De (jouw) grootste horloge-blunders ooit…

Geen gigantische blunder en ook niet per se een eenmalige gebeurtenis: ik koop vrij vaak rubberen banden. En Nato’s. En dan kom ik er na een paar dagen (soms weken) weer achter dat ik mijn horloges het liefst op leer of staal heb. En toch verschijnt er af en toe iets van rubber of een gestreepte band in de post. :wink:

1 like

Inderdaad een jeugdzonde…

Op de site van Steinhart gaan kijken…

1 like

Mijn pelagos verkopen en nog geen dag later een andere kopen…

9 likes

Dit is een herkenbaar fenomeen. In Turkije neppers gekocht, waaronder een “Tag Heuer Monaco”. Toen wist ik nog minder dan nu van horloges, maar dit was geen miskoop, want het loopt nog steeds. Dus in die zin niet geblunderd.
Maar ze zijn nu niet meer met droge ogen te verkopen, uiteraard. Dus … Deze blijft … Gedwongen… :stuck_out_tongue:

Wel is het virus hiermee begonnen! Ook dat blijft… Gedwongen… :wink:

2 likes

Het zal in 1999 zijn geweest dat ik na lang sparen een Omega Constallation kocht met datum en dag aanduiding.
Ik was heel blij en had het horloge ongeveer 3 jaar toen kennissen van ons op een warme zomer zondag voorstelde om met een kussen en speedboot een tochtje op het water te maken.
Vervolgens zou ik een rondje op het kussen achter de speedboot t.h.v het eiland Marken varen.
Tot mijn afgrijzen ging de schipper vd speedboot als een dolle dwaas over het water en maakte een zeer scherpe bocht. Resultaat : ik vloog door de lucht en maakte een enorme smak op het water met mede als gevolg : diepe wond in mijn tong door de klap en wat ik nog het meest erg vond was dat mijn Omega van mijn pols vloog en ergens op 3 meter diep in de modder terecht kwam.
Ik ben er maanden ziek van geweest en het duurde een jaar voordat ik weer genoeg gespaard had om een mooie Longines classic te kopen.
Inmiddels heb ik een Speedy en nog wat prachtige klokken in mijn collecte maar als ik nog aan het " watersport " avontuur denk ,ben ik er nog doodziek van.
Wat heb ik ervan geleerd ? Altijd met een goedkoop duikertje gaan spelevaren.

2 likes

Ik een jaar of 12 terug.

In het hotel trok ik de kroon er al helemaal uit, dat zal me leren, euh, dat heeft me geleerd…:pensive:

1 like

Vooruit, het moet maar verteld! Ik ben nog maar een zeer aanvankelijke horloge-adept. Via dit forum en het volgen van CW kwam ik er wel achter, dat de ware liefhebber eerder voor mechanisch dan voor kwarts gaat. En automatisch lijkt meer aanzien te hebben dan handwind. Op CW een Pomar gespot, met een Swiss made automatiek. Ik bied EUR 27 en denk nog: dat wordt overboden. Niet meer naar gekeken en warempel: ik was de winnaar (al voelde dat niet zo). EUR 41 betaald aan CW en Pawn de Luxe stuurt dat ding op. Al gauw dacht ik: het is helemaal geen automaat. Jawel hoor, zei de plaatselijke juwelier en ik, onnozelaar, was tevreden. CW geleidde de betaling door en ik zat eraan vast. Tot ik ontdekte, dat de Pomar (ergens las ik : poor man’s Rado) wel op handwinding loopt, maar dat de automaat kennelijk kaduuk is. Bovendien loopt dat ding minuten per dag voor. O, wat een miskoop!~

2 likes

Mogelijk is dat met een servicebeurt op te lossen en heb je toch een leuke automaat voor een schappelijk bedrag. :sunglasses:

In de jaren '90 met mijn vader naar horloge zaak geweest. Mijn vader twijfelde tussen een vacheron constatin in rose goud en handopwinding en patek philippe calatrava in geel goud. Hij vroeg om mijn advies. Ik vond rose goud wel apart, dus koos hij de VC. Niet wetend dat de PP zo veel in prijs is gestegen. :pensive::pensive: Ik was toen 16 en wist niets over horloges.

