Leuk om te lezen en hoop op een hele goede afloop en dat de Dako weer perfect in de tijd zal komen, succes @Climholland!
Zou het kunnen dat het vermiste secondenrad onder de brug gemonteerd zit bij Clim’s uurwerk al dan niet zo bedoeld ?
Ik ben zeker geen horlogemaker maar ik zie toch echt het betreffende tandwiel onder de brug zitten bij Clim en op de tekening zie ik het niet zie tenzij dat het verstopt zit onder het zichtbare tandwiel maar dan heb je dus eigenlijk niets aan de tekening …
Of dit al dan niet zo hoort daar kan ik je helaas niets over vertellen aangezien mijn horlogekennis stopt bij de fijne mechaniek
Leuk topic Clim, toen ik begon te lezen dacht ik dit wordt een triest verhaal, maar uiteindelijk met een goed eind.
En wat is dit toch een top forum, liefhebbers die elkaar helpen hoe mooi is dat. Daarnaast is @Lexaf een top kerel, zat hem te vertellen van het horloge van mijn vader wat verdwenen is. Uitgelegd hoe die er ongeveer uitzag, en wat geeft Lex mij een horloge wat (in mijn herinnering) precies lijkt op die van mijn vader een Stipto uit de jaren 60. Nog niet zolang geleden kom ik plots het horloge van mijn moeder tegen (overleden in 1984), helaas loopt die niet ( het is het merk Wap, wat mij dus niets zegt) maar wat zegt Lex, ik zal er eens naar kijken. Bandje wat erom zit is niet origineel, gaat Lex ook nog even naar kijken.
Wat een top HF leden zitten er toch op het HF
Heb genoten van je verhaal Clim, echter kan deze A-technische kneus je niet helpen met je vragen.
Wens je veel sucses met je projectje, is toch goud waard zo’n herinnering. Ben zelf niet zo van vintage (A-technisch he) maar zowel het lijkende horloge van mijn vader en het horloge wat mijn moeder vroeger droeg koester ik met liefde.
Clim, ben natuurlijk wel benieuwd naar het eindresultaat. Dus @Lexaf geef mij even een seintje als het zover is want zo vaak kijk ik niet in het vintage, maar daar weet jij alles van .
Gr, Ferry
Ik lees net dat Machiel Hulsman zelf aandrijfraderen kan maken, dus als het echt zo ver komt dat je niks vindt, en je wilt er geld in gaan steken, dan zijn er misschien opties om zo’n onderdeel te laten maken. Stefan Ketelaars is nog zo iemand waarvan ik vermoed dat hij weet hoe je een tandrad maakt of iemand kent die het kan.
Een horlogemaker die raderen kan maken is Jan Ubels, of hij kent een mannetje, want die levert metalen onderdeeltjes voor radertjes die in een vintage Seiko van plastic zijn. Nu weet ik niet jullie van de klusketiers iemand kennen, het is maar een gedachte.
Als je dus ergens een specificatie van dat rad weet te vinden zou je toch ook koopman moeten kunnen zijn?
Dat is het derde rad, en dat zit inderdaad precies onder het missende aandrijfrad. Maar op die plek kun je de secondewijzer niet aandrijven omdat de as daarvan door de holle as van het centrumrad loopt. Om bij die as te komen zou hij dus hoger moeten zitten dan het centrumrad, maar je ziet duidelijk dat hij eronder zit
Zeker een optie, maar wel een vrij dure optie. Er gaat ongetwijfeld een goedkope donor met zo’n uurwerk langskomen op ebay, alleen kan het wat geduld vergen
Dat zou heel erg fijn zijn, maar helaas, zoals @wbcoupe zegt, er zit wel nog een rad onder.
De foto’s van hetzelfde uurwerk gepost door @Hannah tonen een rad eronder.
Wel erg bedankt voor het meedenken.
Absoluut, ooit gaat ze in zijn geheel weer functioneren.
Voor nu is de jacht naar een donor geopend.
Er komt een moment dat ik van strategie ga wisselen en dan is dit absoluut een optie
Vooralsnog alleen maar dure zie ik. En vanuit zeer stabiele regionen zoals Oekraïne.
Ja dat is naar; als ik onderdelen voor vroege Tissot’s zoek kom ik ook vaak in die hoek van de wereld uit; niet de best bereikbare markt
Zou het 3e rad een verkende as moeten hebben waarop het aandrijfrad voor de centrale seconde as bevestigd moeten worden? Net zoals chronografen?
