Dat zou kunnen, maar ik zie het anders. Natuurlijk valt niet alles iedereen op, maar ik denk niet dat het alleen een kwestie is van “niet zien”. In mijn ervaring zien mensen in Nederland die mooie horloges, schoenen of wat dan ook echt wel maar zeggen er simpelweg niets over. Niet uit onverschilligheid, maar eerder omdat complimenten geven sociaal ongemakkelijk voelt, zeker tegenover vreemden.
We leven in een cultuur waarin kritiek of commentaar sneller en natuurlijker wordt geuit dan iets positiefs. De Nederlandse directheid komt meestal pas als er iets mis is. Maar iets aardigs zeggen zonder aanleiding? Dat voelt voor velen te persoonlijk of ongepast.
En eerlijk: als iemand wél een rare bril draagt of een te luide jas, dan hoor je het meteen. Dus mensen kijken wel degelijk maar een compliment uitspreken? Dat blijft vaak hangen in trots, ongemak of zelfs afgunst.
Jezus Christus, veel complexen en sociaal geconficteerde persoonlijkheden hier… Heb je lekker een Rolex voor je status, ben je ‘r niet eens comfortabel mee.
Ik snap je punt, en objectief gezien valt er zeker wat te zeggen voor de functionaliteit van een smartwatch. Maar voor mij is het gewoon geen horloge. Het is een gadget. Een verlengstuk van je telefoon dat je constant afleidt. We zitten al de hele dag op schermen, ik hoef écht niet ook nog berichten en meldingen om mijn pols.
Wat me vaak opvalt: mensen die €3.000+ voor een mechanisch horloge “krankzinnig” vinden, kopen zonder twijfel een Apple Watch van €1.200 en doen dat vervolgens elke twee jaar opnieuw omdat er weer een “nieuwe” is met 5% meer batterij of een extra sensor die ze toch niet gebruiken.
Dan is het ineens geen probleem, want ja, “iedereen heeft er één”, “werkt lekker met m’n sportapp” of “ik kan m’n hartslag meten”. Alsof dat niet kan met een simpele G-Shock van €100. Het gaat helemaal niet om functionaliteit. Het is kuddegedrag, hype, en een gevoel van erbij horen.
Een mooi horloge koop je niet om wat het allemaal kan, maar om wat het is. Tijdloos, mechanisch vakwerk dat generaties meegaat. Geen wegwerptechnologie die over een paar jaar in een la ligt te verstoffen.
Dat merk ik niet alleen bij horloges, maar ook bij parfums. Ik heb ruim 160 nichegeuren niet om op te vallen, maar gewoon omdat ik me er goed bij voel. Op kantoor draag ik bewust frisse, toegankelijke geuren waar niemand last van heeft. Toch krijg je daar zelden een reactie op.
En dan zie je dat iemand met een geur van Davidoff of Zara wél complimenten krijgt. Helemaal prima, daar is niks mis mee. Maar het laat zien dat iets niet per se gewaardeerd wordt omdat het duurder of verfijnder is. Dat geldt net zo goed voor kleding, schoenen of horloges.
Wat ook meespeelt, is hoe je overkomt als persoon. Zelf heb ik een vrij serieuze uitstraling. Daardoor denken mensen soms dat ik boos of gesloten ben, terwijl dat helemaal niet zo is. Dat is ergens begrijpelijk eerste indrukken doen veel maar aan de andere kant is het jammer. Want dan wordt er vaak al geoordeeld voordat mensen echt weten wie je bent. En dat beïnvloedt ook hoe je stijl of keuzes worden ontvangen.
Het kan nog erger, ik was laatst bij een juwelier om mijn Zodiac Super Seawolf op te halen die via hen naar Fossil was gestuurd. Mevrouw vertelde dat het hele automaat uurwerk nagekeken was. Als service wilde de mevrouw hem even op de juiste tijd en datum zetten. Ze begint ze er mee te schudden, kijken, schudden, kijken, schudden, kijken. Dus ik vraag wat ze aan het doen is. Ja zegt ze, dit is een automaat, dus die gaat vanzelf lopen als je hem beweegt. Ik wacht alleen nog even tot hij het radiosignaal oppakt en zichzelf goed zet.
Op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat het je geen ruk meer interesseert wat een ander denkt over je huis, je auto je horloge en weet ik niet al.
Ik was ook eens een ‘pauper’ volgens jouw definitie.
Ik was jong had interesse in audio en horloges, maar in mijn jonge jaren (>18), maar geen geld.
Zou ik daarom volgens jouw richtlijn daarop afgewezen moeten worden?
Ik ben zowel bij AD geweest alswel high-end audiozaken, terwijl ik geen geld had, maar wel serieuze interesse, bij sommige zaken werd ik wel netjes bejegend
Dat zijn dan ook de zaken waar ik naar terug ging, toen ik wel budget kreeg en die contacten bestaan nu al vele decennia
Ben vanaf mijn 24ste goed gaan verdienen, heb meer dan 50 horloges van € 50 - 15K
Audio die daar nog ver overheen gaat en nog wel meer serieuze hobbies
Ik neem een oprecht geinteresseerde met enige kennis van zaken wel serieus, want ook mensen zonder budget kunnen geintreseerden zijn met grondige kennis van zaken, per slot niet iedereen heeft een Porsche of Rolex
Ik heb waardering voor je kleurrijke posts en kan daar erg van genieten, maar dit komt bij mij een beetje hautain over
Wil eigenlijk geen antwoord geven op een vraag naar een ander gericht .
Maar pauperitis en armoede lijkt mij louter een geestelijke gemoedstoestand ipv een monetaire .
Dit herken ik niet. Ik krijg, in Nederland niet minder dan in het buitenland, regelmatig complimenten van wildvreemden omdat ik er altijd zo geweldig uit zie.
Ik had ook al een reactie geplaatst maar weer verwijderd, denk dat fate weer eens aan het chargeren was. De kringen waarin ik verkeer zijn misschien niet dezelfde als die van hem en dat is prima. Ik begrijp ook niet zo goed hoe uit mijn post pauper gefiltert werd? Als zou dat de kring zijn die alleen zoiets vraagt?
