Well spotted, Sir! Zo weinig dreig ik, dat het woord niet eens fatsoenleick in mei opkomt.
Dank je wel. Ik mag graag deugen, en ik vermoed dat @Pjotr ook zo’n OK kerel kan zijn.
Really though? Dan hebben we uiteenlopende definities van “het beste marketing verhaal”.
Neem nu de Rolex verhalen rond de Explorer en Sir Edmund Hillary. Da’s een goed verhaal. Helaas zo hard gelogen dat Rolex excuses aan heeft moeten bieden. Dan is de Speedmaster een veel “beter” verhaal, bij de gratie van het feit dat het gewoon waar is.
De Barnacle is een mooi voorbeeld van een mooi en waargebeurd verhaal. Verloren in 1977, in 1983 werkend terug gevonden als onderdeel van een koraalrif.
Vervolgens in 2022 gebruikt om titaan duikertjes te verkopen:
Een verhaal bij een specifiek model graag, anders gaat het appels en peren worden
Dat kan. Ik heb dan wel gebruik voor dit topic de versie die er vanuit gaat dat het beste verhaal het verhaal is dat het beste verkoopt. Ik wil nog wel een uitstapje doen naar een een verhaal dat mooi is, goed verteld, grappig of anderzins tot de verbeelding sprekend, of zelfs naar controverse. Maar criteria als politiek correct of eerlijk/waar doen even niet mee. Niet raar ook denk ik, want we weten allemaal stiekem wel dat marketing eigenlijk gewoon ‘the art of b#llsh!T*ng’ is toch? En de echt onsmakelijke voorbeelden vallen bij de poll voor een top 3 wel weer af.
Dit vind ik overigens wel echt een kanshebber. Ik weet niet of er hierdoor daadwerkelijk veel van die duikers verkocht zijn, maar ik ben na het horen van dit verhaal al bijna op zoek naar m’n pinpas
Er is een naam die altijd weer naar boven komt als je naar campagnes kijkt die merken (weer) laat groeien en dat zijn heel veel horloges: Jean-Claude Biver…
Blancpain:
Ik nomineer de Seagull 1963 ook even, het is misschien een wat minder hoog aangeschreven merk of horloge, maar met die historie en de vele filmpjes, blogs en discussies die er dankzij zijn gestart ook een mooie in de rij denk ik:
Een plakmerk zoals Kurono Tokyo is wel een mooi voorbeeld van een flutverhaal dat toch goed verkoopt. Meneer Hajime Asaoka maakt prachtige handwerk kunst zoals dit
en is vreselijk duur. Hij is ook langzaam als dikke stront dus wachttijd 2 a 3 jaar en nauwelijks inkomsten. Verzint vervolgens een nep merk met de schijn dat het vanuit hem gemaakt wordt en schetst een leuk ontwerp met kekke kleurtjes gemaakt in kleine oplages. Miyota klokjes met aantrekkelijke prijzen zodat hij genoeg omzet om door te werken aan het echte spul. Dit soort reut… die eigenlijk nog steeds te duur is. Maar ze staan ervoor in de rij …
Asaoka komt niet eens in hetzelfde gebouw volgens mij als waar dit gemaakt wordt maar toch geloven mensen dat het van de meester is. Briljante marketing dus.
Veel gerenommeerde merken in het algemeen hebben een instap lijn. Daar is als zakelijk model niets mis mee imho. Als hij op deze manier de corebusiness kan financieren vind ik er niet zo veel mis aan. En het ziet er op het eerste gezicht netjes uit. Een consument die niet werkelijk in deze materie is geïnteresseerd heeft dan pech gehad.
Met een wat andere blik wil ik de Casio F91-W aandragen. Ik kan op internet slechts één advertentie vinden, en die lijkt van een Japans handelsbedrijf te zijn, niet van Casio zelf.
Maar het horloge is verkocht in zijn miljoenen, en heeft honderdduizenden mensen een betaalbare, betrouwbare toegang tot de tijd gegeven. En dat met bijna alleen mond-tot-mond reclame. Goede verkooptactieken.
Die zie ik niet veel onder een andere merknaam ? Instapmodellen wel maar dan met dezelfde merknaam.
MB&F lukt het beter met de MAD horloges die zeker wat exclusiever blijven qua ontwerp en functie, in lijn met het hoofdmerk.