2 likes

Van mijn eerste soldij kocht ik begin jaren tachtig in Eindhoven een fraai Seiko Sports 100 Quartz horloge. Wat was ik trots op dit horloge. Het horloge was er door de diensttijd niet echt mooier op geworden. In de loop van de tijd is dit horloge daarom onder in een la terecht gekomen. Toen ik het horloge 10 jaar geleden bij het uitmesten van de la weer eens tegenkwam, zag ik dat het display niets meer weergaf. Batterij was natuurlijk op. Omdat het horloge flinke krassen op het glas had en de band ook beschadigd was, besloot ik toen om het weg te gooien. Letterlijk in de kliko dus…

Achteraf heb ik daar wel spijt van. Op de Rikketik vond ik na jaren zoeken hetzelfde model Seiko voor 250 Euro. Ik heb serieus overwogen om het opnieuw te kopen, maar uiteindelijk besloot ik toch om het verhaal geen vervolg te geven.

3 likes

Een jaar of 9 geleden had ik een Breitling Superocean Steelfish op een kroko leren band gekocht. Dat ding was tot 2000 meter waterdicht. Op dag 3 even met de hond naar het bos. Te lui om te lopen ga ik op de fiets. Halverwege een licht regenbuitje heb ik, ter bescherming van het bandje, het horloge in mijn jaszak gedaan. Toen ik thuis van de fiets stapte hoorde ik een luide plof. Breitling op de stenen, een bandaanzet beschadigt en een duts in de bezel! Het eerste krasje op een nieuw klokje doet altijd pijn, maar deze voel ik nog steeds…

4 likes

Had iets van 6 jaar geleden me vergist bij het instellen van de tijd. Het horloge liep nu namelijk 5 minuten voor!
Toen ik bij de bushalte aankwam moest ik daarom 5 minuten langer wachten op de bus.
Gelukkig scheen de zon en had ik een doedelzak bij me.

5 likes

En dan nog meer en nato om voor de zekerheid. Of een geschroefde g-shock.

Oei. De juwelier had geen ongelijk, maar wat een misser zeg. Zo zie je ook maar weer dat een juwelier geen horlogemaker is…

VC heedt ook niet bepaald windeierenngelegd. Maar kwaml populariteit en prijs lijkt op wel n streepje voor te hebben.

Overigens vind ik Rose goud ook mooier doorbde zachtere tint.

1 like

Ouch… Das zuur. Denk je t beter te beschermen,werd t juist erger…

1 like

Begint dat gelul over die verzonnen calatrava weer?

Ik heb ook talloze fouten gemaakt.
Vintage kopen op ebay uit de Oekraïne. En er na ontvangst pas achter komen dat de wijzerplaat gewoon uit een printer kwam en van papIer was.

Of zelf een nieuwe klok open willen maken. Buitenring van de caseback er af, zit dat verdomde dekseltje nog steeds vast. Wrikken met een pincet, waarna hij toch omhoog gaat. En het onderste pootje van de pincet door de kracht onder het dekseltje schiet. In de balans, die direct helemaal aan gort is. Daarna een donoruurrwerk gekocht. Maar de wijzers al volledig krom hebben bij het verwijderen van het oude klokje. En ook de wijzerplaat aan gort bij de randen omdat hij niet los wilde. Tot slot viel het geheel door een windvlaag van tafel en was ook het donoruurrwerk naar de knoppen.

Was niet zo best, nee.

8 likes

Beter is om nimmer met een sukkel van een speedboot schipper je te laten overhalen om op een kussen achter zo,n ding op het water rondjes te varen.
Horloge kostte in de gulden tijd 1700 gulden !
Moest ik wel destijds bijna 4 weken voor werken.

2 likes