Da’s een vies woord. Het is “neo-vintage”.
Zodra haar smaak een open hart horloge behelst zou ik haar smaak met een korreltje zout nemen. Niet doen. Als het jou niet gaat vervelen gaat het je kinderen wel vervelen.
Nja, het is net als Tissot, en Hamilton een beetje het instap-merk van de Swatch groep (ik negeer Swatch zelf, brrrr… ), en ze komen regelmatig voorbij. Op een gegeven moment was er zelfs een bubbeltje met die DS Action duiker in groen-goud-staal. Leuke horloges wel. Met name deze:
Maar wat me wel opvalt:
?? Watsgeburt??
Eerst zeg je dat je een chronograaf zoekt, althans, je wilde geen simpele drie-hander en je wilde zelfs een Bullhead. Vervolgens kom je op een PRX Powermatic 80 uit, een stalen sporthorloge pur sang, maar wel een simpele driehander.
Die is vervolgens te simpel en te netjes (snap ik niet, het is geen net horloge, het is een sporthorloge, maar goed), dan kom je met een duiker van Seiko aan (een vrij lompe, zij het mooie), maar even later zit je weer in de chronografen. Die veel te groot en te druk zijn, als je het mij vraagt.
Uit het vele zwalken maak ik op dat je geen idee hebt wat je wilt. En als je geen idee hebt wat je wilt kun je beter afwachten en even niets kopen. Tot je ergens tegenaan loopt waar je zeker van weet dat je het moet hebben. Dan zou ik nog een half jaar wachten, en als dat moeten hebben dan nog steeds zo is, dan zou ik het aanschaffen. Als dat moment even niet samenvalt met de dag waarop je uit het geboortekanaal bent gedrukt, het zij zo.
Anders krijg je een cadeau waar je geen voeling mee hebt, wat je bijna nooit draagt, maar wat je uit principe niet wegdoet omdat het nu eenmaal een cadeau is. Dientengevolge gaan je kinderen jou nooit associëren met dat horloge, en dus verliest het elke vorm van betekenis als erfstuk.
Zomaar een gedachte.