zeg ik het goed zo? (In een notendop)
Want ik ga er van uit dat de average Joe geen horloge koopt van 5-10k+ (of zelfs minder)
Nee, ik heb het over een ander commentaar onder een ander artikel.
In principe kwam het er op neer dat ik het gelul over de high-end snobistisch vind omdat mijn Santos de Cartier van 7700 ballen list veruit inferieur is aan de twee GS horloges die ik heb, en qua uurwerk misschien nipt op het niveau van een Nomos zit die ik voor 3000 heb gescoord.
De vraag over kwaliteit vs kwantiteit ervaar ik als een valse omdat de cash grab van de luxemerken puur gebaseerd is op de naam op de wijzerplaat en de prijskaart.
Ik heb 20 horloges die allemaal kwalitatief dikke prima zijn, en de Santos, de duurste van het stel, heeft een matig persterend driehandertje aan boord, een skere geprinte wijzerplaat, en de meest standaard geblauwde wijzertjes die je ooit in een kast hebt gezien. Dat ding zou 3000 mogen kosten. Geen 7700.
Dus ik accepteer de premisse van @Tulipan’s stuk niet omdat uit m’n eigen ervaring blijkt dat je voor een gegeven hoeveelheid extra doekoe geen premium product krijgt, behalve dan dat er door Richemont Cartier op de wijzerplaat is gedrukt, en dat ik 900 ballen voor een standaard service mag gaan betalen.
Dus om op jouw vraag terug te komen of horloges echt zoveel duurder zijn: Jij hebt gelijk. Dat is zo.
Maar ik heb problemen met de schrijverijen van je collega omdat hij steeds het bestaansrecht, en nu ook de kwaliteit, van horloges in een lagere prijsklasse aantast in z’n artikelen. Da’s in mijn optiek een mooie illustratie dat de horlogejournalistiek in een bed ligt met de luxe industrie, en de commerciële belangen verstrengeld zijn geraakt.
Ik zou goed geld betalen voor één onafhankelijke horlogepublicatie die geen commercieel belang bij de verkoop van horloges, bandjes of andere merch heeft.
Grappig om te zien dat Nomos de prijzen veel meer heeft verhoogd dan b.v. IWC, Jaeger en Panerai.
Dat terwijl je op fora en Insta verschillende zgn experts hoort roepen dat de prijzen van de Richemont zo opgeblazen zijn en dat de prijzen van Indies (zoals Nomos) veel eerlijker zijn…
Ik weet niet of ik de chutzpah zou hebben om aan te nemen dat ik voor iedereen sprak, B.
Ergens in m’n achterhoofd is dat ook zo. Overigens heb ik geen list betaald, ook niet in de tijd dat list nog 7000 was. Maar dan te bedenken dat ik een GS Shunbun en een Super Squale voor dezelfde doekoe had kunnen scoren…
Die Santos is skere, simpele slecht afgewerkte shitzooi met een slecht gepolijst glas wat niet ontspiegeld is. Maar het blijft een Santos.
Natuurlijk. Zoals gezegd: Je koopt cachet. Sterker nog, m’n partner en ik kochten die dag een Cartier de neus, en we voelden ons even als een stelletje rich bitches. Da’s op zich ook een leuke ervaring. Maar ik denk niet dat ik op basis van die ervaring laatdunkend ga doen over “low-end”.
Nomos een middenmotertje in de procentuele prijsstijging sinds 2003? Dat geloof ik best.
Tja, als je dan ziet dat in 2003 de Tangente met een prijs van 690 ballen schandalig ondergewaardeerd was, en de Cartier Santos voor 4000 ballen al overgewaardeerd was, dan blijft op dit moment de Nomos voor 1660 ballen een sympathiekere koop dan de Santos met een prijs van 12.600.
Merk op dat de Nomos in 2003 het goedkoopste horloge in de lijst was, en dat in 2023 nog steeds zo is. Dus als je mij dan vraagt “Hee Fate, is zo’n Tangente nog goeie bang for buck in 2023?” dan zeg ik “ja”.
Mag ik vragen waarom je dan een Cartier hebt Van 7700 ballen als je het zo negatief ervaart mbt de kwaliteit. Je weet toch vooraf dat je bij dit soort horloges voor de naam betaald.
Is bij andere zaken ook zo, niet alleen horloges. Net of een kleding stuk van een bekend high end merk zo veel beter is dan iets van de H&M…
Uiteindelijk koop je wat je mooi vind en waarvan je kan genieten zonder geklaag