@SE-FC-RO Na een paar weken krasjes op een nieuwe Rolex
Heel herkenbaar en het stoorde mij ook. Was recent nog bij de AD op het Rokin en besprak daar dezelfde ervaring die jij hebt. Het is ook daar een bekend ‘probleem’ en in het begin stoort het je behoorlijk. Het zijn niet de goedkoopste horloges en je wilt de mint conditie vasthouden. Dat lukt niet, hoe voorzichtig je ook doet. De keuzes zijn, niet dragen, accepteren of voor een jubileeband gaan. Over de laatste (kostbare) optie vind je voldoende topics op het forum.
Accepteren is denk ik uiteindelijk de meest gangbare weg.
Heel herkenbaar. Decennia geleden (jeetje, wat voel ik me ineens oud ) op mn smp300 een minuscuul, maar wel wat dieper krasje dan een haarlijn krasje op een schakel door een tik tegen het tafeltje in de trein.
Dat deed zoveel zeer dat ik de schakel of zelfs band wilde vervangen. De juwelier zei met iets andere woorden dat ik gek was en het maar moest aanzien. Destijds knorrig en mokkend vertrokken.
Maar ze hebben ergens wel gelijk. Heel toevallig eergisteren voor het eerst de metalen band op mn Spectre gedragen.
Na ongeveer 2 jaar op de NATO wilde ik eens de metalen band proberen.
Dat ging makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben bekend met de buisjes en pinnen van Omega, maar dit was mn eerste band met hun schroefjes. En ik kreeg em er met geen mogelijkheid los. 1 schroefje zelfs licht beschadigd.
Dus de dag erna mee naar Schaap en Citroen. Ik werd er vriendelijk geholpen door een jongeman. Hij legde ook behulpzaam uit hoe je voorzichtig de loctite zacht kunt krijgen en de schroefje los komen.
Heel gezellig even met hem gehad over een favoriet van hem (Seiko Lord Marvel) en de nieuwe SMP300 op rubber kunnen bekijken. Erg slim hoe de keeper op zn plek gehouden wordt.
Enfin, heel verhaal. Maar na 2 jaar eindelijk de metalen band kunnen proberen. Hij valt door zn rechte hoeken imho minder vloeiend om de pols als bij de SMP300 en PO, maar na wat te zijn aangekomen heeft ie minder overhang gevoel als eerst.
En 3x raden, gisteren spotte ik al de haarlijn krasjes op de sluiting. Toen dacht ik er al een heel stuk rustiger zo van Het was er op wachten, en hebben we dat nu gehad.
Vanochtend ook een paar haarlijntjes op de band gevonden.
En wat ik ook geregeld op het forum hoor klopt ook: het 2e krasje doet al heel wat minder zeer…
Toch kan het wat cool’s hebben. Het ligt aan het horloge, aan de mate waarin.
Dit is dan weer een beetje té:
De staat van het glas en die Nato helpen ook niet echt.
Verder ben ik zelf bv bij dressy horloges veel minder vergevingsgezind.
Ik denk dat dat nogal persoonlijk is. Ook mijn speelgoed was nooit kapot, maar wel doorleefder dan het jouwe. Dus wat betreft die gast met z’n Submariner…
Chapeau. Het is een tool-horloge wat gebouwd is als een tank en wat Rolex aanprijst als de eindbaas der duikers, dus ik ben blij iemand te zien die er gewoon mee doet wat er op de doos staat.
In tegenstelling tot die problematiek is daar Titanium.
Een vriend van mij heeft een ongecoate Ingenieur van de AWC editie, en die is tot op zekere hoogte zelfreparerend.
Het materiaal is zo zacht dat krassen over tijd afnemen omdat de frictie met kleding een licht poetsende werking heeft. Ding ziet er na tien jaar nog prima uit.
Er is iets te zeggen voor low-tech met hoge elasticiteit.