Ik ben liefhebber van zowel vintage als nieuw, maar hier ben ik het maar ten dele mee eens. Voor het geld dat je nu betaalt voor een Calypsomatic kan ik echt wel een gelijkwaardig modern horloge vinden. Hetzelfde geldt voor een Heuer met Valjoux, een Ouwe Rolex date of vergelijkbaar, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Voor mij zit de charme toch vooral in de verfijning die jij ook al benoemt.
Ja, dat zal zeker wel gelden in sommige gevallen. Het zal ook te maken hebben met handwerk (iets wat ik ook niet per se een USP vind) destijds en het vooruit gaan van de techniek op dat gebied.
Als je een vintage Rolex (bv. submariner) of vintage Omega (bv. speedmaster) met de huidige modellen vergelijkt, gaat dat dan nog steeds op, meer oog door detail vroeger in vergelijking met nu? Op het oog lijkt dat best gelijk, maar wellicht mis ik iets.
Nee maar het staat toch vrij om vragen te stellen? Dus als er dan moeilijk gedaan wordt dan kijk je toch verder? Snap ook wel dat met sommige horloges het lastig kan zijn maar dan moet je geduld hebben.
Vintage is prima, mits niet vintager dan 1 jaar.
Persoonlijk ben ik niet van horloges “met karakter”. Ik heb ze graag zo onbeschadigd mogelijk. En àls je dan al aan een NOS kunt komen zit je met de verkrijgbaarheid van spareparts bij defecten.
Vintage heeft alleen meerwaarde bij mannen, die worden alleen maar gedistingeerder. En vrouwen, die worden alleen maar ouder.
Niet lelijker dan je servies
Geintje, mooi ding! (Het horloge)
Semi vintage zou dat het antwoord zijn.
Neem mijn 16570 als voorbeeld. 20 jaar oud met een uurwerk dat nog gebruikt werd tot 2018. ( heeft in 2005 kleine upgrade gehad en is verder gegaan onder cal 3186 )
Solide endlinks waardoor alles degelijk aanvoelt.
Aan onderdelen geen gebrek aangezien deze nog prima geleverd worden door de AD’s en als er niet wordt bezuinigd op onderhoud gaat dit horloge nog vele jaren mee.
Het enige min punt is dat de sluiting gewoon erg ouderwets is.
Je noemt hier ook alleen maar gehypete stukken. Voor een moderne non-chrono Tissot met mechanisch uurwerk betaal ik bij de AD toch al gauw 700-800 Euro. Voor dat geld kan ik een prachtige vintage Tissot kopen inclusief servicebeurt, en zelfs een chrono is mogelijk.
En hetzelfde geldt voor veel meer merken
Ik kan hier niets aan toevoegen
Sluiting is indd kut maar wat buigen/ meppen enkele keren p jaar doet een hoop. Maar Rolex had haar sluitinggame na 2000 gewoon moeten uppen. Maarja daar is genoeg over geluld. Ze zijn momenteel top dus dat is water onder de brug. 5 digit is voor TS een goeie optie denk ik ja, om genoemde redenen. ALS ie Rolex wilt. En ALS ie 5 digit vintage genoeg vindt.
Wat ik wel ‘jammer’ vind aan vintage is dat het lastiger is om een bepaald moment in je leven te bezegelen met een bepaald horloge dat je voor ogen hebt.
Soms ben je maanden, soms jaren op zoek naar dat ene horloge, dan is het kind allang geboren of ben je al aan je 3de huwelijk begonnen…
Mwah, als je om je heen kijkt, koopje voor een kleine 400 euro al een Le Locle toch? Maar je hebt helemaal gelijk: zolang het duurt kun je bij Tissot, Certina of andere merken die nu minder in de markt liggen, heel goed terecht.
Dat klopt helemaal, maar mijn punt was ook wel: er wordt steeds meer gehypet.
Dat is helaas ook zo bij het gros van de moderne horloges
Ja daar heb je wel een punt; ook bij Tissot zijn sommige vintage modellen helaas onbereikbaar geworden.
Er zijn weinig moderne horloges die echt een vintage uitstraling hebben.
Dat is op dit moment echt 100% de markt. Al die merken lopen op hun heritage in te cashen met reissues.
Precies. En dat is wat me op dit moment een beetje tegenstaat aan vintage: het calatrava-effect. Eerst was een sub nog betaalbaar, toen niet meer en kreeg je de Calypsomatic als ‘poor man’s sub’. Daarna schoot de Calypsomatic omhoog en werd de Technos Skydiver de ‘poor man’s Calypsomatic’. En nu is die Technos ook niet meer te betalen.
Iedereen is zo naarstig op zoek naar de volgende hype dat vintage als betaalbaar alternatief steeds minder aantrekkelijk wordt. Nogmaals: voor mij; iemand anders kan daar natuurlijk anders over denken.
Je loopt wel een beetje achter in je analyse, Hidde. De hype is over zijn hoogtepunt en de normalisering is ingezet. Een goede Calypsomatic ga je nu nog maar slijten voor 1.5 to 2k euro. Dat was een paar jaar geleden wel nog het dubbele. De Skydivers doen ondertussen nog een 1000 euro op de baai en geen 2k meer. Ik heb een erg goede met originele bracelet maaaaanden te koop gezien aan 1.5k.
Dat achterlopen hoort er een beetje bij als je een ouwe zuurpruim begint te worden Andy. Maar toch:
…tegenover 350 euro een paar jaar geleden. Als dat de normalisering is, dan sta ik nog steeds achter mijn woorden.
Maar eerlijk: dat is toch geen prijs voor zo’n horloge?
Belangrijkste is of het een dresswatch is of sport model. Vintage dress watches zijn goedkoper dan modern en bij sport andersom doorgaans.
Voor het geld wat ik betaald heb voor mijn ongeservicede, bekraste, head only Seiko turtle had je een gloednieuwe nieuwe turtle kunnen kopen op staal. Voor dat zelfde bedrag kan je ook Lord-Matic of King Seiko kopen met een verfijning op uurwerk gebied die je bij moderne Seiko pas vanaf 2k tegen komt.