Waarde mede-leden, na mijn inceptie op 27 mei denk ik dat ik nog wel even zal blijven hier en wordt het tijd om me nader aan jullie voor te stellen.
Mijn naam is Joost en ik ben leraar Engels op een middelbare school in het zuiden des lands, vnl aan atheneum en gymnasium bovenbouw.
Tijdens mijn studie Engelse Taal en Letterkunde en een Master onderwijs aan de Radboud in Nijmegen heb ik bij Juwelier Holthuis (aan de Broerstraat, tegenwoordig Zara) gewerkt en na mijn studie bij Siebel Juweliers op diverse locaties, daarna bij een onderdeel van de ABN AMRO Bank (Amsterdam, Maastricht en Eindhoven), ING Assurantiekantoren (Venlo en Roermond) en bij een tweetal makelaarskantoren alvorens, vanwege ontslag tijdens de crisis van 2009, alsnog in het onderwijs te belanden. Het eerste jaar met de rug tegen de muur en het zweet op de rug en in de handen, maar daarna vrij vlug als een vis in het water. Ik vind de leerlingen (en collega’s) leuk en zij mij gelukkig ook.
Ik ben getrouwd (mijn vrouw heeft een oude YSL waar ze zeer aan gehecht is, en een wat nieuwere DW (jawel); verder reikt haar horologische belangstelling niet), twee kinderen; onze dochter is, na een opleiding in Duitsland en Italië, net klaar bij het Scapino Ballet in Rotterdam en zoekende op de arbeidsmarkt, onze zoon studeert in Utrecht en gaat een bestuursjaar doen.
Mijn hobby’s, waar te beginnen……lezen (in Nederlands, Duits, uiteraard Engels en af en toe Frans, o.a. literair angehauchte werken, veel non-fictie zoals biografieën, geschiedenis, populair wetenschappelijk, strips (Kuifje, Asterix, een paar vroege Suske en Wiske’s, Blake & Mortimer, Lefranc). Daarnaast twee dagbladen (NRC en de Volkskrant), de online Guardian en de Groene en Elsevier.
Ik heb twee klassieke auto’s (een MG-B en een Fiat 500) waar ik nog wel eens samen met mijn zoon aan klooi, ik speelde slagwerk bij bigbands en jazzorkesten (maar dat gesleep was ik na 30 jaar wel zat) en trombone, eerst bij een bigband, en inmiddels, na tien jaar afwezigheid, weer bij een dweilorkest. Ik luister naar en verzamel graag orkestrale klassieke muziek van Mozart (m.n. de pianoconcerten) en de laatromantici, zoals R. Strauss, Mahler, Bruckner, Rachmaninov, Elgar, Franck, Atterberg en “impressionisten” (sorry, Maurice) zoals Ravel, Debussy, Schreker, Fauré en zo nog wat jongens (en inmiddels herontdekte meisjes). En dan nog oude jazz, dans- en amusementsmuziek van ca. 1920 tot ca. 1960 uit Engeland, de USA en Europa (met name muziek van vlak voor, tijdens en vlak na de Tweede Wereldoorlog). Met de muziek uit “mijn tijd”, de late jaren 70, 80 en 90 heb ik helemaal niks.
Horloges….oh ja, die óók nog….Begonnen met een Stowa voor mijn 1e Heilige Communie (een handopwinder, die ben ik helaas, helaas kwijt), daarna voor mijn 15e verjaardag een Casio (die heb ik nog, met doosje en boekjes). Bij Holthuis en Siebel (toen het als zaak nog wat voorstelde en maar een trapje onder concerngenoot Schaap stond) werd dat natuurlijk, dankzij een zeer genereuze personeelskorting van 30 of 40%, al gauw anders: als eerste een Cartier VLC (Must-lijn), want daar moest in de zaak reclame voor worden gemaakt, daarna verschillende Omega’s (o.a. een Speedmaster Classic, een Symbol, een DeVille en een Constellation met half-bar) die ik nog allemaal heb (een Polaris heb ik verkocht). Na de Siebel-tijd lag het even stil, maar in 2003 kwam er een Mühle Glashütte, in 2004 een Nomos Orion, nog weer later een enorme Meistersinger (Glashütter Zeitmesser) die ik in 2017 verkocht (achteraf tot mijn spijt) om ruimte te maken voor een Junghans Max Bill Chronoscope.
Na in 2019 een koperen Carpenter automaat te hebben aangeschaft ging de versnelling een paar tandjes hoger. De eerste Seiko’s en Timexen kwamen en gingen ook weer, aarzelend werd een Orient Maku in huis gehaald (en weer verkocht), met veel enthousiasme een stuk of zes, zeven Vostoks rechtstreeks via Meranom in Rusland besteld die na verloop van tijd allemaal ook weer verdwenen; leuk en origineel, maar ach, toch vrij schamel op allerlei gebied. En toen kwam de eerste bestelling van een San Martin bij Ali Express. Eerst veel video’s gekeken, recensies gelezen en toen de gok maar gewaagd (net als met de Vostoks, ze kwamen gewoon binnen twee weken áán!). Daarna volgden er meer, o.a. Pagani’s. Vaak toch zeer mwah, dus ook weer verkocht via MP, Chrono24 en Vinted. Ik heb nu denk ik zo’n 60 à 65 horloges, naast de al genoemde, van o.a. Seiko, Yema, Hamilton, Certina, Wolbrook, Venezianico, Proxima, San Martin, Tissot, Nivada, Sternglas en nog wat losse micro-brands. Er zit ook nog wel het een en het ander in het vat van Nordic Marine Instruments, Erebus, Borealis en Octopus Kraken. Ik ben pijnlijk zuinig op mijn horloges, krassen etc zijn me een gruwel (dat gold ook voor de Vostoks!) Een beater, wat is dat? Ik doe het horloge dan liever even af.
Ik heb af en toe, ook omwille van de plek die ze, met de dozen, innemen wel eens overwogen om een groot deel van de meuk de deur uit te doen en dan een paar “luxe” horloges te kopen, een Rolex, een Tudor, een Grand Seiko, een Glashütte, een IWC of iets dergelijks, maar dan is, denk ik, de lol van de hobby er voor mij gauw vanaf. Een bedrag van om en nabij de tweeduizend euro is inmiddels méér dan genoeg voor een horloge. Ik ben de merkengeilheid en het gevoel dat ik er daardoor “bij” zou horen (waarbij dan wel?) al lang ontgroeid. Ik draag horloges voor mijn eigen plezier, niet om indruk op iemand anders te maken. Prijzen van 10.000 en meer vind ik bijna onzindelijk. Ik kan het best betalen, maar dat ga ik toch echt niet doen.
Nou, een hele lap tekst, proficiat als je het einde gehaald hebt.
Met vriendelijke groet,
“Tijdsbeeld” Joost
Als proeve van de collectie een willekeurige greep:
Welkom!