Ik heb een horlogemakers connectie in Oekraïne die tot nu toe betrouwbaar kon verzenden (mits tweetal weken), heb je een specifiek partnummer oid? Dan hoor ik eens.
En we zijn alweer wat verder, ik word met de seconde wijzer maar vooralsnog niet met de secondewijzer.
Grondig en prettig onderzoek (met veel hulp en inbreng van derden) heeft absoluut uitgewezen dat het hier om een vroege versie van de Lanco1004 gaat.
Later heeft Lanco een ander uurwerk onder het nummer 1004 uitgebracht zonder extern secondewiel.
Hier zie je de as door de brug en steen heen steken waar het extern seconderondsel op zou moeten zitten.
Ik weet even niet of deze ook lang genoeg is of dat er ook iets is afgebroken.
Dit vernauwt de zoektocht maar benauwt hem ook meteen. Want die dingen zijn niet veel voorkomend en als wel (om de een of andere reden) verrektemes duur.
Ik wil best wat betalen om deze weer aan de praat te krijgen, maar ik weet ook dat mijn opa nooit zou willen dat ik meteen meer dan 100 euro zou neerleggen, zonder even af te wachten.
Positieve is we weten wat we zoeken en we weten dat ze er zijn.
Nog meer goed nieuws, de rest van het horloge is geserviced en loopt weer.
De spiraal was nog even spannend omdat daar iets vies plakkerigs op zat dat in de Elma geen afstand van de spiraal wou doen.
Met een beetje wasbenzine en een schone oliegever heb ik dat voorzichtig weg gekregen.
Ook bleek het klemmetje van het incabloc wat verbogen te zijn. Deze heel voorzichtig terug gemasseerd zodat het incabloc weer goed erin zat.
Het klemmetje van de secondepijp is compleet verbogen, maar deze kan ik moeilijk goed maken zonder seconderondsel. Dus werk voor later.
Zelfde geldt voor de secondewijzer zelf, die verdient een nieuwe verfbeurt. Dus dat mag ook nog.
Het glas was niet te redden, @lexaf heeft al aangegeven in zijn verzameling te willen kijken, samen met meerdere horlogemakkers, super lief.
Wat rest: de jacht.
De jacht naar een donor waar seconderondsel, Wellicht onderliggende rad, tirette-plaat en wellicht niet verbogen secondepijp-klemmetje.
Ik heb de best-fit pagina’s doorgestuurd gekregen dus daar eens goed induiken en ebay in de gaten houden voor een goedkopere donor (ik kan altijd nog meer gaan betalen).
Wordt vervolgd, grootje loopt, maar mank, zonder stok en kapot brillenglas.
Maar hé, ze loopt.
Yep, de as is verlengd, en steekt door de steen heen
Deze onthoud ik, heel erg vriendelijk
Dat is altijd een mooie mijlpaal. Bij dit soort oudjes wil het nog wel eens een hele strijd zijn voor je alle lekken boven water hebt
Succes met de jacht op onderdelen.
Absoluut, en dank je wel.
Goede woordspeling, met betrekking tot die wijzers zou het mij niet verbazen dat hier ook iets “lekt”.
Ik heb in ieder geval voorzorgsmaatregelen genomen toen ik die eraf haalde.
Zou me inderdaad niet verbazen; en hetzelfde geldt voor de wijzerplaat; die dikke cijfers lijken mij ook rijkelijk voorzien van radium
Het is al een tijdje terug dat ik hier liet zien dat ik het horloge van mijn lang geleden overleden grootvader ontving van mijn oudste tante.
Ter herinnering, dit kreeg ik toen:
Waardeloos en onbetaalbaar tegelijk.
De stilte was niet omdat ik er niet mee bezig was, het was een zoektocht in stilte.
Letterlijk (bijna) iedere dag ebay, marktplaats en andere vergelijkbare nationale en internationale digitale vergaarbakken van iemands huis(vuil)raad doorspitten. Hun poging nog een centje voor troep te krijgen was mijn hopelijke uitweg naar een werkend horloge.
En ja, in die tijd heb ik welgeteld 2 dezelfde uurwerken voorbij zien komen, beide uit Oost-Europa, uit landen die op dit moment bezig zijn met het vizier van het geweer goedzetten in plaats van de tijd op het horloge.
Daarnaast waren deze horloges flink aan de prijs, en daar begon mijn geweten op te spelen (climholland met een geweten, ja alleen als je heel diep graaft).
Ikzelf vind dit horloge (en met name de geschiedenis) prachtig en zou er zo meer dan 150 euro voor geven om ze weer lopend te krijgen.
Alleen mijn grootvader is nooit een man geweest met een grote portemonnee.
Sterker nog, ze hadden weinig en waren dolgelukkig, en dat werd veroorzaakt door oma, 5 dochters en een scheepslading kleinkinderen.
Als ik hier 150 euro in zou steken, zou hij mij waarschijnlijk komen spoken, mede daar het horloge al tekenen van eerder goedkoop en provisorisch geknutsel, toonde.
Mijn moeder zei mij:
#limurgse toonval aan#
“Ut zoel mich neet verbaazen as oome Sjreer d’r ouk aan gesjleuteld hat.”
#Limburgse toonval uit#
Zo liep het uurwerk wel, maar was het seconderondsel weg, liep de secondewijzer daardoor niet, en was het klemmetje van de secondewijzer ook niet heel koosjer.
Daarnaast was de tiretteveer keduuk.
Dus besloot ik (in tegenstelling tot Putin) niet te zwichten voor wat Oekraïne of Wit-Rusland mij te bieden had en begon met wachten.
Wachten…
Wachten…
Wachten…
Wachten…
Toen kwam er een wrak van een horloge op de baai voorbij, in tsjechië:
Met een uurwerk dat niet identiek was, maar wel veel overeenkomsten vertoonden, dus de tirette was sowieso bruikbaar.
Ik besloot het minimum te bieden en kassa
vlak voor de start van onze vakantie kocht ik online een compleet verrotte Lanco.
Maar wel met een ander uurwerk, deze had een extra brug op het uurwerk, om het extern seconderad en de seconde-as te fixeren.
Wellicht zou ik, naast de tirette-veer, ook de rest kunnen gebruiken om het horloge weer lopend te krijgen.
Maar niet voordat PostNL mij niet alleen een pakketje maar ook nog een mooie hartverzakking bezorgde.
Op mijn vakantie-adres kon ik via de app mooi in de gaten houden waar het pakketje was, een pakketje waar een handtekening voor was vereist.
En ja hoor, bezorgd met handtekening, terwijl ik helemaal niet thuis was.
Niemand van de buren had iets aangenomen.
Bij thuiskomst was het pakketje vakkundig door de brievenbus gefrommeld.
Onder het motto: “met grof geweld wordt alles een brievenbuspakketje”.
Het vakkundige brievenbus-geweld van de PostNL medewerker kon gelukkig niet op tegen het vakkundigere inpak-geweld van mijn Tsjechische verzender:
“Ladies and gentleman, we got’m”
In Nederland op vakantie gaan dit jaar betekende dat je meer weercode geel dan geel van zon en strand zou zien, dus genoeg regenachtige dagen om eens te kijken wat er van dit horloge bruikbaar is.
En warempel, tirette past, maar ook de extra brug past, met het seconderondsel en de seconde-as.
De achterdeksel past ook nog, maar bij helemal vastdraaien druk ze tegen het uurwerk. Een kleine rubberen ring maakt dat ook hier alles goed gaat.
Het uurwerk loopt in zijn geheel, voor het eerst in 30 jaar.
Ik heb daarna de secondewijzer aangepakt.
Eerst de resterende rode verf eraf geborsteld met een glasvezelpen, en goed schoongemaakt.
Daarna rood gespoten. Dan wordt ook de tube in het midden rood, en dat hoort niet.
Dus het rood op de tube weer verwijderd met een scherp pennehoutje dat even in de wasbenzine gedompeld is.
De seconde-as van het nieuwe uurwerk is iets kleiner, dus de pijp van de secondewijzer heb ik een beetje geknepen om ze passend te krijgen.
Daarna bij goede vriend @lexaf langs gegaan voor een glaasje, et voila.
Op het jaar af, 30 jaar na zijn overlijden, loopt het horloge weer, om de pols van zijn kleinzoon.
Is ze 100% origineel, nee, en ik vraag mij af ze dat nog wel was.
Daarnaast, alle zoekfuncties naar een echt originele en goedkope lanco 1004 blijven open staan, dus wellicht ooit.
Ik weet alleen dat opa juist deze “goedkope”, maar degelijke zelf-makelij enorm zou waarderen, en ome Sjreer ook.
Opa rust, zijn horloge loopt, zoals het hoort.
Feelgood gehalte los door het dak. Super.
Met Clim als Oostblok-eBay-stroper
Werd de uitgetelde Lanco sloper
Met een veertje langs hier,
Likje verf voor t vertier
Terug een (geriatrische) marathon-loper.