Hangt er hard van af. Voor waardevolle dingen - zeker. Ik ben als de dood voor water rond mijn 1940s Tavannes, maar die was nooit waterproof. De 1979 Komandirskie is gewoon vrolijk om de pols de Middellandse zee ingegaan, twee weken lang.
Mijn stukken uit de jaren '60 met tritium krijgen net wat minder “bescherming”. Ik draag ze rustig als daily wearer. Alleen als ik kook (stoom), in de tuin bezig ben, of bbq gaan ze af. Geen zin om onnodig risico te nemen.
Mijn oudere stukken uit de jaren '50 met radium krijgen wat meer bescherming. Heeft te maken met de forse waarde en met het radium. Radiumstraling zorgt voor een iets kwetsbaarder lume op de wijzers en plaat. Daarnaast kan radium heel slecht tegen vocht; het wordt groen/zwart en daarmee gaat een heel belangrijk stukje charme verloren. Naast de eerder genoemde voorzorgsmaatregelen draag ik deze stukken niet buiten als het (heel) slecht weer is. Misschien te voorzichtig, maar ik neem liever het zekere voor het onzekere.
Benieuwd hoe andere vintage liefhebbers hiermee omgaan!
Ik heb nog echt gedoken met een Seiko 6105 en een 6309. Ook jarenlang met mijn SMP.
Vintage is prima te dragen, al zal ik niet gaan golfen met vintage (of enig horloge) om.
Ik draag alles vrij relaxed, maar gebruik wel gezond verstand.
Ik ben altijd voorzichtig, en als ik niet voorzichtig ben, let ik goed op
Neen, serieus: ben sowieso al geen waterrat, dus dat probleem stelt zich al niet bij mij. En om in de tuin te klussen draag ik steeds hetzelfde waterdichte horloge, een Citizen quartz duiker, die er in feite nog heel goed uit ziet. Maar zeg nooit nooit, een ongelukje zit in een klein hoekje eh….
Voorzichtig ja, maar het moet ook een beetje praktisch blijven.
Ik doe het horloge niet af wanneer ik mijn handen was ongeacht de waterdichtheid, maar ik zie ook geen enkele aanleiding om met een horloge het zwembad in te duiken.
Tijdens het klussen hoef ik ook niet persé iets om m’n pols te hebben.
Een horloge is om gedragen te worden, met uiteraard enig gezond verstand.
Ik ben wel wat voorzichtiger met de echte oudjes, waar nog geen antishock in zit.
Ik heb maar 2 vintage horloges en beiden zijn erfstukken. Ik draag ze binnen zolang ik niet met water bezig ben en buiten zolang het niet regent. Ben altijd een beetje bang voor vochtschade.
Het gebruik is daarom beperkt wat wel jammer is, ze zien er niet alleen leuk uit, ze dragen ook nog eens heel comfortabel.
Een 6105 was 10 jr terug niet zo bijzonder.
Een 6309 was nog minder bijzonder.
De SMP kocht ik nieuw en daarmee dook ik van '96 tot rond 2010 denk ik. Alles is te krijgen daarvoor.
Met die SMP zie ik het probleem ook niet. Ik vind een horloge vanaf +/- 1990 wel erg modern worden. Het gaat me met name om < 1975. Ik zou bijv. niet gaan duiken met een UG polerouter sub.
De grap is nota bene dat op de 1e duik met de SMP die volliep met Middellandse Zee-water. (Ik kon toen wel janken! Mijn 1e dure horloge en het gaf binnen 2 weken de geest, toen het voor de 1e x nat werd.)
Was iets niet helemaal goed gegaan bij Omega.
Onder garantie kreeg ik een nieuw uurwerk, nieuwe wijzers, nieuwe plaat en zelfs een nieuwe band.
Ligt helemaal aan het horloge.
Een paar horloges waarbij ik zeg, als ik die draag, zo, nu weet mijn dame tenminste zeker dat ik vandaag nix meer uitvoer.
En een paar Vostoks die toch ook al wel een respectabele leeftijd hebben die overal tegen moeten kunnen, en dat dan ook doen.
En altijd dat zwemmen,
Als ik dan hoognodig moet zwemmen dan maar een Gshock om.
Die zijn daarvoor gemaakt.
Als ik van de 365 dagen die een jaar telt er eens 25 zwem is het veel. En dan nog niet de hele dag.
Dan zijn er nog 340 dagen over om eender welk horloge te dragen.
Mijn vintage is ook een erfstuk (Omega Seamster Deville uit 1965/66) voorheen gedragen door mijn overleden vader. En er zit een barstje in het acryl. Dat maakt 'm erg gevoelig voor alles dat lijkt op waterdamp (of erger dan dat). Door de staat waarin het horloge is, klopt het plaatje met de eerdere eigenaar. Dat mag zo blijven, net als beperking in de draagbaarheid. En sinds ik het laatste half jaar heel wat jeugdig spul heb aangekocht, draag ik het erfstuk alleen bij gegarandeerd droge gelegenheden (op zijn sterfdag in april, verjaardag in juni, dat soort herinnermomenten).