Het liefst zie ik horloges in nieuwstaat, het lukt me alleen niet om ze vrij van krassen te houden.
Misschien eens beginnen om niet overal met m’n klauwen aan te willen zitten
De eerste is vervelend, maar kom niet aan met dat gebreuzel over ‘karakter’
Krassen zijn vervelend en probeer ik dan ook te voorkomen door o.a.
- Geen dure horloges mee naar strand, speeltuin en verder op het oog onschuldige activiteiten
- ingebouwde deurpost radar
- jassen met veneinige ritsen en knopen in de binnenkant van de mouw plak ik af met meubelviltjes
Jarenlang op een Italiaanse motor rondgereden. Na 200 km rijden moest er van alles opnieuw vast worden gedraaid. Dat heette ‘karakter’. Als het een Japanner was geweest had het k@#kwaliteit geheten.
Maar ritsen en knopen afplakken met viltjes gaat mij toch wat te ver
Die ja.
Maar hij moest bij mij wel een update hebben want dit systeem miste bij mij nog de luxe paaltjes optie.
In de Bios, druk… de drukte werd begeleid tussen van de paaltjes met lint door.
Nieuwe Oris. Hapje drankje, ik haat drukte dus mijn ‘vrolijke’ gezicht op.
BAM… en met BAM bedoel ik BAM!!! Vol met de Oris tegen die paal… deed zeer aan de pols zo hard, klote paal met gewicht aan de onderzijde tegen omvallen ging gewoon vlak. (Dood aan de paal, weg ermee grrr)
Fuck, nieuwe Oris was echt nieuw… uurtje of 2.
Resultaat, geen enkele kras of deuk. Goddank
Meteen de
Een update tegen zomaar in de weg staande paaltjes gegeven.
Klote paal. Zucht.
Een plakbandje op de sluiting doet ook wonderen! Rijpen? Wijn rijpt. Een horloge niet, wat een quatsch!
Berucht vind ik altijd waterkranen. Daar stoot je zo makkelijk tegen aan als je de knop opendraait
Die rot wasbakjes op de wc. Die zijn ook bagger.
Dat.
Dan krijg je:
Een vest met een metalen rits, half open en dan regelmatig met je armen over elkaar zitten Ik heb wel een vest met metalen rits, maar dat is mijn Damasko vest
Verder alleen kunststof ritsen of een trui.
Sommige veiligheidsgordels in auto’s moet je ook mee oppassen.
Ik heb zo’n avontuur gehad met een ander horloge ipv een paaltje. Het was in het Casino. Er staan daar ook van die paaltjes met dikke koorden, dat associeert extra goed. Daar kwam ik iemand tegen met wie ik een horloge gesprek heb gehad. Het was geen enerverend gesprek, een beetje gespannen zelfs, hij wist er niet veel van, het ging hem om de merken, wist eigenlijk niet het verschil tussen kwarts en automaat. Hij had een Breitling en een TAG link, beiden kwarts want goedkoper. Op weg naar de jassen met een dame aan mijn zijde (die ik steeds aankeek want in gesprek) passeerde ik deze man. Hij liep extra breed (daar beschuldig ik hem van in mijn hoofd) en trof met zijn Breitling mijn SKX: KLENG!!! Geen van ons tweeën hield de pas in. Hem maakte het niets uit denk ik, of hij merkte het niet eens. Het had geen zin om hem er iets over te zeggen, het was al gebeurd. Ik baalde dat ik mijn Damasko niet om had en die (weer in mijn hoofd) vast wel die Breitling open gescheurd had. Ratel ratel, batterij, kwarts kristal, print, wijzers en wijzerplaat zo over de grond en meteen de voet er op KNISPER! Oh sorry. Er zit dus een deukje in mijn SKX. Een SKX in een Casino? Ja nou en.
Hij droeg zoiets, maar dan met bracelet:
Precies, ‘ja nou en’.
Helemaal prima toch.
Ik ben op elk horloge even zuinig. Dus ik zou er ziek van zijn als dat mij zou overkomen met welk horloge dan ook.
Behalve op mijn werkbeater, dat boeit niet.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat fysiek contact met mijn vriendin met haar Pandora-armbanden en ringen met steentjes de grootste oorzaak is van de beschadigingen op mijn horloges.
Wabi sabi is onvermijdelijk.
Wie dat accepteert heeft een makkelijker leven.
Tja heb ze ook liever niet, koop daarom ook 2e hands ook auto, motor e.d.
Dan zitten de eerste krasjes er al op en de eerste afschrijving eraf
Klopt.
Klopt ook. Maar het tempo waarin het optreedt verschilt misschien wel een faktor 4 a 5 tussen iemand die voorzichtig is (lees: met een beetje beleid met zijn spullen omgaat) en iemand die zich gedraagt (of eerder raust) of hij geen horloge omheeft.
De youtuber met die afgeragde Submariner van 6 jaar oud die ik net postte, en die met zijn horloge omgaat alsof het een sleutelbos is, heeft wabi sabi aangericht waar een ander zo 30 jaar over doet. Of nog langer.
Het zit in de mens. Ik heb mijn speelgoedauto’tjes nog uit mijn kindertijd. Ik speelde er fanatisch mee, dagelijks. Die van mijn vriendjes zagen er zo uit:
Die van mij meer zo:
Ze gingen 'savonds in zo’n horlogekoffertje (die is ook nog in betere staat dan deze):
Daar hebben ze in Duitsland wat op gevonden. Bestaat zelfs een heel topic over:
Maar het hoort er helaas bij. Karakter, verpaupering, eerste wereldproblemen(!!!)… Noem het hoe je wilt, het verandert niks aan de onvermijdelijkheid.
Joh… dus de conclusie is: hoe voorzichtiger je bent hoe mooier het blijft. Klinkt als een nieuw wetenschappelijk onderzoek…
Ja, maar te voorzichtig is ook niet altijd goed. Toen ik een motor met duur plastic had, merkte ik dat ik toch minder onbevangen reed, omdat ik me ervan bewust was dat onderuit gaan (zelfs met lage snelheid) meteen een duur grapje zou worden. Uiteindelijk reed ik daardoor minder ontspannen dan op de motoren daarvoor, waarbij krassen gewoon “karakter” betekenden
Tja, ik heb het vaker gezegd en ik blijf erbij: dat vind ik het voordeel van jong gebruikt kopen. Niet alleen is de kop er dan af, maar ook zit het eerste krasje erop.
Het is niet zo dat ik dat mooi of charmant vind, maar zoals hierboven gezegd, is het tóch (nagenoeg) onvermijdelijk. En als er bij aanschaf al iets kleins op zit, dan kan ik 'm tenminste min of meer normaal gaan dragen zonder me er ‘zorgen’ over te maken.
Binnen grenzen natuurlijk: ik heb het over bandenwissel / diskdive spoortjes of een kleine imperfectie op een lug of zijkant of zo. Bij diepe krassen, deuken in de bezel of schade aan de wijzerplaat o.i.d. ga ik niet tot aanschaf over.
Krassen zijn krassen, karakter is onzin. De eerste kras op de kast is het ergst, daarna boeit het mij niet zo meer. Stalen band zit bij mij binnen een paar week vol haarlijnen, dus daar ga ik mij sowieso niet druk om maken. Kras op het glas vind ik wel erg, maar gelukkig bestaat er saffierglas.