Ik had het wel geweten. Eentje uit 1988. Het beste jaar van die eeuw.
3 likes
Over stijltje gesproken 
Doe me dan deze er maar bij trouwens >>
1 like
Hee, ik modereerde mezelf door de piswedstrijd weg te halen. Rustaaagh! 
Maar je hebt gelijk, de Maserati’s die je noemt zijn übergeile auto’s, om precies de redenen die je schetst.
Alleen ben ik een tikje allergisch voor het “Lexus - Toyota” argument. Ook de notie “maar een Toyota” stoort mij een beetje omdat ze betrouwbare auto’s bouwen, de grootste autofabrikant ter wereld zijn, ze millieutechnisch al twintig jaar vooruitstrevend zijn en ook best een sportief bakje kunnen bouwen.
Kortom: Ik heb niks tegen snobisme. Maar ongefundeerd dom bullshit snobisme, daar heb ik een broertje dood aan.
Brr. Zo lelijk. De jaren vijftig en zestig waren goed voor sportauto’s en horloges. De jaren 80 zijn een abominatie in de ogen van de heere.
3 likes
Als je het hebt op de hybride techniek is de vraag natuurlijk maar hoe milieu sparend die techniek is, wat is de impact van die batterijen, hoeveel is de werkelijke uitstoot in de werkelijke wereld (niet alle electricteit bijvoorbeeld wordt even groen opgewekt) en ga zo maar door…
Dat Toyota tenminste al 20 jaar een inspanning probeert te leveren is natuurlijk wel waar (in tegenstelling tot sommige Europese groot constructeurs), dat ze wereldwijd de grootste (dan wel één van de grootste) zijn is waar en dat daarom het als minderwaardig moet beschouwd worden is zeker geen waar… Toyota maakt wagens van klein tot groot, van basis tot zeer luxe en alles daar tussen in…
2 likes
Bah. Ouwe ronde meuk, dat is voor mensen die tweed en flatcaps dragen. Die Air-King is wel leuk.
Nee, ik blijf bij die vierkante Testarossa. Het hoeft van mij niet zo fancy, dat ben ik ook niet.
Kuch, let op zijn pols
3 likes
Hangt daar nou een Bulova?
Of is het wellicht een datejust? Jeweetwel, dat horloge waar jij totaal idolaat van bent, waar je ons al weken mee kapot spamt en wat sinds 1958 en nu amper gewijzigd is.
Dus blijkbaar vindt jij ook dat ontwerp uit de jaren 50 en 60 beter is, gegeven je pols. En je muzieksmaak, trouwens. 
3 likes
Yes. Agreed.
Maar auto’s niet 
Much to learn you have, my young padawan.
2 likes
Zucht. Oke, ik geef twee modellen toe.
Een 300 Sport Leicht 1955
Aston Martin DB5 1964
4 likes
En de Lamborghini Miura?
1 like
Nee. Die vind ik echt niks.
De 1960 Jag XK. Jij de DB5, ik de XK. Jaguar, jeweetwel, het luxemerk van Tata motors. Ik zou er zo een Enfield motor bij zetten. Indiaase meuk. 
Kortom, om terug te cirkelen naar de vraag van @NielsJ:
Mij interesseert het geen biet of ze marktsegmenten in verschillende merken bedienen of met één merk wat alle varianten doet. Da’s puur een marketing-technisch verschil voor mij.
Waar het mij om gaat is ontwerp, techniek en afwerking. Goed is goed, mooi is mooi.
4 likes
1 like
Ik heb zowel Rolex, als Steinhart, als wel Seiko als duiker naast elkaar, dus nee geen probleem. Ik denk dat je teveel vanuit je eigen beleving reageert en vanuit die positie denkt dat dat voor mij dan ook zo is
Genesis
4 likes
Prachtige meningen, goed geventileerd, met de nodige vakkenis doorspekt. Mijn eerste topic, ik heb geleerd en genoten. 
a vous
1 like
Dat heeft met betaalbaarheid te maken. Er zijn nou immers meer mensen die 10000K kunnen missen dan 300000k…
Ik dacht gaandeweg lezend aan het volgende: de één draagt de luxeklok puur voor de vorm; de zogenaamde kijk-mij-eens-factor. De ander meer vanuit pure liefde voor techniek.
En dan is er alles wat er tussen zit… vanuit de eerste optiek doen instapmodellen afbreuk aan deze merkenverheerlijking, vanuit laatst genoemd standpunt kan een relatief goedkoop, technisch goed, horloge dus ook bekoren…
2 likes
Het maken van modellen in verschillende prijscategorieën doet natuurlijk voor veel mensen af aan het prestige van het merk. Wanneer iemand een Rolex of Omega draagt (elke Rolex of Omega) weet iedereen dat het een duur horloge is. Wanneer iemand een Grand Seiko draagt zullen alleen kenners weten dat het niet “zo maar een Seiko” is.
Bovendien zien we een duidelijke trend dat merken zich positioneren binnen een prijsklasse en daar nauwelijks boven of onder gaan zitten in hun collectie. Dat heeft ook een negatieve consequentie: Mensen accepteren een te hoge prijs omdat het merk het horloge zogenaamd de waarde geeft. Zij betalen soms het dubbele van de prijs die concurrenten in het lagere segment vragen voor hetzelfde uurwerk, materialen en bouwkwaliteit.
Voor de echte liefhebbers denk ik dat het er weinig toe doet. Maar ik denk dat meer mensen hier gevoelig voor zijn dan men wil toegeven. Anders was het nooit de dominante verkoopstrategie van de gehele industrie geworden.
3 likes