Per 19 Oktober ben ik 10 jaar lid van het forum. Een lange tijd waarin mijn smaak is geëvolueerd en mijn visie op horloges en de verslaving behoorlijk anders is geworden. Voor het virus toesloeg droeg ik al zeven jaar probleemloos een Breitlling Colt.
Hoe ik besmet ben geraakt weet ik niet precies, maar ik ben ergens een foto tegengekomen van de Eberhard 8 jours. Op dit horloge ben ik nog steeds hopeloos verliefd.
Later heb ik ook zijn blauwe zusje gekocht, maar het safierglas spiegelde mij te erg, en heb het weer verkocht.
Vervolgens meldde ik me aan op het forum, werd beleefd welkom geheten, en greep het virus me in de kladden. Voor ik het wist had al twee nieuwe horloges gekocht, twee Omega’s. Met een jachtig gevoel ook. Ik moest en zou een nieuw horloge kopen.
Hierna zijn vele horloges gevolgd. Ik kan ze niet allemaal vermelden, bovendien heb ik van sommigen ook geen foto’s meer. Kopen/verkopen, voor etalages hangen, uren achter de computer. Een hobby, eentje met dwangmatige trekjes wat mij betrof.
Panerai:
Longines:
Weer een Omega:
Drie Breitling superquartzen, van eentje heb ik geen foto’s meer.
Monaco:
IWC:
En wat is een forumlid zonder ooit een Rolex gehad te hebben, wat?
<img src="/uploads/db9961/original/3X/d/2/d29198dc64934fa0cf083321afe48da1f9e4a898.jpg" width="690"height=“461”>
En toen kwam mijn vintage liefde. Het begon bij een combinatie van Rolex en Tudor. Voor velen zijn dit alternatieven, voor mij zijn het altijd twee totaal verschillende horloges geweest, die ik dan ook afwisselend droeg, en tegelijk bezat.
Ondertussen kocht ik natuurlijk andere horloges, en verkocht ik ze ook weer, teveel om op te noemen.
Ik vond dat ik een doel moest hebben, en besloot, omdat ik vintage Speedmasters erg mooi vond, langzaam op te bouwen naar een speedmaster uit mijn geboortejaar 1960. Ik heb daar drie stappen in gemaakt:
1968:
verkocht, en naar 1963:
verkocht en naar 1962:
Ondertussen had ik er ook andere vintage Omega’s bij gekocht:
En toen sloegen de ziektes toe, rende mijn gezondheid achteruit, ging veel korter werken, inkomen liep terug en moest keuzes maken. En geloof me, horloges zijn onbelangrijk bij belangrijke keuzes.
Ik heb toen wel gemerkt hoe het forum achteruit is gegaan in tien jaar. Een werkelijke zeldzame Omega Speedmaster 105,002 met een prachtige geschiedenis eraan geplakt, raak je aan de straatstenen niet kwijt op het forum, en dure Submariners met een hoog bling bling gehalte, waar de inboorlingen in Afrika, van zouden gaan dansen, vlogen weg.
Oppervlakkigheid, want zo noem ik het, viert steeds meer hoogtij, met vooral liefde voor merken, status, en restwaarde, in plaats van passie voor de horloges zelf.
Maar goed, weer een mooi klok het land uit, en voor meer dan de vraagprijs op het forum naar een Darm maag leverarts in Singapore.
Tien jaar forum. Heel veel zien komen en gaan, de meesten gaan na korte tijd weer weg, en neem ik ook niet zo serieus. Blijf maar eens een tijd, bouw kennis op, beslis zelf welk horloge je mooi vindt, en misschien wordt het wat. Het probleem na tien jaar is dat ik bijna elk denkbaar onderwerp wel duizenden keren heb zien terugkomen. Misschien vind ik de ergerlijkste nog wel de mensen die advies vragen welk horloge ze moeten kopen. Als je advies nodig hebt, koop er geen, zou ik zeggen.
Tot slot, voordat ik nog enkele foto’s plaats, @moderators , @Henrik , in veel landen bestaat zoiets als gratie, het strijken over het hart, vergeving. Grootmoedigheid. Ik vind dat jullie fantastisch werk doen, maar zou graag SuperC en Louis en Monaco en anderen weer terug zien. Geloof me, ik kan hun bijdragen na tien jaar goed vergellijken met de huidige generatie. Dit forum heeft ze nodig.
Nu, nog enkele foto’s ter afsluiting. Bijna alle getoonde horloges heb ik niet meer. Onderstaande zijn enkele die ik regelmatig met tevredenheid draag.
Met excuses aan alle horloges die ik heb gehad, en hier niet heb getoond.
En absoluut last, but not least, the first, en de laatste die ik wegdoe, het horloge van mijn vader:
